کتاب نگرشی در مضاربه

کتاب نگرشی در مضاربه نوشته جواد حسین‌پور است. این کتاب که نشر میراث ماندگار آن را منتشر کرده است، نگاهی به مضاربه در اقتصاد اسلامی است.

درباره کتاب نگرشی در مضاربه

کتاب نگرشی در مضاربه نظرات بزرگان علم اقتصاد در دنیای اسلام است که نویسنده سعی در جمع‌آوری مطالب مضاربه در یک کتاب واحد به نام نگرشی در مضاربه کرده‌است ازآن‌رو که جامعه فعلی ایران دچار مشکلات عمیق اشتغال و کلان اقتصادی هست، نویسنده تصمیم گرفته است راجع به مضاربه که یکی از بهترین شیوه‌های ایجاد اشتغال و بازار کار اقتصادی است و از صدر اسلام مورد تائید قرارگرفته است مطالبی را به رشته تحریر در آورد. در این کتاب مباحث فقهی و جامعه‌شناختی مضاربه موردبررسی قرار می‌گیرد تا راه‌حلی برای مشکلات اقتصادی و اشتغال و جلوگیری ازربا خواری که جامعه فعلی ما را فراگرفته باشد.

در این کتاب به نظرات استاد شهید سید محمدباقر صدر نویسندهٔ کتاب الاقتصادنا، روبرو می‌شوید که سابقه طولایی در مباحث اقتصادی دارد. 

خواندن کتاب نگرشی در مضاربه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به اقتصاد و پژوهشگران این رشته پیشنهاد می کنیم.

بخشی از کتاب نگرشی در مضاربه

آداب حج و طواف‌که قسمتی از آن در اسلام نیز باقی ماند، مورد توجه تمام اعراب بود اما قریش درترتیب حج بیش از سایر اعراب بر خود سخت می‌گرفت و این را برای خود مزیتی‌می‌شمرد. فال زدن با چوبه‌های تیر که ازلام و میسر خوانده می‌شد نیز در نزدیک این بتها انجام می‌یافت و هر وقت مسافرت یا امر خیری پیش می‌آمد اعراب به این‌نوع فال دست می‌زدند. غیر از این خدایان که سیصد و شصت تا از آنها در جوف‌کعبه مورد پرستش بود، اللّه هم مورد تعظیم و پرستش واقع می‌شد ولی اللّه دربسیاری احوال به انسان شباهت داشت اما خالق آسمان و زمین، فرستنده باران ومدبر عالم بود.

مع هذا پرستش اللّه را مانع از عبادت و تعظیم خدایان دیگر نمی‌دانستند. حتّی قربانیها و هدیه‌ها و نذرهای خود را نیز غالباً به این خدایان و خدایان‌دیگر تقدیم می‌کردند. چنان که بین جن و خدا نیز رابطه نسبت و خویشاوندی می‌پنداشتند و در بعضی موارد به آنها استعانت می‌نمودند و هدایا و نذور تقدیمشان می‌کردند.

جنیها در نزد آنها عبارت بوده‌اند از موجوداتی نامرئی و قاهر که غالبا در غارها، کنار چشمه‌ها، و نزدیک صخره‌ها زندگی می‌کرده‌اند و در بعضی موارد به صورت‌جانوران نیز در می‌آمده‌اند. اینها که مخصوصاً شبها و آن هم غالباً در جاهای خلوت‌و دور افتاده به گشت و گذار می‌آمده‌اند می‌توانسته‌اند برای انسان منشاء سود و زیان و خیر و شر شوند، ازین رو لازم بوده است که توجّه و عنایت آنها جلب گردد و باعبادت و تقدیم هدیه و نیاز از مضرت و آسیب آنها اجتناب شود.

به موجب پاره‌یی روایات، تکریم درختان حرم از خیلی قدیم نزد اعراب شایع بود چنان که بریدن و کندن‌آنها تا مدتها بعد از اسلام نیز مکروه شناخته می‌شد و مایه جلب آفات و بلایا تلقّی میشد. پرستش سنگ هم در بین بیشتر طوایف رواج داشت چنان که وقتی عرب به سفر می‌رفت، سنگی‌همراه خویش می‌برد تا آن را پرستش کند. با این همه اگر در راه سنگی دیگر می‌یافت‌که از آنچه همراه داشت زیباتر می‌نمود همان را برمی‌داشت و اولّی را دور می‌انداخت.