کتاب اسلحه، میکروب و فولاد

کتاب اسلحه، میکروب و فولاد نوشته جرد دایموند است که با ترجمه هادی جلالی منتشر شده است. این کتاب نگاه نویسنده به سرنوشت جامعه بشری است. این کتاب به بیش از ۲۵ زبان ترجمه و میلیون‌ها نسخه از آن فروخته شده است. 

درباره کتاب اسلحه، میکروب و فولاد

کتاب حاضر خلاصه‌ای از سیر سرگذشت جامعه بشری از آغاز تا سده‌های گذشته را برای مخاطب روایت می‌کند. علاوه‌برآن به‌صورت جزئی، به یافتن پاسخی برای سؤال تاریخی علل تسلط و استعمارگری اروپاییان و آسیاییان نسبت به سایر جوامع می‌پردازد و ریشه‌های آن را در ماقبل تاریخ تاکنون جستجو می‌کند.

به علت تخصص‌های گوناگون نویسنده، از علوم زیستی گرفته تا جغرافیا، تاریخ و ... کتاب حاضر نگرشی نسبتاً جدیدی به تاریخ ارائه داده و جوایز بسیاری به دست آورده است.

کتاب اسلحه، میکروب و فولاد برای مخاطبان علاقه‌مند به تاریخ بشری و نحوه ایجاد جوامع مدرن جذاب بوده و مطالعه آن برای افراد در پی جستجوی علل تسلط استعمارگران در قرن‌های گذشته، همراه با نگرشی بدیع است.

جرد دایموند کتاب اسلحه، میکروب و فولاد را نوشته تا توضیحات نژادپرستانه در مورد علل تسلط سیاسی و فرهنگی جوامع اروپایی و آسیایی بر سایر جوامع در چند قرن گذشته را رد کند. به گفته دایموند، الفاظ و اصطلاحات قدیمی‌ای مانند «مردم متمدن» که معمولاً به اوراسیایی‌ها اطلاق می‌شده، در برابر «وحشی‌ها» که عموماً به بومی‌های غیر اوراسیایی گفته می‌شد؛ مغلطه‌آمیز است.

خواندن کتاب اسلحه، میکروب و فولاد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به تاریخ پیشنهاد می‌کنیم

درباره جرد دایموند

جرد دایموند در سال ۱۹۳۷ در شهر بوستون واقع در ایالت ماساچوست به دنیا آمد. پدرش متخصص اطفال و محقق حوزه پزشکی بود که باعث علاقه‌مندی دایموند به علم شد. مادرش نیز یک معلم و زبان‌شناس بود که موجب شد تا او علاقه زیادی به خواندن و نوشتن پیدا کند. اگرچه دایموند سال‌های ابتدایی تحصیلات آکادمیک خود را در کالج هاروارد آغاز کرد و قصد داشت یک پزشک حرفه‌ای بشود ولی به‌مرور علایق او از پزشکی فاصله گرفت و به سمت تحقیقات آزمایشگاهی گرایش پیدا کرد. پس از دوران کالج، دایموند دکترای فیزیولوژی‌اش را از کمبریج دریافت کرد. او قبل از نقل‌مکان به کالیفرنیا و استخدام به‌عنوان استاد فیزیولوژی در دانشکده پزشکی یوسی‌ال‌ای، به‌عنوان محقق در دانشکده پزشکی هاروارد کار می‌کرد.

دایموند در سال ۱۹۶۴ جهت انجام تحقیقات میدانی در مورد تکامل پرندگان به گینه‌نو رفت و پس از بازدید از آنجا تمرکز علمی‌اش را از فیزیولوژی فراتر برد و گسترش داد. همچنین او انتشار مقالات و تألیف‌هایی در انواع نشریات علمی، از جمله مجله‌های طبیعت و اکتشافات را آغاز کرد.

در سال‌های اخیر، او به انتشار مقالات در نشریه‌ها و مجله‌ها ادامه داد و همچنین کتاب فروپاشی را تألیف کرد. وی در این کتاب چگونگی انتخاب شکست یا موفقیت توسط جوامع مختلف را تحلیل می‌کند. کتاب فروپاشی فینالیست جایزه آونتیس برای کتاب‌های علمی بود و در شبکه نشنال ژئوگرافیک پایه و اساس یک فیلم مستند قرار گرفت.

بخشی از کتاب اسلحه، میکروب و فولاد

«- چرا استرالیایی‌ها، آمریکایی‌ها و آفریقایی‌ها هیچ وقت اروپا را به استعمار در نیاوردند و اروپا هیچ‌گاه مستعمره آن‌ها نشد؟

در نگاه اول دلایل پیروزی‌های اوراسیا آشکار به نظر می‌رسند. اروپایی‌ها و آسیایی‌ها تسلیحات پیشرفته داشتند. آن‌ها در برابر بیماری‌هایی که جوامع بومی را نابود می‌کرد، مصون بودند. آن‌ها همچنین برخلاف جوامع بومی به فناوری‌های فلزی دسترسی داشتند. نام این کتاب (اسلحه، میکروب و فولاد) نیز برگرفته از این سه تمایز اساسی مابین این جوامع است. اما همانطور که دایموند اشاره می‌کند، این توضیح اغلب یک فرض زیربنایی زشت را نیز یادآور می‌شود: فرضیه‌ای که می‌گوید اروپایی‌ها ذاتاً برتر از مردمی بودند که به بردگی گرفته یا به‌نابودی کشاندند و این مزیت‌های فنی و سیاسی اروپا نشانه‌های برتری بیولوژیکی آن‌ها بوده است.

دایموند در کتاب اسلحه، میکروب و فولاد، با پیروی از آنچه که او «زنجیره‌های علیت» می‌نامد، تبیین‌های نژادپرستانه برای علل تسلط اوراسیا بر سایر جوامع را از بین می‌برد تا علل پنهان تکامل تاریخ را شناسایی کند. به ادعای او این سه تمایز اصلی و متعاقباً نتایج تاریخی به‌دست آمده، از عوامل تعیین‌کننده دیگری در محیط‌های انسانی سرچشمه می‌گیرند و زیست‌شناسی انسانی در آن دخیل نیست.

او بر این باور است که ریشه‌های واقعی و مجازی تسلط اوراسیا بر سایر قاره‌ها در خود قاره اوراسیا نهفته است و نه در نژاد مردمانی که آنجا زندگی می‌کردند. دایموند پس از یک گشت‌وگذار گسترده در تاریخ تکامل و مهاجرت بشر از آغاز انسان خردمند تا مهاجرت انسان به قاره آمریکا در ۱۲۰۰۰ سال قبل از میلاد، تمرکزش را بر روی هلال حاصلخیز می‌گذارد. منطقه‌ای حاصلخیر در جنوب غربی آسیا که در آن انسان‌ها اولین جوامع کشاورزی را تأسیس کردند.»