کتاب چه خوب بود اگر دیوارهای خونمون جا به جا می شد

کتاب چه خوب بود اگر دیوارهای خونه‌مون جابه‌جا می‌شد نوشته‌ی زهرا رحیم‌پور، داستانی کوتاه و صمیمی درباره‌ی زندگی یک خانواده‌ی پرجمعیت در خانه‌ای کوچک است. این اثر با نگاهی طنزآمیز و کودکانه، ماجراهای روزمره و دغدغه‌های بچه‌ها را در فضایی شلوغ و پرهیاهو روایت می‌کند. نویسنده با زبانی ساده و نزدیک به ذهن نوجوانان، تجربه‌های مشترک بسیاری از خانواده‌ها را به تصویر کشیده است؛ از مهمانی‌های شلوغ گرفته تا تقسیم فضا و دغدغه‌ی جای خواب. نشر متخصصان آن را منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب چه خوب بود اگر دیوارهای خونمون جا به جا می شد

چه خوب بود اگر دیوارهای خونه‌مون جابه‌جا می‌شد نوشته‌ی زهرا رحیم‌پور، داستانی کوتاه در قالب روایت اول‌شخص است که زندگی یک دختر نوجوان را در خانواده‌ای پرجمعیت و خانه‌ای کوچک دنبال می‌کند. فضای داستان، خانه‌ای قدیمی با دو اتاق است که یازده نفر از اعضای خانواده در آن زندگی می‌کنند. روایت با لحنی شوخ‌طبع و صمیمی، به جزئیات زندگی روزمره، مهمانی‌های خانوادگی و چالش‌های تقسیم فضا می‌پردازد. نویسنده با استفاده از خاطرات و گفت‌وگوهای اعضای خانواده، تصویری زنده از روابط گرم و گاهی شلوغ خانوادگی ارائه داده است. ساختار کتاب به‌صورت روایت پیوسته و بدون فصل‌بندی مشخص است و بیشتر بر تجربه‌های شخصی و حسرت‌ها و آرزوهای کودکانه تمرکز دارد. در این میان، دغدغه‌ی اصلی راوی، کمبود جا و آرزوی جابه‌جایی دیوارها برای داشتن فضای بیشتر است. این کتاب در دسته‌ی داستان‌های نوجوانان قرار می‌گیرد و با نگاهی واقع‌گرایانه و طنزآمیز، به مسائل ساده اما مهم زندگی جمعی می‌پردازد.

خلاصه کتاب چه خوب بود اگر دیوارهای خونمون جا به جا می شد

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با معرفی خانواده‌ای پرجمعیت آغاز می‌شود؛ دختری نوجوان با هفت خواهر و برادر، پدر و مادر و مادربزرگ، همگی در خانه‌ای کوچک و دو اتاقه زندگی می‌کنند. فضای خانه شلوغ و پرهیاهوست و هر گوشه‌ای از خانه، خاطره و ماجرایی دارد. روایت با توصیف مهمانی‌های هفتگی عمه و خانواده‌اش ادامه پیدا می‌کند؛ مهمانی‌هایی که خانه را شلوغ‌تر و تقسیم فضا را دشوارتر می‌کند. آشپزخانه‌ی کوچک زیرپله، محل جمع شدن مادر، مادربزرگ، عمه و دخترها برای آشپزی و گفت‌وگوست. بعد از مهمانی، چالش اصلی پیدا کردن جای خواب برای همه است؛ بالش‌ها و لحاف‌ها در راهرو و آشپزخانه پهن می‌شوند و حتی مادر خانواده گاهی مجبور می‌شود گوشه‌ی آشپزخانه بخوابد. راوی با طنز و خیال‌پردازی کودکانه، آرزو می‌کند که ای‌کاش می‌شد دیوارهای خانه را جابه‌جا کرد تا برای همه جا باز شود. او حتی تلاش می‌کند با فشار دادن پا به دیوار، آن را تکان دهد و به این فکر می‌افتد که شاید باید به باشگاه ورزشی برود تا زورش بیشتر شود! در نهایت، داستان با پذیرش شرایط و شوخی با محدودیت‌ها به پایان می‌رسد و فضای گرم و صمیمی خانواده را برجسته می‌کند.

چرا باید کتاب چه خوب بود اگر دیوارهای خونمون جا به جا می شد را بخوانیم؟

این کتاب با روایت صمیمی و طنزآمیز، تجربه‌ی زندگی در خانواده‌های پرجمعیت و خانه‌های کوچک را به تصویر کشیده است. ویژگی شاخص آن، نگاه کودکانه و خلاقانه به مشکلات روزمره است؛ جایی که محدودیت‌ها بهانه‌ای برای خیال‌پردازی و شوخی می‌شوند. خواننده با دنیای ساده اما پرماجرای یک نوجوان آشنا می‌شود و می‌تواند همذات‌پنداری کند یا نگاهی تازه به روابط خانوادگی و ارزش‌های جمعی بیندازد. این اثر نه‌تنها سرگرم‌کننده است، بلکه به اهمیت همدلی، سازگاری و شوخ‌طبعی در مواجهه با چالش‌های زندگی اشاره دارد. همچنین، برای کسانی که به دنبال داستانی کوتاه و پرانرژی هستند، انتخاب مناسبی به‌شمار می‌آید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به نوجوانان، اعضای خانواده‌های پرجمعیت، علاقه‌مندان به داستان‌های واقع‌گرایانه و کسانی که با چالش‌های زندگی جمعی روبه‌رو هستند پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که به دنبال داستانی کوتاه با فضای شاد و طنزآمیز هستند، مناسب است.