دانلود و خرید کتاب صوتی مهربونی

کتاب صوتی مهربونی نوشتهٔ سوده یامین است. فاطمه زهرا محمودی گویندگی این مجموعه جستار صوتی را انجام داده و انتشارات متخصصان آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی مهربونی

سوده یامین درمورد کتاب صوتی مهربونی گفته است که قرار نیست از این کتاب چیزی یاد بگیرم و قرار نیست چیز جدیدی از شنیدن کتاب نصیبمان شود. هیچ‌چیز علمی در این کتاب پیدا نمی‌شود. این کتاب فقط یادآور چیزهایی است که فراموش کرده‌ایم؛ مطالبی که از دل نویسنده خارج شده و امیدوار است به دل ما بنشیند. این کتاب حاوی جستارهایی کوتاه درمورد مهربانی است که نویسنده با زبانی متفاوت و ساده آن‌ها را نوشته است. این ناداستان را بشنوید.

در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به دو گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرند، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص، یا ارائهٔ اطلاعات و به دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم عامهٔ مردم است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب، یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ «مبتنی بر واقعیت» از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی هستند. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌توانند شامل این‌ها باشند: جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها، نقدهای ادبی.

شنیدن کتاب صوتی مهربونی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ناداستان و قالب جستار درمورد مهربانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی مهربونی

«من می‌خوام مهربونی رو این‌جوری تعریف کنم:

«عشق‌ورزیدن بی‌قیدوشرط به هرکس و هر چیز» یعنی فرقی نمی‌کنه که کی باشه یا چی باشه یا چه‌جوری باشه، درهرحال و در هرجا مهر نثارش میشه.

مثل مادری که اگه بچه‌ش ناقص یا معلول یا هرجور دیگه‌ای باشه، اون مهر مادریش رو نثارش می‌کنه و با جون و دل ازش مراقبت می‌کنه.

به نظر من برای مهربونی نمیشه چارچوب تعریف کرد؛ چون بی‌حد و مرزه!

چرا مهربونی وجود داره؟

تابه‌حال بهش فکر کردی؟

دنیا رو بدون مهربونی تصور کن، آدما تبدیل میشن به آدم‌آهنی که فقط باید کار کنند و روز رو به شب برسونند.

و شاید اصلاً به سن‌های بالا نرسند و تو همون کودکی نابود بشن.

تو دنیای بدون مهربونی، از همون روز اول، مادر که بچه رو به دنیا میاره، بذاره و بره و حالا کسی که از بچه مراقبت می‌کنه؛ یه آدم‌آهنی باشه، اون بچه اگه از نظر جسمی دووم بیاره و بزرگ بشه، از نظر روحی به یه آدم‌آهنی دیگه تبدیل میشه که خشن و بی‌احساسه.

خیلی از مشکلات روحی و جسمی ما به مهربونی مربوط میشه.

مهربونی به وجود اومد تا باهاش جسم‌مون رو سالم و روحمون رو سرحال نگه‌داریم.

اگه به جسم مهر نورزی و ازش مراقبت نکنی، آسیب می‌بینه و ممکنه از دستش بدی.

اگه به روحت مهر نورزی و به فکرش نباشی، کم‌نور میشه و ممکنه نابود بشه.

ما آدما احتیاج داریم که هم مهر ببینیم و هم مهر بورزیم.

شاید به همون اندازه که به آب نیاز داریم!

همه موجودات زنده به مهربونی نیاز دارند، همه‌شون مهربونی رو درک می‌کنند و ازش زندگی می‌گیرند، حتّی موجوداتی که قدرت حرکت ندارند!

مثل حیوانی که وقتی باهاش مهربون باشی، رام میشه و هر کاری برات می‌کنه.

مثل گیاهی که وقتی بهش مهر بورزی، رشد بیشتری می‌کنه.

یا حتّی مثل ماشینی که بهش مهر بورزی، درست‌تر و بیشتر برات کار می‌کنه.

و انسان که تشنهٔ محبّته!»