کتاب نقش عاطفی خانواده و مدرسه در دانش آموزان

کتاب الکترونیکی «نقش عاطفی خانواده و مدرسه در دانش‌آموزان» نوشتهٔ زینب علیزاده اثری پژوهشی در حوزهٔ روان‌شناسی تربیتی است که نشر فروغ سیمرغ آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی تأثیر جو عاطفی خانواده و ارتباط با مدرسه بر سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی می‌پردازد و با تکیه‌بر نمونه‌پژوهی، نقش عوامل محیطی و روانی را در موفقیت تحصیلی نوجوانان ایرانی تحلیل می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب نقش عاطفی خانواده و مدرسه در دانش آموزان

این کتاب در قالب پژوهشی ناداستانی و با رویکردی علمی به بررسی پیوندهای عاطفی میان خانواده، مدرسه و دانش‌آموزان می‌پردازد. «نقش عاطفی خانواده و مدرسه در دانش‌آموزان» با تمرکز بر دانش‌آموزان دورهٔ دوم دبیرستان، به تحلیل عوامل روان‌شناختی و محیطی مؤثر بر سرزندگی تحصیلی می‌پردازد. نویسنده، زینب علیزاده، با بهره‌گیری از نظریه‌های روان‌شناسی رشد، روان‌شناسی مثبت و نظریه‌های اجتماعی، تلاش کرده است تا تصویری جامع از اهمیت حمایت عاطفی خانواده و تعامل مثبت با مدرسه ارائه دهد. ساختار کتاب شامل مقدمه، بیان مسئله، اهداف پژوهش، فرضیه‌ها، پیشینهٔ نظری و عملی، روش تحقیق و تحلیل داده‌هاست. در این مسیر، مفاهیمی مانند سرزندگی تحصیلی، جو عاطفی خانواده، ارتباط با مدرسه و نقش معلمان و والدین در موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان مورد واکاوی قرار گرفته‌اند. کتاب با استفاده از پرسشنامه‌ها و تحلیل داده‌های میدانی، یافته‌هایی را ارائه می‌دهد که می‌تواند برای والدین، معلمان، مدیران آموزشی و پژوهشگران حوزهٔ تعلیم و تربیت مفید باشد.

خلاصه کتاب نقش عاطفی خانواده و مدرسه در دانش آموزان

این کتاب با تمرکز بر دانش‌آموزان دبیرستانی، به بررسی این پرسش می‌پردازد که چگونه جو عاطفی خانواده و ارتباط با مدرسه می‌تواند سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان را پیش‌بینی کند. نویسنده ابتدا مفهوم سرزندگی تحصیلی را شرح می‌دهد؛ سرزندگی به معنای توانایی دانش‌آموز برای سازگاری موفقیت‌آمیز با چالش‌ها و موانع تحصیلی است. سپس، نقش خانواده به‌عنوان نخستین محیط رشد فرد و اهمیت روابط عاطفی میان اعضای خانواده در ایجاد احساس امنیت، اعتماد و انگیزهٔ پیشرفت بررسی می‌شود. در ادامه، ارتباط با مدرسه و نقش معلمان و فضای آموزشی در تقویت یا تضعیف سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان تحلیل شده است. کتاب تأکید دارد که حمایت عاطفی والدین، تشویق، محبت و تعامل مثبت با فرزندان، در کنار ارتباط سالم و انگیزه‌بخش با مدرسه و معلمان، می‌تواند به افزایش تاب‌آوری، انگیزش و موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان منجر شود. همچنین، یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که این دو عامل (جو عاطفی خانواده و ارتباط با مدرسه) نه‌تنها به‌صورت جداگانه، بلکه به‌شکل هم‌زمان و متعامل، نقش مهمی در پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی دارند. کتاب با ارائهٔ مدل‌های نظری و تحلیل داده‌های میدانی، به این نتیجه می‌رسد که توجه به ابعاد عاطفی و اجتماعی محیط خانواده و مدرسه، می‌تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و سلامت روانی دانش‌آموزان کمک کند.

چرا باید کتاب نقش عاطفی خانواده و مدرسه در دانش آموزان را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی پژوهشی و مبتنی‌بر داده‌های میدانی، به یکی از دغدغه‌های مهم نظام آموزشی و خانواده‌ها می‌پردازد: چگونه می‌توان دانش‌آموزانی با انگیزه، تاب‌آور و موفق تربیت کرد؟ «نقش عاطفی خانواده و مدرسه در دانش‌آموزان» با بررسی علمی و مستند نقش حمایت عاطفی خانواده و ارتباط مثبت با مدرسه، به خواننده کمک می‌کند تا عوامل مؤثر بر سرزندگی تحصیلی را بهتر بشناسد. مطالعهٔ این اثر می‌تواند برای والدین، معلمان و مدیران آموزشی، راهنمایی برای ایجاد محیطی حمایت‌گر و انگیزه‌بخش باشد و به پژوهشگران حوزهٔ تعلیم و تربیت دیدگاهی تازه دربارهٔ تعامل میان خانه و مدرسه ارائه دهد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای والدین، معلمان، مشاوران مدارس، مدیران آموزشی و پژوهشگران حوزهٔ تعلیم و تربیت مناسب است. همچنین دانشجویان رشته‌های روان‌شناسی، علوم تربیتی و مشاوره که به دنبال شناخت عوامل مؤثر بر موفقیت تحصیلی و سلامت روانی نوجوانان هستند، می‌توانند از محتوای آن بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب نقش عاطفی خانواده و مدرسه در دانش آموزان

«سرزندگی به زبان ساده عبارت است از سازش موفقیت‌آمیز فرد به‌رغم وجود تهدید و شرایط نامطلوب محیطی (ماستن، ۲۰۰۴). رزنیک (۲۰۱۱) سرزندگی را ظرفیت بازگشت از چالش‌های اجتماعی، مالی و یا احساسی به تعادل مجدد اطلاق کرده است و بیانگر توانایی فرد جهت سازش‌یافتگی مجدد در برابر غم، ضربه، شرایط نامطلوب و عوامل تنیدگی‌زای زندگی است. به عبارت دیگر، سرزندگی به معنای مقاومت فعل‌پذیر در برابر آسیب یا شرایط تهدیدکننده نیست، بلکه فرد تاب‌آوری مشارکت‌کنندهٔ فعال و سازندهٔ محیط پیرامونی خود است. کاتر و دیویدسون (۲۰۰۳) سرزندگی را قابلیت فرد در برقراری تعادل زیستی، روانی و روحی در مقابل شرایط مخاطره‌آمیز می‌دانند. لوتار (۲۰۰۵) آن را نوعی ترمیم خود که با پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی همراه است، تعریف می‌کند. در فرهنگ مریام وبستر به توانایی بهبودی پس از شرایط سخت و یا تغییر و تطبیق با آن شرایط، سرزندگی گفته می‌شود. به عبارت دیگر به‌عنوان یک توانایی، سرزندگی متعلق به افرادی است که در معرض عوامل خطر شخصی قرار می‌گیرند و می‌توانند بر آن خطرات غلبه کنند و از پیامدهای منفی نظیر بزهکاری و مشکلات رفتاری اجتناب نمایند (ماستن، ۲۰۰۷).»