دانلود و خرید کتاب صوتی نامه سیمین به جلال

کتاب صوتی نامه سیمین به جلال نامه‌ای است که سیمین دانشور، همسر جلال آل احمد، به او نوشته است و از او به دلیل رابطه‌اش با زنی به نام هیلدا گله و شکایت کرده است. انتشارات کاغذ صوتی این اثر را با صدای الهام ایران‌نیا منتشر کرده است. 

درباره کتاب صوتی نامه سیمین به جلال

سیمین دانشور و جلال آل احمد، دو نویسنده سرشناس ایرانی هستند. سیمین اولین زنی بود که به طور حرفه‌ای داستان می‌نوشت و رمان معروفش، سووشون، به هفده زبان در دنیا ترجمه شده است و جلال یکی از افرادی بود که سبک نوشتن او، به سبک معیار در زبان فارسی بدل شده است. 

هرچند نامه‌هایی که در طول سال‌های زندگی میان سیمین و جلال رد و بدل شده است، در سه جلد منتشر شده است، اما این نامه، نامه‌ای خاص است. نامه‌ سیمین به جلال نامه‌ای است که در آن زبان به گله و شکایت گشوده است و زبانش گاهی به تهدید هم باز می‌شود. حتما بعد از شنیدن این کتاب صوتی خودتان دلیلش را متوجه می‌شوید. 

کتاب صوتی نامه سیمین به جلال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

شنیدن کتاب صوتی نامه سیمین به جلال را به تمام علاقه‌مندان به زندگی و آثار این دو نویسنده سرشناس ایرانی پیشنهاد می‌کنیم. 

درباره سیمین دانشور 

سیمین دانشور هشتم اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز چشم به جهان گشود. او نویسنده و مترجم ایرانی و نخستین زن ایرانی بود که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر او رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده‌ است. علاوه بر این، از آن اقتباس‌های تئاتری نیز صورت گرفته است. 

سیمین دانشور در سال ۱۳۲۸ با مدرک دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. او در محضر استادانی مثل دکتر فاطمه سیاح و بدیع‌الزمان فروزانفر تحصیل کرده بود. سپس برای تحصیل زیبایی‌شناسی به آمریکا رفت. در آن مدت نیز دو داستان کوتاه نوشت که در ایالات متحده منتشر شد. دانشور، در سال ۱۳۲۷ با جلال آل احمد آشنا شد و دو سال بعد با او ازدواج کرد. او به همراه همسرش جلال، عضو کانون نویسندگان ایران بود. 

از میان کتاب‌ها و آثار مشهور او می‌توان به رمان سووشون، به کی سلام کنم؟ شهری چون بهشت، و جزیره سرگردانی اشاره کرد. سیمین دانشور ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ در تهران چشم از دنیا فروبست.

بخشی از کتاب صوتی نامه سیمین به جلال

تو چه جور جلالی هستی؟ در این چندین و چند سالی که باهم هستیم باید متوجه شده باشی که من هرگز کوزه کسی را نشکسته‌ام...و در کوزه هرکسی که از من خواسته به حد توانم آب ریخته‌ام و اگر تلنگری زده‌ام به کوزه نامردان بوده اما نامردها معمولاً کرگدن‌هایی هستند که با کوزه بی آب ترک دارشان می‌توانند همچنان به وقاحتشان ادامه بدهند. اما دست کم به گمان خودم در کوزه تو بیش از همه آب ریخته‌ام و حالا تو از تمام دنیا تنها کسی هستی که کوزه مرا احتمالاً زده‌ای شکسته‌ای. هرچند در نامه‌های قبلی اشاره کردم و کنایه زدم تا بلکه خودت به حرف بیایی و توضیحی را که به من مدیونی خودت بدهی، متوجه نشدی و همه‌اش را به حساب فقدان درد خواهرم گذاشتی یا فکر کردی به قول خودت گزافه گویی می‌کنم. غافل از اینکه دردها در بستر زمان به افسون خود زمان بستری می‌شوند و این درد حاصل از شکست کوزه من به دست تو هم در زمان بستری خواهد شد. حتی برایت نوشتم که دو نامه در پانزدهم دی ماه به من رسیده است که آشفته‌ام کرده، اما تو به طور جدی از من مطالب نامه‌ها را نپرسیده بودی. (پست هم دیگر از چشمم افتاده، چرا که پست می‌تواند خانمان برانداز هم باشد.) 

روز پانزدهم دی ماه دو نامه به من رسید. یکی به زبان فارسی و با خطی خوش و بی امضا که در ۸ دی ماه نوشته شده بود. دیگری به زبان انگلیسی و با کاغذ رسمی مارک‌دار که در ۲۸ دسامبر نوشته شده بود، و امضای کسی را داشت که تو در نامه‌هایت به او اشاره کرده بودی. هر دو از آمستردام پست شده بود و حالا هم نامه سوم‌ به زبان فارسی و با همان خط خوش که از لندن فرستاده شده و مطالب نامه اول را تایید کرده. خواندن این نامه‌ها پیک‌نیک نبود. نوشتن این نامه هم که قسمت عمده‌اش را از دفتر یادداشتم رونویس می‌کنم پیک‌نیکی نیست و احتمالاً خواندن آن هم برای تو پیک‌نیکی نخواهد بود.