کتاب ابوالشهداء

کتاب ابوالشهداء نوشته عباس محمود العقاد است که با ترجمه غلامحسین انصاری منتشر شده است. این کتاب به زندگی امام حسین(ع) می‌پردازد.

درباره کتاب ابوالشهداء

همانگونه که سر و کار داشتن با قرآن و زندگی در سایه‌سار مقدس آن، روحنواز و آرامش آفرین است؛ مطالعه یا نگارش سیرۀ امامان بزرگوار شیعه، که بزرگ ترین و بهترین قاریان، مفسران، مبلغان و عاملان به آن کتاب آسمانی هستند نیز نشاط آفرین، امیدبخش و مایۀ دلگرمی و احساس سعادت و امنیت است.

پژوهش و بررسی زندگی آن رادمردان والامقام، همانند فرورفتن در دریایی سرشار از مروارید درخشان است، که هرکس به تناسب علاقه، توان و استقامتش، تعدادی از گوهرهای آن نصیبش می‌شود، و با دست پر به خشکی بازمی‌گردد.

می گویند: پرحرفی در قرآن خوش است. ولی تجربه ثابت می کند که گفتن و نوشتن حال، و کلمات حکمت آمیز پیامبر(ص) و ائمۀ اطهار(ع) نیز هرچند بارها و بارها تکرار شود، نه تنها ملال انگیز نیست، بلکه انگیزۀ نیرومندی است برای گوینده، نویسنده و خواننده، تا در مسیر ایمان، تلاش، نظم و انضباط، شکیبایی و همۀ نیکی‌ها و پاکی ها گام بردارد.

استاد العقاد که از برادران اهل سنت است، در این کتاب و کتاب پر ارج عبقریة الامام عشق و ارادت بی شائبۀ خود به ساحت مقدس علی و حسین(ع) و سایر اهل بیت رسول خدا(ص) را نشان داده است. او در این اثر جاودانه به شیوه‌ ای نوین، به بررسی زندگی امام حسین(ع) و رویداد عاشورا پرداخته، و با تحلیل های عمیق روان‌شناسانه، روحیات زیبا و شایستۀ آن حضرت و یاران باوفای او، و اخلاق فاسد و نابه‌هنجار دشمنان امام و اهل بیت(ع) را توضیح داده است.

خواندن کتاب ابوالشهداء را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به تاریخ اسلام و زندگی معصومین (ع) پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب ابوالشهداء

در این روزگار وحدت و هماهنگی انسان ها در موارد فراوانی تحقق یافته، اما بسیار ضروری است که این وحدت و هماهنگی، همانطور که در نقشۀ جغرافیا و برنامه‌های کشتی ها و هواژیماها به وجود آمده است در روح و ضمیر آدمیان نیز به وجود آید.

امروز وحدت انسانیت در همۀ اشیاء واقعیتی عملی است، مگر در وجدان و روح انسان. واقعیتی است در اشتراک و پیوستگی منافع بازرگانی، و در پیوستگی اخبار و اطلاعات هر ناحیۀ زمین با ناحیۀ دیگر.

واقعیتی است در اعصاب کرۀ زمین ـ اگر این تعبیر درست باشد ـ چنانکه هر گاه یکی از اعصاب آن در دورترین نقطۀ مشرق مضطرب گردد، اعصاب دیگری در دورترین نقاط مغرب یا شمال و جنوب مضطرب می گردد.

آری این وحدت در هر چیزی به وقوع پیوسته است، مگر در وجدان و روح افراد بشر؛ و چنانچه خواهان وحدتی صحیح، شایسته و پایدار برای انسانیت باشیم، مهم ترین رکن آن چیزی جز همین وحدت نیست.

این وحدت هرگز به وجود نخواهد آمد، مگر زمانی که کسانی با رغبت پذیرندۀ شهادت در راه آن باشند. پس ورود مجدد سالار شهیدان حسین بن علی(ع) به ضمیر و وجدان گروه‌های زیادی از انسان ها را باید خیر مقدم بگوییم، باشد که توجه ما به هدف و رسالت او سبب برداشتن گامی یا گام هایی در راه یقین و عمل خالصانه برای حق و فضیلت باشد. 

آری، برای بقای انسانیت راهی جز شهادت طلبی نیست؛ و در روزگار ما که این حقیقت در هر گوشه ای از زمین بر سر زبان هاست، ما توجه به شهید بزرگ آن، سالار شهیدان حسین بن علی(ع) را یادآور می شویم.