دشیل همت

ساموئل دشیل همت زادهٔ ۱۸۹۴ و درگذشتهٔ ۱۹۶۱، نویسندهٔ رمان‌های پلیسی در مریلند به دنیا آمد و در بالتیمور و فیلادلفیا بزرگ شد. او مدرسه را تمام نکرد و برای کمک به خانواده از ۱۴سالگی مشغول کار شد. او در ۲۱سالگی به استخدام پینکرتون (آژانس تحقیقاتی) درآمد. در جنگ جهانی اول به سل مبتلا شد، اما در جنگ دوم هم شرکت کرد. او به‌عنوان یک مأمور مؤسسهٔ پینکرتون تخیل خود را قوی کرد. حوادثی چون قتل «فرانک لیتل»، پایه‌گذار کارگران صنعتی جهان باعث شد، دشیل همت فضای خشن آن دوران را بازسازی کند و داستان «خرمن سرخ» را بنویسد.

این نویسندهٔ امریکایی در سال ۱۹۲۲ برای مجلهٔ «ماسک سیاه» با نام مستعار «پیتر کالیسنون» نوشتن را شروع کرد و بعدها اسم «دشیل همت» را جایگزین اسم مستعار خود کرد. فضای بیشتر داستان‌های همت، شهر سانفرانسیسکو است؛ شهری که او به‌خوبی آن را می‌شناخت. اگر او به آپارتمانی در خیابان‌های این شهر اشاره می‌کرد، این آپارتمان واقعاً وجود داشت و چه‌بسا هم‌اکنون نیز وجود دارد. دشیل همت داستان‌های کوتاه زیادی در مجلهٔ «بلک ماسک»چاپ کرد و در همین مجله بود که رفته‌رفته شخصیت‌های داستانی‌اش را شناخت و پایه‌گذار نوعی از «ادبیات سیاه» شد که شخصیت‌های اصلی آن از بطن جامعه بودند و همان‌قدر که پیروز می‌شدند، شکست هم می‌خوردند.

داشیل همت را مرد تناقضات می‌نامند؛ مرد مشهور و درعین‌حال گوشه‌گیر، یک نویسندهٔ موفق که دیگر نیازی به نوشتن نمی‌دید، یک مارکسیست که در ۲ جنگ جهانی به‌نفع کشورش دواطلبانه شرکت کرد، ثروتمندی ورشکسته و مردی که زندان را به لودادن اسم رفقایش در جریان مک‌کارتیسم ترجیح داد. زندان مشکلات حقوقی زیادی برای او که دارندهٔ لقب «پدر رمان سیاه» بوده است، درست کرد.

دشیل همت در سال ۱۹۶۱ در فقر مطلق درگذشت. «شاهین مالت» یکی از رمان‌های اوست.