دانلود و خرید کتاب صوتی بنویس جنایت

کتاب صوتی بنویس جنایت، نفرین خانواده‌ی دین داستانی جذاب از دشیل همت است. بنویس جنایت، داستان یک نفرین خانوادگی است که سریع و بدون مکث، قربانی‌های زیادی می‌گیرد. حالا کارآگاهی در تلاش است تا راز این جنایت‌های پیچیده را دریابد. 

برای پیدا کردن راز این معمای وحشتناک، نسخه صوتی کتاب بنویس جنایت را با ترجمه‌ی حمیدرضا زاهدی و صدای میلاد تمدن، گوش کنید.

درباره‌ی کتاب صوتی بنویس جنایت

دشیل همت که به نوشتن داستان‌های جذاب جنایی معروف است، در کتاب صوتی بنویس جنایت، از نفرین خانوادگی دین نوشته است. داستان درباره‌ی دو خواهر به نام‌های لی‌لی و آلیس است. هر دو خواهر عاشق مردی به نام موریس لگت شده‌اند، اما پیروز این کشمکش عاشقانه لی‌لی است. ازدواج لی‌لی و موریس، حس انتقام آلیس را برمی‌انگیزد و او از خواهرزاده‌اش گابریل استفاده می‌کند تا خواهرش لی‌لی ر ابه قتل برساند. موریس لگت برای نجات فرزند خود این جنایت را به عهده می‌گیرد و به حبس محکوم می‌شود.

اما داستان به اینجا ختم نمی‌شود. موریس بعد از سال‌ها از زندان فرار می‌کند و به سانفرانسیسکو می‌رود. در آن‌جا به دیدار آلیس و گابریل می‌رود و زندگی جدید و مشترکی با آلیس شروع می‌کند، پس از مدتی از خانه‌ی لگت‌ها چندین الماس باارزش دزدیده می‌شود و موریس به قتل می‌رسد. اینجاست که پای بازرس آپ به ماجرا باز می‌شود. او کارآگاهی قد کوتاه، باهوش و قوی است که به هیچ عنوان به عواطف خود اجازه‌ی دخالت در کارش را نمی‌دهد. او در پی سارق، مقتول و اهداف پیچیده‌ی این قتل هستند. بازرس آپ به‌شدت می‌خواهد از راز این جنایت‌های وحشتناکی که در حال اتفاق افتادن است، سر دربیاورد. 

کتاب صوتی بنویس جنایت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب صوتی بنویس جنایت یک داستان جذاب برای تمام کسانی است که به داستان‌های جنایی و پلیسی علاقه دارند و دوست دارند گره‌ی پیچیده‌ی این جنایات را باز کنند.

درباره‌ی دشیل همت

دشیل همت با نام کامل ساموئل دشیل همت در سال ۸۹۴ متولد شد. همت در سن ۱۳ سالگی مدرسه را ترک کرد برای امرار معاش شغل‌های مختلفی را امتحان کرد. در میان آن شغل‌ها او از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۲ در سازمان ملی کارآگاهان پینکرتون مشغول بود. معروف‌ترین اثر دشیل همت کتاب شاهین مالت است. همت در سال ۱۹۶۱ چشم از دنیا فروبست.

بخشی از کتاب صوتی بنویس جنایت

وقتی کامل در را بررسی کردم، الماس را از جیبم بیرون آوردم و به لگت نشان دادم و پرسیدم: «این یکی از آن‌هاست؟» لگت با دو انگشت آن را از کف دستم برداشت، به طرف نور گرفت، به گوشه و کنارش نگاهی کرد و گفت: «بله. همان لکه‌ی کدر را در زیرش دارد. این را از کجا آوردی؟» 

«از بیرون، روی چمن‌ها.»

«که اینطور، پس سارق ما به خاطر عجله‌ای که داشته، بعضی از چیزهایی را که دزدیده روی زمین انداخته.»

من گفتم که به این موضوع شک دارم. لگت از من پرسید: «نظرت چیست؟» 

«فکر می‌کنم الماس عامدانه آن جا گذاشته شده بود. سارق اطلاعات زیادی داشته. می‌دانسته باید سراغ کدام کشو برود. وقتش را با هیچ چیز دیگری تلف نکرده. کارآگاه‌ها همیشه می‌گویند «کار خودی بوده»، چون اگر بتوانند درست در صحنه‌ی جرم قربانی را پیدا کنند، کارشان خیلی کمتر می‌شود، اما من این‌جا احتمال دیگری جز این نمی‌بینم.