کتاب حقیقتی رایج از بحرانی پنهان

کتاب الکترونیکی «حقیقتی رایج از بحرانی پنهان (خودکشی مردان؛ گزینشی ناگزیر)» نوشتهٔ امیرحسین علیپور و بهزاد بوشهری اثری پژوهشی در حوزهٔ جامعه‌شناسی و روان‌شناسی است که نشر یافته آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی پدیدهٔ خودکشی در میان مردان، به‌ویژه در ایران و با تمرکز بر نمونه‌پژوهی شهرستان ارومیه می‌پردازد و تلاش می‌کند با رویکردی چندرشته‌ای، ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی این بحران را واکاوی کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب حقیقتی رایج از بحرانی پنهان

«حقیقتی رایج از بحرانی پنهان» اثری ناداستانی و پژوهشی است که به موضوع خودکشی مردان در ایران می‌پردازد. نویسندگان، با تکیه‌بر داده‌های آماری، مصاحبه‌های میدانی و تحلیل نظریه‌های کلاسیک و معاصر، تلاش کرده‌اند تصویری جامع از وضعیت خودکشی در میان مردان ارائه دهند. ساختار کتاب شامل مقدمه‌ای دربارهٔ اهمیت موضوع، مروری بر پیشینهٔ نظری و تجربی، روش‌شناسی تحقیق، یافته‌های میدانی و در نهایت جمع‌بندی و ارائهٔ راهکارهاست. این اثر با بررسی نمونه‌های واقعی و تحلیل داده‌های شهرستان ارومیه، به دنبال فهم عمیق‌تری از دلایل و زمینه‌های اقدام به خودکشی در مردان است. کتاب، علاوه‌بر تحلیل‌های روان‌شناختی و جامعه‌شناختی، به نقش عوامل فرهنگی، اقتصادی و خانوادگی نیز توجه ویژه‌ای دارد و تلاش می‌کند با نگاهی چندبعدی، ابعاد پنهان این بحران را آشکار کند.

خلاصه کتاب حقیقتی رایج از بحرانی پنهان

کتاب «حقیقتی رایج از بحرانی پنهان» با طرح پرسش‌هایی بنیادین دربارهٔ خودکشی، به واکاوی این پدیده در میان مردان ایرانی می‌پردازد. نویسندگان ابتدا با مرور تعاریف مختلف خودکشی از منظر روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و فلسفه، نشان می‌دهند که این پدیده نه‌تنها یک بحران فردی، بلکه بازتابی از شرایط اجتماعی و فرهنگی است. در ادامه، نظریه‌های متعددی از جمله دیدگاه فروید دربارهٔ غریزه مرگ، نظریهٔ ناامیدی بک، مدل‌های جامعه‌شناختی دورکیم و مرتن، و رویکردهای معاصر مانند نظریهٔ بین‌فردی جوینر و مدل چندبعدی لینارز بررسی شده‌اند. در بخش میدانی، کتاب با تمرکز بر شهرستان ارومیه، داده‌های آماری و مصاحبه‌های عمیق با مردانی که اقدام به خودکشی داشته‌اند یا در معرض آن قرار گرفته‌اند را تحلیل می‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهد که عوامل متعددی مانند بحران‌های خانوادگی، فشارهای اقتصادی، تجربه‌های تلخ دوران کودکی و نوجوانی، احساس ناامیدی، شکست‌های عاطفی و تحصیلی، و نبود حمایت اجتماعی نقش مهمی در شکل‌گیری تمایل به خودکشی دارند. کتاب همچنین به نقش ساختارهای اجتماعی، ضعف انسجام خانوادگی، و تأثیر باورهای فرهنگی و مذهبی بر نگرش به خودکشی می‌پردازد. در نهایت، نویسندگان با ارائهٔ راهکارهایی مانند تقویت حمایت‌های خانوادگی، آموزش مهارت‌های مقابله‌ای، و افزایش آگاهی عمومی، بر ضرورت مداخلات چندسطحی برای پیشگیری از خودکشی تأکید می‌کنند.

چرا باید کتاب حقیقتی رایج از بحرانی پنهان را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و چندرشته‌ای، به یکی از مسائل کمتر دیده‌شدهٔ جامعهٔ ایران می‌پردازد و با بررسی نمونه‌های واقعی و تحلیل نظریه‌های متنوع، تصویری چندلایه از بحران خودکشی مردان ارائه می‌دهد. مطالعهٔ این اثر می‌تواند به درک عمیق‌تر از عوامل زمینه‌ساز خودکشی، نقش ساختارهای اجتماعی و خانوادگی، و اهمیت پیشگیری و مداخلهٔ به‌موقع کمک کند. همچنین، کتاب راهکارهایی برای خانواده‌ها، سیاست‌گذاران و فعالان حوزهٔ سلامت روان پیشنهاد می‌دهد که می‌تواند در طراحی برنامه‌های حمایتی و آموزشی مؤثر باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای پژوهشگران و دانشجویان رشته‌های روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، مددکاری اجتماعی و علوم رفتاری مفید است. همچنین، فعالان حوزهٔ سلامت روان، مشاوران، خانواده‌هایی که با بحران‌های روانی یا خودکشی درگیرند و سیاست‌گذاران اجتماعی می‌توانند از مطالب آن بهره‌مند شوند. این اثر به‌ویژه برای کسانی که دغدغهٔ پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و ارتقای سلامت روان دارند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب حقیقتی رایج از بحرانی پنهان

«خودکشی هر نوع مرگی است که نتیجه مستقیم یا غیرمستقیم عمل مثبت یا منفی خود قربانی است که شخصا می‌دانسته که باید به همین نتیجه برسد. همچنین خودکشی به‌مثابه پدیده‌ای پیچیده، چندبعدی، کیفی، سیال و زمینه‌محور، دارای ابعاد گوناگون اجتماعی، روانی، اقتصادی، فرهنگی است. این پدیده در تمام جوامع اعم از سنتی و پیشرفته وجود داشته و توجه بسیاری از محققان رشته‌های گوناگون ازجمله جامعه‌شناسی را به خود جلب کرده است و گسترش این پدیده و آسیب‌ها و تبعات آن موجب شده است تا سازمان بهداشت جهانی روز ۱۰ سپتامبر (۱۹ شهریور) را روز پیشگیری از خودکشی نام بگذارد. شایان ذکر است که بیان کنیم نرخ خودکشی در جهان به ازای هر صد هزار نفر جمعیت شانزده نفر است. اما این رقم در ایران شش نفر در صد نفر است. پس خودکشی، مفهومی که در تمامی جوامع نهی و مذمت شده است چرا که انتخاب بین مرگ و زندگی یعنی مسئله بودن یا نبودن و مسئله جان یک انسان موضوع مهم و در خور تأملی است. مطالعه خودکشی ناظر بر جنبه‌های بیمارگون جوامع جدید است که رابطه فرد و اجتماع در آن به بارزترین نحو نمایان است. دیدگاه‌های مربوط به خودکشی تحت تأثیر درون‌مایه‌های متنوعی نظیر مذهب، افتخار و معنای زندگی قرار می‌گیرد.»