کتاب مبانی و مقدماتی بر مدیریت رسانه های بصری

کتاب مبانی و مقدماتی بر مدیریت رسانه های بصری نوشتهٔ مهسا محمودی مشائی و نیوشا دقیقی ماسوله و پروانه احمدی مبارکه و محسن عزیزی در نشر عطران چاپ شده است. مطالعه پیشینه تحقیق در مدیریت رسانه نشانگر آن است که دارای ادبیات غنی و گسترده ای نیست و بر پایه مباحث تئوریک رشته های مهم و کاربردی مدیریت و ارتباطات استوار است. اغلب مباحث مطرح شده در زمینة مدیریت رسانه با توجه به خاستگاه این رشته علمی و ماهیت نظام رسانه ای غرب دارای رویکرد اقتصادی است.

در این نوع مدیریت فرد یا افرادی در جایگاه مدیر در یک رسانه وظایف اصلی یک مدیر را در رسانه انجام می دهد و با برنامه ریزی، سازمان دهی، اجرا و کنترل و نظارت هدف های سازمان رسانه ای را تعقیب می نماید. هر مدیر رسانه برای دستیابی و کامیابی به اهداف سازمانی ناچار است هم دانش مدیریت را بداند، هم ارتباطات و دانش پیرامونی آن را فرا بگیرد و هم تفاوت های ذاتی رسانه ها را بداند.یعنی به نوعی از فلسفه رسانه ها آگاه باشد. در این صورت می تواند در محیط متلاطم و بسیار متغیر و متحول سپهر رسانه ای، هدف های سازمانی را تأمین نماید. در غیر این صورت هدف ها دور از دسترس و یا به سختی به ثمر خواهد رسید.

درباره کتاب مبانی و مقدماتی بر مدیریت رسانه های بصری

مدیریت رسانه از جمله علوم و دانش های نو در جهان معاصر است. به طور معمول، انتخاب روش شناسی مدیریت عملی در سازمان ها، بر اساس شناخت یا تجربه مدیران پروژه یا مدیران ارشد صورت می گیرد.در تحلیل مدیریت رسانه بر اساس نگرش سیستمی، سازمان رسانه ای به مثابه یک سیستم اجتماعی در نظر گرفته می شوند که که محصور در محیط اند. اهمیت بررسی مدیریت سیستمی رسانه بویژه از آنجا بیشتر می شود که امروزه، مجموعه عوامل محیطی زیادی بر رسانه تاثیر می گذارند و رسانه نیز تاثیرگذاری بر محیط را به عنوان یکی از راهبردهای اصلی خود در نظر می گیرد.

اصول مدیریت در رسانه های پخش خدمات عمومی بر اساس دو اصل مسئولیت اجتماعی و استقلال شکل می گیرد: نظریه مسئولیت اجتماعی با مفهوم و ایده منفعت عمومی مطابقت دارد یعنی روحیه خدمت رسانی همگانی بر اساس ارائه بی غرضانه و بی طرفانه اطلاعات و دانسته ها به گسترده ترین طیف مردم. اصل استقلال به این معناست که مدیریت رسانه، مستقل از فشارهای تجاری و نفوذ سیاسی عمل کند و از همه منافع طبقاتی یا گروه های ذینفع جدا و به دور باشد. این به معنای آن است که پخش عمومی بر اساس علایق جامعه به عنوان یک کل عمل می کند. بنابراین مقامات دولتی نمی توانند در جزئیات محتوا یا نوع برنامه دخالت کنند و اعضای ناظر مستقل نقش اصلی را در تحقیق این امر بر عهده دارند. با پیشرفت و رشد سریع سازمان های رسانه ای و فناوری های ارتباطی ، مدیریت بر این سازمان ها و هدایت بهینه آنها مستلزم برخورداری از دانش بالا است. سازمان های رسانه ای به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود، در مقایسه با سازمان های بزرگ نیاز به مدیریتی متفاوت پیدا می کنند.

طبیعی است هر چه دانش مدیریتی در این زمینه تخصصی تر باشد، امکان دستیابی به اهداف سازمان نیز بیشتر می شود. این مهم زمانی به دست می آید که یک جامعه بتواند نیروی کارآمد در این زمینه را هر چه بیشتر و بهتر تربیت کند. به این ترتیب، علم مدیریت رسانه به عنوان یک رشته تخصصی در دانشگاه های مختلف جهان راه اندازی شده است.

کتاب مبانی و مقدماتی بر مدیریت رسانه های بصری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به حوزهٔ رسانه پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب مبانی و مقدماتی بر مدیریت رسانه های بصری

روش کار در مدیریت برنامه

وقتی یک سیستم "مدیریت برنامه" به نحو موثر در سازمانی دنبال شود، مراحل زیر به طور مداوم به وقوع می پیوندد:

۱- مرور و بررسی کردن مداوم برنامه های تاکتیکی و استراتژیکی سازمان با دید واقع بینانه و انتقادی.

۲- روشن کردن نتایج اصلی و استانداردها در هر مورد با فرد فرد، مدیران و جلب همکاری و تعهد هر مدیر در ایفای یک نقش موثر در جهت رسیدن به هدف های نهایی سازمان.

۳- تحصیل توافق با هر مدیر در مورد تنظیم یک برنامه برای بهبود بخشیدن به کار، که به موجب آن بتوان سهم ونقش مدیر مربوطه را در راه رسیدن به هدف های سازمان ارزیابی و مشخص نمود.

۴- ایجاد شرایطی که طی آن تحصیل نتایج اصلی و برنامه بهبود کار را عملی سازد.

در اجرای این مقصود به عنوان اولین گام باید:

شالوده ای برای سازمان به وجود آورد که به موجب آن هر مدیر از حداکثر آزادی عمل و انعطاف در کار برخوردار باشد.

ایجاد و برقراری یک سیستم کنترل منظم در یک حالت و فاصله زمانی معین که باعث می شود مدیران بتوانند کار خود را بهتر کنترل کرده و تصمیمات قاطع و سریعتری اتخاذ نمایند.

مرور و بررسی نتایج کار و بازده هر مدیر به طور منظم، تا بتوان پیشرفت کارها را در جهت تحصیل هدف سازمان بررسی و ارزیابی نموده و لیاقت و کاردانی اشخاص را بنحو بارزی تشخیص و افرادی را که شایستگی پیشرفت کردن دارند تمیز داد.

ایجاد برنامه آموزشی مدیریت تا هر مدیر در رفع نواقص و نقاط ضعف خود یاری گردیده و در مستحکم تر نمودن نقاط مثبت خود اقدام نمایند تا بتواند مسئولیت "خودسازی"را با دید روشن بینی احساس نماید.

ایجاد برنامه تشویقی برای مدیران از طریق انتخاب شغل مناسب برای هر مدیر و تنظیم برنامه های ارتقاء مقام و دستمزد مناسب.

تکنیک و روش های فوق الذکر در عین مستقل بودن به یکدیگر مربوط می شوند. باید توجه داشت که بوجود آوردن مدیران شایسته که یک امر حیاتی برای هر سازمانی می باشد فقط به نحو ارزنده صورت می گیرد که با نوع کار و هدف سازمان انطباق کامل داشته باشد."مدیریت برنامه" محیطی بوجود می آورد که هر مدیر بتواند به پیشرفت خود و کارش اهتمام ورزد و تکنیک و روش این "خودسازی" بر مبنای کسب تجارب عملی صورت می گیرد و اگر شرایط و محیط کار طوری باشد که آن مدیران به پیشرفت کار و کنترل نمودن خود ترغیب شده، اطلاعات مربوطه، به سرعت و به راحتی در دسترس آنها قرار داده شده و در جریان امور قرار گیرند، اغلب با طیب خاطر، مسئولیت بیشتری را قبول کرده و در جهت مقاصد گام های مؤثرتری بر می دارند. مدیریت برنامه، زیر شاخه ای از مدیریت رسانه می باشد.