کتاب هنر خوب پیر شدن

هنر خوب پیر شدن کتابی است به قلم محمدحسن امینی مقدم است که حاصل ۱۱ ماه تحقیقات او را درباره دوران پیری را دربردارد.

 درباره کتاب هنر خوب پیر شدن

پيرشـدن موضـوع عجيـب و غريبـي اسـت. آن قــدر عجيــب کــه بــرای همــه مــا زحمــت دارد گمــان کنيــم کــه روزی ماننــد ديگــران پيــری نصيــب مــا خواهــد شــد. چــون عبــور ازمرحلــه جوانــي بــه مرحلــه پيــری بــه حــدی بــا کنــدی و آهســتگی انجــام می‌شــود کــه خــود شــخص تغييــر و ضــع خــود را درک نمی‌کنــد. همانطورکـه وقتـی پاييـز بـه دنبـال تابسـتان ظاهـر مي‌شـود و زمسـتان در پــس پاييــز فــرا مي‌رســد؛ ناگهــان در يــک روز صبــح آذرمــاه بــاد شــديد و طوفانــی شــروع مي‌شــود. ماســک ماسک طلایی از چهــره درختــان برداشــته مي‌شــود و اســکلت ضعيــف و رنجــور درختــان آشــکار می‌شود.

 نویسنده در این کتاب بیشتر درباره احساس پیری سخن می‌گوید. احساسی که زمانی به سراغ همه می‌آید . حسی که می‌گوید دورهٔ ما گذشته است و صحنه زندگی به نسل جدید تعلق دارد و وای از روزی که یک پیرمرد یا پیرزن با خود فکر کند به چه دردی می‌خورد؟

 نویسنده در این کتاب پیر شدن را یک هنر و فن معرفی کرده است. هنر و فنی که از ما و شیوه تفکرمان سرچشمه می‌گیرد. هنری که با دقت و احتیاط پیش می‌برید تا حوادثی که در دوران گذر از جوانی به پیری ممکن است گریبانتان را بگیرد، دیگر سراغ شما نیاید.

خواندن کتاب هنر خوب پیر شدن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 خواندن این کتاب برای همه، چه جوانان و چه میان‌سالان و سالخوردگان آموزنده است.

بخشی از کتاب هنر خوب پیر شدن

در حین تحقیقاتم به کتابی برخوردم با عنوان «قدر خودتان را بدانید» اثر «جول اوستین» که در خصوص ارزش نهایی بشر، آورده بود: اغلب اوقات، ما ارزش خودمان را بر مبنای رفتار دیگران با خودمان اندازهگیری میکنیم و همین امر باعث میشود بدون اعتماد به نفس در مقابل دیگران احساس حقارت کنیم. شاید به این دلیل که چون در زندگی اشتباهاتی را مرتکب شدیم یا به اهدافی که داشتیم نرسیدیم.

مشکل آن است که ما ارزش خود را بر مبنای عملکرد خودمان قرار دادیم. در حالی که کلید کار اینجاست که ارزش همه ما منحصراً بر اساس این واقعیت باید باشد که بندهی خداوند بلند مرتبه هستیم. خالق جهان از روح خودش در جسم ما دمیده؛ اینکه دیگران چه رفتاری با ما دارند، یا دارایی ما چقدر است، یا صاحب چه پست و مقامی هستیم، ارزش ما را تغییر نمیدهد.

ارزش واقعی بشر، به خاطر این است که خداوند ما را یک شاهکار خلق کرده است؛ در واقع ما منحصر به فرد هستیم و هیچ مشابهی در خلقت نداریم.

ارزش ما آدمها را خودمان نمیتوانیم تعیین کنیم، چه رسد به دیگران؛ ارزش ما فقط از طرف خداوند تعیین میشود. چون ما جنس کپی شده و یا طرح تقلیدی نیستیم؛ ما اصل هستیم! خالق جهان صاحب کارخانه تولیدکننده ماست. جای سرانگشتان خداوند در تمام وجود ما آشکار است. اگر باور کنیم که ما به خداوند تعلق داریم و به خاطر آن کسی که صاحب ما میباشد، ارزش ما تعیین میشود. مانند سکه طلایی که اگر بی اندازه ‌کثیف و آلوده و حتی نجس شده باشد، از ارزش آن کاسته نمی‌شود؛ اگر به چند قسمت کوچکتر هم تقسیم شده باشد، باز هم هر ذره آن به اندازه خودش ارزش دارد.

ما آدم‌ها هم به همین دلیل هر چقدر از نظر خودمان یا دیگران بی فایده و کم اهمیت باشیم ولیکن نزد خداوند عزوجل ارزش بالایی داریم. روزگار، ما آدم‌ها را مانند ماشین لباسشویی در پیچ و خم‌های خودش می‌‌چرخاند؛ اما هدف نهایی، پاکیزه شدن ماست. ممکن است چروک برداریم، مندرس و کهنه شده باشیم؛ لکن خداوند، جسم را به ما امانت نداده که آن را سالم تحویل بگیرد. باید آن را هزینه کنیم تا کهنه شود و خداوند آن را برای مصرف کردن در راه راحتی روح و روان به ما هدیه داده است.

بعد از خواندن این مطالب متوجه شدم که چرا آدمها وقتی به سن بازنشستگی قدم میگذارند، اکثریت قریب به اتفاق، چه زن یا مرد، صرف نظر از این که معتقد به چه دین یا مذهبی باشند، گرایش به سوی عبادت و پرستش خداوند در آنها شدت میگیرد. چون احساس میکنند فقط خدای یکتاست که آدمها را با همه نقایصی که دارند میپذیرد.

لذا از همه کس و همه چیز ناامید میشوند. حتی فرزندان و عزیزانی که تصور میکردند برایشان ارزش زیادی دارند.

در واقع پیری، ما حصل حیات بشر است و باید قدر آن را بدانیم و به درستی از آن لذت ببریم.

 فهرست کتاب هنرخوب پیر شدن

• فصل اول/ پیری را چگونه می‌بینید؟
• فصل دوم/ پیری شروع فصل شکوفایی است
• فصل سوم/ روش‌های خوب پیر شدن
• فصل چهارم/ چگونه در سن پیری رشد کنیم
• فصل پنجم/ برنامهریزی برای بازنشستگی
• فصل ششم/ پایان عمر را چگونه مدیریت کنیم؟