کتاب زیستن در قلب (مدیتیشن پیشرفته)

کتاب زیستن در قلب (مدیتیشن پیشرفته) نوشتهٔ درونوالو ملچیزدک و ترجمهٔ مریم بردبار است. انتشارات کتیبه پارسی این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. ۲ فصل درمورد رابطهٔ بین «قلب» و «مرکابا» این اثر را همراهی کرده‌اند.

درباره کتاب زیستن در قلب (مدیتیشن پیشرفته)

درونوالو ملچیزدک، نویسندهٔ کتاب زیستن در قلب (مدیتیشن پیشرفته)، گفته است که از سال ۱۹۷۱ به‌‌طور فشرده پیرامون مدیتیشن و کالبد نورانی انسان که آن را «مرکابا» (Merkaba) هم می‌نامند، مطالعه کرده‌ و در بیشتر دوران زندگی بزرگسالی‌اش وجودش جذب این سنت باستانی شده است. همواره به نظر این نویسنده می‌رسید که این موضوع همهٔ مسائل را در بر می‌گیرد و پاسخ پرسش‌های بی‌شمار او درمورد زندگی است. راهنمای درون او درمورد هندسهٔ مقدسی به او آموخت که منتهی به کشف کالبد نورانی‌اش شد و هندسهٔ مقدس خود به‌ظاهر کامل و دربرگیرندهٔ همهٔ دانش‌ها و اسرار گیتی است. این حقیقتاً شگفت‌انگیز بوده است.

از‌این‌رو کتاب زیستن در قلب (مدیتیشن پیشرفته) در ۹ فصل کوشیده است تا چیزی مهم را به مخاطب خود یادآوری کند؛ اینکه مکانی درون قلب ما بوده و هنوز هم آنجاست. آن مکان پیش از آفرینش وجود داشته و حتی پس از اینکه واپسین ستاره هم نور درخشان خود را برچیند، وجود خواهد داشت. این کتاب با کمترین تعداد کلمات ممکن برای انتقال مفاهیم نوشته شده تا انسجام جوهرهٔ این تجربه را حفظ کند. تصاویر از روی قصد ساده برگزیده شده‌اند و نوشته‌ها برخاسته از قلب هستند نه ذهن.

خواندن کتاب زیستن در قلب (مدیتیشن پیشرفته) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران حوزهٔ مدیتیشن پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب زیستن در قلب (مدیتیشن پیشرفته)

«مکانی را بیابید که برای مدیتیشن شما عالی باشد. محرابی کوچک با یک شمع و گل‌های تازه درست کنید. مکانی را برگزینید که کسی مزاحم شما نشود. این کار نه تنها مراقبه را برای شما آسان‌تر می‌کند، همچنین بازگشت موفقیت‌آمیزتان را تضمین می‌کند. اگر روی زمین می‌نشینید، از بالشتی برای محافظت از ستون فقراتتان استفاده کنید. اگر روی صندلی می‌نشینید پاهایتان را صاف روی زمین قرار دهید و کمرتان را راست نگاه دارید. اگر ایستاده‌اید مرکزیت جاذبه خود را بیابید و به آرامی آن‌گونه که بدنتان می‌خواهد حرکت کرده و مایل شوید.

برای این مدیتیشن یک مکان بسیار تاریک لازم است، هر چه تاریک‌تر بهتر. در حقیقت در ابتدا حتی ممکن است شمع هم مزاحم مدیتیشن شود. وقتی چندین بار آن را انجام دادید دیگر آن‌قدر مهم نیست که فضا کاملاً تاریک باشد، چون می‌توانید تنها با بستن چشمهایتان وارد شوید. اما در ابتدا تاریکی لازم است. حتی بهتر است چشمان خود را طوری ببندید یا از پوششی استفاده کنید که کاملاً جلوی هرگونه نوری را بگیرد؛ آن وقت دیگر مهم نیست که اتاق کاملاً تاریک باشد.

چشمانتان را ببندید و شروع به تنفس موزون کنید، تا مدت زمانی که نفس می‌کشید و نفس خود را به درون می‌دهید با مدت زمانی که آن را بیرون می‌دهید، برابر شوند. به آرامی و راحتی نفس بکشید. الگوی تنفس خود را دنبال کنید و افکار خود را در مورد جهانتان رها کنید؛ نگرانی‌های خود را برای مدتی فراموش کنید. برای چند دقیقه نفس‌هایتان را دنبال کنید تا زمانی که آرام و راحت شوید. هیچ عجله‌ای نیست، جایی که رهسپار آن هستید زمان وجود ندارد. وقتی همه چیز درست به نظر رسید توجه خود را از تنفس خود گرفته، به تصویر درونی خود معطوف کرده و مدیتیشن نفس اتحاد را آغاز کنید، که نقطهٔ آغاز همه مراسم مقدس است.»