کتاب افسانه ای به نام انگیزه

کتاب افسانه ای به نام انگیزه نوشتهٔ جف هادن و ترجمهٔ راضیه مرادی است و انتشارات راوشید آن را منتشر کرده است. در این کتاب می‌خوانید که موفق‌های پربازده‌ در جامعه چگونه برای پیروزی مهیا می‌شوند.

درباره کتاب افسانه ای به نام انگیزه

همیشه این‌طور شنیده‌ایم که انسان به هر چیزی در ذهنش تصور کند و بدان باور داشته باشد، می‌تواند برسد؛ تا چه حد به افسانه شباهت دارد؟ همه ما به سخنرانی‌های انگیزشی گوش‌داده‌ایم و لحظه‌ای چنان به هیجان آمده‌ایم که گمان می‌کردیم قادر به انجام هر کاری هستیم؛ اما چه می‌شود که به مقصد نمی‌رسیم؟ چرا بعد از سخنرانی‌ها، واقعیت زندگی چنان آبی بر آتش هیجان ما فرومی‌ریزد؟ وقتی هدفی داریم، به ذوق می‌آییم تا زودتربه آخر مسیر برسیم؛ ولی وقتی بررسی می‌کنیم که چقدر راه برای رسیدن به مقصد طولانی است، به ناگاه از همهٔ افکار پشیمان می‌شویم. گاهی هم مانند فیلم‌ها منتظر می‌مانیم تا جرقه‌ای به ذهنمان برسد و مانند نیوتن با افتادن سیبی، جاذبه‌ای را کشف کنیم یا با یافتم یافتم ارشمیدس به شهرت تاریخی برسیم. رؤیاها زیبا هستند و امید به زندگی را تأمین می‌کنند، اما اگر در حد رؤیا بمانند چه اتفاقی می‌افتد؟ از سوی دیگر، آیا تمامی اهداف به کار و تلاش بی‌وقفه و طاقت‌فرسا نیاز دارند؟ آیا باید تمامی زندگی خویش را وقف رسیدن به هدف کنیم؟ هر دو وجه ماجرا غیرممکن به نظر می‌رسند. نمی‌توان در دنیای غیرواقعی رؤیا ماند و نمی‌توان دنیای واقعی زندگی را نابود کرد.

انگیزه‌ای که همیشه در جست‌وجوی آنیم، ویژگی نیست که از بدو تولد در درونمان نهفته باشد یا در مدارس به ما آموزش داده شود. تصور اینکه برای رسیدن به هدف باید انگیزه داشته باشیم؛ باید نقدینگی کافی فراهم شود؛ کسی باید زمینه را فراهم کند و ما را به سمت جلو هل دهد، باعث می‌شود که هیچ‌گاه حتی اولین قدم را هم برندارید. زمانی که روی صندلی کهن‌سالی خود می‌نشینید و به گذشته نگاه می‌کنید، حسرت می‌خورید که چه زمانی را ازدست‌داده‌اید. هیچ‌وقت دیر نیست، فقط باید عاقلانه و مفید قدم بردارید. اگر می‌خواهید به تحصیل ادامه دهید و درعین‌حال شغل مناسبی پیدا کنید تا بتوانید از خانواده خود حمایت کنید و از سویی با ورزش تناسب‌اندام خود را حفظ کنید و آن‌قدری پول به دست آورید که بدهی‌های خود را تسویه کنید، اصلاً غیرممکن نیست. هیچ هدفی غیرممکن نیست؛ فقط مسیر رسیدن به هدف را ممکن کنید.

کتاب افسانه ای به نام انگیزه برخلاف بسیاری از کتب انگیزشی دیگر، واقعیت‌هایی را به نمایش می‌گذارد که ذهن در سادگی و درعین‌حال کارآمد بودن آن‌ها تعجب می‌کند. می‌توان به هر هدفی دست‌یافت، اما با فرآیندی کارآمد و پربازده. مؤلف کتاب، جف هیدن، روشی تازه به‌سوی موفقیت، تلاش و به‌ویژه انگیزه ارائه می‌کند. وی چیزی را می‌داند که بسیاری از مردم نمی‌دانند. به باور او، انگیزه افسانه‌ای بیش نیست. انگیزهٔ حقیقی و پایدار نتیجه رسیدن به هدف است. وقتی می‌بینید دارید به موفقیت می‌رسید، به هیجان می‌آیید و مغز دوپامین تولید می‌کند تا هم چنان به مسیر خود ادامه دهید. صدای کوچکی در ذهنتان برای شما دست می‌زند و تشویقتان می‌کند تا بتوانید در مقابل همه مشکلات و موانع، فرآیند خود را دنبال کنید. موفقیت‌های بزرگ ناگهانی رخ نمی‌دهند، بلکه نتیجهٔ چرخهٔ مقدس موفقیت‌های کوچک و انگیزه و هیجان بیشتر است. هر قدم کوچکی که به موفقیت برسد، پله‌ای می‌شود برای مرحلهٔ بعدی و بدین ترتیب این پله‌ها شما را به همان موفقیت افسانه‌ای می‌رسانند. بینش و راهکارهای جف هیدن برای همیشه فرایند رسیدن به موفقیت را برایتان تغییر خواهد داد. کتاب حاضر تمامی باورها و آموخته‌های ما دربارهٔ موفقیت و انگیزه را زیر سؤال می‌برد و سپس سازه‌ای تازه و بی نظیر از موفقیت غیرقابل‌اجتناب برایمان فراهم می‌سازد. فرآیند کتاب را دنبال کنید تا خودتان نتیجهٔ حقیقی آن را مشاهده کنید.

خواندن کتاب افسانه ای به نام انگیزه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران کتاب‌های موفقیت و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب افسانه ای به نام انگیزه

«لحظهٔ کلیدی در هم‌اندیشی «قدرت درون را رهاسازید» تونی رابینز زمانی اتفاق می‌افتد که شرکت‌کننده‌ها نیز روی آتش راه بروند. (می‌دانم که بیشتر شبیه به راه رفتن روی زغال داغ است، اما «آتش» خطرناک‌تر و باابهت تر است به قول کیتی پری «غرشانه» تر است. به‌هرحال، تونی اطلاعاتی اندکی درباره برند سازی دارد.)

(البته که تونی اطلاعات بسیار زیادی دربارهٔ برند سازی دارد).

(و در حقیقت فکر می‌کنم این آخرین باری است که به تونی اشاره می‌کنم.)

رابینز راه رفتن روی آتش را به‌عنوان «تجربهٔ نمادینی» تعریف می‌کند «که ثابت می‌کند اگر بتوانید از روی آتش رد بشوید، می‌توانید از میان هر چیزی عبور کنید. این فرضیه عالی است: عبور کردن از روی زغال‌های داغ با ضربه زدن به قدرت شگفت‌انگیزی که در درون شما نهفته، به شما اعتمادبه‌نفس و انگیزهٔ ماندگاری می‌دهد.

در حقیقت، این‌طوری نیست.

راه رفتن روی آتش رویداد یک‌باره است. راه رفتن روی آتش مانند گوش دادن به سخنرانی انگیزشی است: با کلی الهام و انگیزه به خانه می‌روید و هیجان دارید و به ذوق آمده‌اید؛ اما وقتی روز بعد از خواب بیدار می‌شوید همان فردی هستید که روز قبل بودید، زیرا واقعاً کاری را انجام نداده‌اید.

(البته به‌جز گوش دادن و پرداخت هزینهٔ هم‌اندیشی)

بیشتر مردم دربارهٔ منبع انگیزه گیج می‌شوند. فکر می‌کنند انگیزه در حقیقت جرقه‌ای است که به‌صورت خودکار اشتیاق همیشگی برای انجام کارهای سخت را تولید می‌کند؛ هرچه انگیزه بیشتر باشد، تمایل دارید تلاش بیشتری برای آن قائل شوید.

در حقیقت، انگیزه یک نتیجه است. انگیزه غروری است که با انجام دادن کاری به دست می‌آورید که تمایل برای انجام کارهای بیشتر را تقویت می‌کند.

به همین دلیل است که اغلب نکات مربوط به چطور انگیزه داشته باشیم کوتاه هستند. بیشتر نصیحت‌ها در همین حد خلاصه می‌شوند «می‌توانید انگیزهٔ بیشتری داشته باشید. فقط باید در ذهن خود جستجو کنید و آن انگیزه را در درون خود پیدا کنید.»

(و کمی پاهای خود را بسوزانید).

همین مسأله در مورد اعتمادبه‌نفس هم صدق می‌کند. اعتمادبه‌نفس ارتباط نزدیکی باانگیزه دارد. این تفکر بسط داده می‌شود، «می‌توانید اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته باشید. فقط باید تصمیم بگیرید که اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته باشید» و راحت است: افکار منفی را سرکوب کنید، چشم‌اندازهای منفی را سرکوب کنید، جملات خویش-تاییدی واقعاً خوب را تکرار کنید و ... به همین راحتی. حالا من هم شبیه تونی رابینز هستم.

یا شاید هم خیر.

مشکل عمدهٔ موجود در هر دو مسأله روش اندیشیدن ما در مورد انگیزه است.

اغلب تعاریفی که از «انگیزه» ارائه می‌شوند متضمن عباراتی هستند مانند «نیرو یا اثری که باعث می‌شود فردی به انجام کاری بپردازد.» انگیزه به‌عنوان جرقه، پیش‌شرط، پیش‌نیاز یا پیش یک‌چیزی انگاشته می‌شود که باید وجود داشته باشد، قبل از این‌که کاری را شروع کنید. اگر انگیزهٔ لازم را نداشته باشیم، نمی‌توانیم شروع کنیم. اگر انگیزه نداشته باشیم، نمی‌توانیم کاری کنیم.

چرند است.

انگیزهٔ واقعی بعدازاین که شروع کنید، به دست می‌آید. انگیزه با شنیدن یک سخنرانی یا تماشای یک فیلم یا انداختن پا روی پایتان به دست نمی‌آید.

انگیزه منفعل نیست. انگیزه فعال است.»