بریده‌هایی از کتاب زیستن در قلب (مدیتیشن پیشرفته)

شاید دانشمندان هارتمث به کشف بزرگتری هم در مورد قلب دست یافته باشند. آنها اثبات کرده‌اند که قلب بشر بزرگترین و قدرتمندترین میدان انرژی همهٔ اعضای بدن از جمله مغز را در جمجمه تولید می‌کند. آنها دریافتند که این میدان الکترومغناطیسی ابعادی در حدود هشت تا ده پا دارد و مرکز محور آن در قلب است. شکل آن شبیه شکل یک دونات مارپیچ است که اغلب قدیمی‌ترین و منحصر به فردترین شکل در گیتی شناخته می‌شود.

فارغ از هرگونه تردیدی می‌دانستم که آگاهی بشر پاسخ تمامی مشکلات ما است

این تناقض همواره وجود داشته است: وقتی جنین تشکیل می‌شود، ضربان قلب پیش از شکل گرفتن مغز آغاز می‌شود. این موضوع پزشکان را متعجب کرده که هوش برای آغاز و تنظیم ضربان قلب از کجا سرمنشاء می‌گیرد. در عین ناباوری دنیای پزشکی، دانشمندان هارتمث کشف کرده‌اند که قلب، مغز جداگانه‌ای برای خود دارد؛ بله مغزی واقعی با سلول‌های مغزی حقیقی. این مغز بسیار کوچک است و تنها ۴۰۰۰۰ سلول دارد، اما به هر حال یک مغز است و هر کاری که قلب لازم دارد را برایش انجام می‌دهد.

فضای مقدس قلب به شیوه‌ای مشابه با مارپیچی درون مارپیچ دیگر خلق شده است. در آنجا خود فضای مقدس قرار دارد، اما آن‌طور که خواهید دید، درون آن فضای مقدس دیگری وجود دارد که بسیار کوچک اما بسیار خاص و متفاوت است و کاربردهای منحصر به فردی دارد. جراحان قلب اطلاعات دیگری نیز یافته‌اند که می‌تواند با این موضوع مرتبط باشد، اما در مورد اهمیت آن اطمینانی ندارم. آنها دریافته‌اند که مکان کوچکی در قلب وجود دارد که هرگز نباید به آن دست زد، و اگر لمس شود شخص فوراً می‌میرد و هیچ شانسی برای احیای او وجود ندارد. این مکان هرچه که هست، بی‌تردید برای زندگی اهمیت بسیاری دارد.

منبسط بودیم یک جوهر همه بی‌سر و بی پا بدیم آن سر همه یک گهر بودیم همچون آفتاب بی گره بودیم و صافی همچو آب چون بصورت آمد آن نور سره شد عدد چون سایه‌های کنگره گنگره ویران کنید از منجنیق تا رود فرق از میان این فریق مولانا

. من معتقدم که او دریافت همه چیز تنها روشنایی است و دنیا از درون روح بشر زاده شده است؛

من دریافتم که درون روح بشر چیزی ورای هرآنچه که علم یا ذهن بتواند منطقی بپندارد وجود دارد. دنیای بیرون مخلوق دنیای درونی است که به نوعی می‌دانستم در قلب انسان است، و تردیدی در این مورد نداشتم. من می‌دانستم که این «چیز» در قلب انسان است

نخستین پیام آنها این است که صلح در درون هر یک از ما مأوا دارد و ما حقیقتاً فرستاده‌های عشق هستیم. از این دیدگاه آنها می‌خواهند از ما سؤالی بپرسند: «اگر ما خود را فرستادهٔ عشق می‌دانیم، آن‌گاه با دانستن این حقیقت چگونه زندگی می‌کنیم؟» و آنها به ما می‌گویند «همین حالا آغاز کنید.»

افکار و احساسات ما می‌تواند دنیای اطرافمان را خلق کرده و با مرتبط ماندن با زمین از درون قلبمان قادر به انجام هرکاری خواهیم بود

وقتی وارد فضای درونی‌تان می‌شوید مانند کودکی با قلبی گشوده باشید. تجربهٔ شما مطمئناً تنها منحصر به شما است.

این ذات کودکانهٔ شماست که به شما اجازه می‌دهد به سادگی وارد قلب شوید، نه جنبهٔ بزرگسال شما که شامل فرایندهای فکری محاسبه‌گر ذهنتان است.

تا زمانی که شما در درون سر خود باشید، درون جمجمه‌تان، هرگز فضای مقدس قلب را نخواهید یافت. ذهن قدرت قلب را برای هزاران سال پنهان کرده است.

من معتقدم که او دریافت همه چیز تنها روشنایی است و دنیا از درون روح بشر زاده شده است؛ او ورای شک می‌دانست که می‌تواند بیماری خود را با هشیاری‌اش درمان کند، و همین کار را هم کرد.

دنیای بیرون مخلوق دنیای درونی است که به نوعی می‌دانستم در قلب انسان است، و تردیدی در این مورد نداشتم.

این کودکان بلغار اکنون با جیمی از طریق تله‌پاتی در مورد این‌که جهان چگونه می‌تواند به صلح و آرامش دست یابد صحبت می‌کنند. نخستین پیام آنها این است که صلح در درون هر یک از ما مأوا دارد و ما حقیقتاً فرستاده‌های عشق هستیم. از این دیدگاه آنها می‌خواهند از ما سؤالی بپرسند: «اگر ما خود را فرستادهٔ عشق می‌دانیم، آن‌گاه با دانستن این حقیقت چگونه زندگی می‌کنیم؟» و آنها به ما می‌گویند «همین حالا آغاز کنید.»

(بدیهی است که دلفین‌ها و وال‌ها و بقیهٔ موجودات زنده نخواهند ماند، مگر این‌که ما انسان‌ها شیوهٔ زندگی خود را تغییر دهیم.)

زمین همه چیز را برای آنها فراهم کرده بدون این‌که لازم باشد تلاشی کنند، این‌که جهان تنها نور است و آگاهی بشر بسیار فراتر از آن چیزی است که سفیدپوستان معمولاً درک می‌کنند.

یکی از چیزهایی که افراد بومی جهان به من یاد داده‌اند این است که قبل از هر مراسم مهمی ما باید با عشق با مام زمین ارتباط برقرار کنیم. سپس با آسمان و از طریق این تجربه در نهایت این ارتباط را با روح بزرگ یا خداوند برقرار کنیم. وقتی می‌خواهید وارد فضای مقدس قلب شوید هم باید این کار را انجام دهید، در غیر این صورت موفق به تجربهٔ آن نخواهید شد.

سِری یوکتسوار ادامه می‌دهد: «وقتی عشق شما به آسمان‌ها به سوی خداوند فرستاده شد، دوباره صبر کنید؛ صبر کنید تا خداوند عشق خود را به شما بازگرداند. و البته او همواره این کار را خواهد کرد. شما برای همیشه در پناه او هستید و خداوند همیشه شما را دوست خواهد داشت. و درست مثل زمانی که عشق مادر را حس کردید وقتی عشق خالق را احساس کردید که درون وجود شما نفوذ کرده، اجازه دهید به هر کجا که می‌خواهد رسوخ کند. این عشق معبود خالص است.

«در این لحظه چیزی آشکار می‌شود که به ندرت رخ می‌دهد: زمین به عنوان مهد و گهواره بشر، انسان عبد و خداوند معبود هر سه در عشق محض یکی شده.» به گفتهٔ سِری یوکتسوار تنها در این حالت به خصوص آگاهی است که می‌توان خداوند را به طور مستقیم شناخت، بنابراین گام نهایی در مدیتیشن این است که از حضور خداوند، در اطراف و درون خود، آگاه شوید.

بیایید در مورد آفریش و خلق کردن صحبت کنیم. ما اغلب در مدرسه و خانه یاد می‌گیریم که تحت تأثیر اجزاء و تأثیرات تصادفی قوانین فیزیک هستیم و البته اگر باور داشته باشید که این حقیقت دارد، آن‌گاه به واسطهٔ این باور محدود شده و آن به واقعیت شما بدل خواهد شد. اما مدت‌ها پیش مردم این‌طور فکر نمی‌کردند. آنها به جنبهٔ روحانی برای واقعیت اعتقاد داشتند که روح بشر می‌تواند واقعیت بیرون را با هدفی درونی تغییر دهد.

یکی از چیزهایی که افراد بومی جهان به من یاد داده‌اند این است که قبل از هر مراسم مهمی ما باید با عشق با مام زمین ارتباط برقرار کنیم. سپس با آسمان و از طریق این تجربه در نهایت این ارتباط را با روح بزرگ یا خداوند برقرار کنیم. وقتی می‌خواهید وارد فضای مقدس قلب شوید هم باید این کار را انجام دهید،

بسیار ساده است. آنچه که شما همواره به دنبالش بوده‌اید درست درون قلب خودتان است.

این ذات کودکانهٔ شماست که به شما اجازه می‌دهد به سادگی وارد قلب شوید، نه جنبهٔ بزرگسال شما که شامل فرایندهای فکری محاسبه‌گر ذهنتان است.