دانلود و خرید کتاب صوتی ما گول خر را خوردیم!

کتاب صوتی ما گول خر را خوردیم! نوشتهٔ عزیز نسین و ترجمهٔ املیا مهاجرگزی (عذرا مهاجرگزی) است. حسین نصیری گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و انتشارات گیوا آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی ما گول خر را خوردیم!

کتاب صوتی ما گول خر را خوردیم! حاوی یک داستان کوتاه طنز است. این اثر صوتی، داستان جمعی در یک روستا را روایت می‌کند که در حال برنامه‌ریزی برای استقبال از نمایندهٔ حزب مطلوب خود هستند. این گروه از هیچ کاری برای نرسیدنِ صدای نمایندهٔ حزب مخالف به مردم خودداری نمی‌کنند. آن‌ها گمان می‌کنند فکر همه‌چیز را کرده‌اند؛ نبودنِ بنزین برای ماشینی که به استقبال نمایندهٔ مخالف می‌رود، جاده‌هایی پر از چاله‌وچوله که مدام ماشین حامل او در آن گیر کند، قطع‌کردن آب، ترکیدن لوله، قطع‌کردن برق برای خاموش‌ماندن بلندگوها و...، اما در نهایت اتفاقی مضحک و بسیار ساده، تمام پیش‌بینی‌های آن‌ها را بر هم می‌زند. عزیز نسین، این نویسندهٔ ترکیه‌ای در اغلب آثار خود، با طنزی تلخ و گزنده به نابرابری‌های اجتماعی و دشواری‌های زندگی طبقات پایین و محروم جامعه پرداخته است. نوشته‌های او را هجویه‌هایی در مقابله با ظلم و استبداد و در حمایت از محرومان دانسته‌اند. او به همین دلیل بارها به دادگاه احضار شد و در بیشتر طول عمر، ناگزیر بود از اسامی مستعار متعددی استفاده کند که «عزیز نسین» تنها یکی از آن نام‌ها است.

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

شنیدن کتاب صوتی ما گول خر را خوردیم! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ترکیه و قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره عزیز نسین

محمت نصرت با نام هنری عزیز نسین، مترجم و نویسنده و طنزپردازی است که در ۲۰ دسامبر ۱۹۱۵ در استانبول متولد شد. او در مدرسهٔ افسری تحصیل کرد و مدتی را هم به این شغل مشغول بود، اما نمی‌توانست در چنین فضایی دوام بیاورد؛ بنابراین به‌سراغ کاری رفت که به آن علاقه داشت و در آن استعداد فراوانی نشان داد؛ نوشتن. او در طول عمرش مدام میان زندان و دفتر تحریریهٔ نشریات مختلف در رفت‌وآمد بود و اسامی مستعار زیادی برای خودش انتخاب کرده بود که مشهورترینش «عزیز نسین» است. ماجرای انتخاب این اسم مستعار برای خودش هم داستانی جذاب دارد. او عزیز که نام پدرش است را به‌عنوان نام هنری خود انتخاب کرد. نسین در زبان ترکی به معنای «تو چه کاره‌ای؟» است.

اولین باری که داستانی را نوشت، تصمیم داشت با نوشته‌اش اشک مردم را دربیاورد و آن‌ها را بگریاند؛ چون به نظرش داستان خوب، داستانی بود که اشک‌آور باشد، اما سردبیر مجله‌ای که داستانش را برایشان ارسال کرده بود، با خواندن داستانش آن‌قدر خندیده بود که اشکش درآمد. این شد که به طنزنویسی روی آورد. او داستان‌های کوتاه بسیاری منتشر کرد که بارها با ترجمهٔ مترجمان مختلفی همچون ثمین باغچه‌بان، احمد شاملو، رضا همراه و صمد بهرنگی به فارسی ترجمه شدند. به‌طورکلی آثار او در سراسر دنیا به ۳۰ زبان ترجمه شده‌اند. او در سال ۱۹۵۶ موفق شد مدال طلای فکاهی‌نویسان جهان را برنده شود و در سال‌های ۱۹۵۷، ۱۹۶۳ و ۱۹۶۶ در مسابقات بین‌المللی طنزنویسی مقام اول را کسب کرد. عزیز نسین توانست از یک سوءقصد از طرف گروه‌های افراطی در حادثهٔ آتش‌سوزی هتل جان سالم به در برد. او درنهایت در ۶ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ در آلاچاتی در استان ازمیر ترکیه چشم از دنیا فروبست.

بخشی از کتاب صوتی ما گول خر را خوردیم!

«- آقای خودفروخته مگر ممکن است در حزب به آن بزرگی کسی نباشد؟! یعنی قحطی آدم شده؟! تمام مخارج به گردن ماست، خواهش می‌کنم بنویسید یک نفر بفرستند.

- حسن آقا مگر ممکن است هر کسی این کار را بکند؟ تو خیال می‌کنی سخنرانی گوسفندچرانی است؟

هر قدر به آقای خودفروخته می‌گفتم، گوشش بدهکار نبود.

- آقای خودفروخته هر کس که باشد مهم نیست، فقط یک نفر بیاید، همین کافی است. ما حرف زدن هم نمی‌خواهیم. مردم را می‌ریزیم وسط میدان و شروع به کف‌ زدن و هورا کشیدن می‌کنیم و می‌گوییم: «زنده باد دموکراسی». در بین سر و صدها حرف‌هایش معلوم نمی‌شود. هر طوری هم حرف بزند، در بین هیاهو و هورا کشیدن‌ها صدایش گم می‌شود. قربانی زیر پایش ذبح می‌کنیم، زیر پایش فرش پهن می‌کنیم، جلوی دکان‌ها را با پارچه‌های رنگی تزیین می‌کنیم. رادیوگرام‌ها را باز کرده و سرود ملی پخش می‌کنیم، آن وقت معلوم نیست کی چی گفته. اگه کسی فقط بره بالای سکوی میدان و پایین بیاد کافی است.»