دانلود و خرید کتاب صوتی آنیوتا

کتاب صوتی آنیوتا نوشتهٔ آنتوان چخوف و ترجمهٔ سپیده جعفرزاده و با صدای فرزانه فریدونی است و نوین کتاب گویا آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی آنیوتا

آنتوان چخوف یک نویسندهٔ پیشرو در ادبیات روسیه به حساب می‌آید و «آنیوتا» را هم با همین متفاوت‌اندیشی نوشته است. او در داستان بسیار کوتاه «آنیوتا» از یک آفت اجتماعی صحبت کرده که نه تنها روسیه ۱۵۰ سال به آن دچار بوده بلکه بسیاری از کشورهای کنونی نیز همچنان درگیر آن هستند: رواج نگاه ابزاری به زن.

در داستان «آنیوتا»، برخورد دو مرد از طبقات ممتاز جامعه یعنی هنرمند نقاش و پزشک باسواد را با یک زن متعلق به طبقه فرودست جامعه شاهد هستیم و در خلال همین چند صفحه به خوبی پی می‌بریم که چطور نوعی نگاه خودبرتربین و از بالا به پایین باعث می‌شود دو نفر به خود اجازه دهند کرامت انسانی یک شخص دیگر را زیر سوال ببرند.

نکتهٔ جالب اینجاست که چخوف خود یک پزشک بود و شخصیت پزشک داستان یعنی کلوچکف را با آگاهی کامل از مقتضیات شخصیت‌پردازی او نوشته است. چخوف عمر کوتاهی داشت اما در آن ۴۴ سال، هم دروس دشوار پزشکی را از سر گذراند و هم با یک بیماری دست و پنجه نرم کرد؛ اما هیچ‌کدام از آنها باعث نشد از «چخوف شدن» باز بماند. از او داستان‌های کوتاه بسیار زیادی باقی مانده و «آنیوتا» یکی از مدرن‌ترین آنهاست. این داستان را در دسته آثار کلاسیک جای نمی‌دهیم چراکه مطابق با آن الگوی قدیمی گره‌افکنی، نقطه اوج و گره‌گشایی نوشته نشده، بلکه صرفا با توصیف یک موقعیت، مخاطب را به فکر فرومی‌برد.

زنان، این نیمی از جمعیت جهان، که بسته به اینکه فرهنگ زمانه در چه اوضاعی به سر ببرد، احساس خوشبختی‌شان کم یا زیاد می‌شود، هر یک داستان‌هایی ناگفته در دل دارند که اگر عیان شود، چه خنده‌ها و گریه‌ها و فریادها و آوازها که شنیده نخواهد شد؛ نوین کتاب در قالب مجموعه‌ای به نام «روایت آواهای سوپرانو» صدای لطیف و گاه حزن‌انگیز و گاه سرخوشانه جمعی از زنان تاریخ ایران و جهان را منتشر کرده است که داستان پیش رو، یکی از آنهاست.

داستان «آنیوتا» بخشی از مجموعه داستان‌های زنانه «روایت آواهای سوپرانو» است که هر یک به شکلی به موضوع زنان می‌پردازند و دبیری این مجموعه بر عهده حسین مسعودی آشتیانی است.

شنیدن کتاب صوتی آنیوتا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره آنتوان چخوف

آنتوان چخوف سال ۱۸۶۰ در شهر تاگانروگ در جنوب روسیه به دنیا آمد. پدر چخوف شیفتهٔ موسیقی بود و همین شیفتگی او را از دادوستد بازداشت و به ورشکستگی کشاند. او در سال ۱۸۷۶ از ترس طلبکارانش به‌همراه خانواده به مسکو رفت. آنتوان تنها در تاگانروگ باقی ماند تا تحصیلات دبیرستانی‌اش را به پایان ببرد.

چخوف در نیمهٔ سال ۱۸۸۰ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهٔ پزشکی در دانشگاه مسکو آغاز کرد. در همین سال نخستین مطلب او چاپ شد. برای همین این سال را مبدأ تاریخ نویسندگی چخوف برمی‌شمرند. چخوف بعد از پایان تحصیلاتش در رشتهٔ پزشکی به‌طور حرفه‌ای به داستان‌نویسی و نمایشنامه‌نویسی روی آورد. او در ۱۸۸۵ همکاری خود را با روزنامهٔ پترزبورگ آغاز کرد. در سپتامبر قرار بود نمایشنامهٔ او به نام «در جادهٔ بزرگ» به روی صحنه برود که کمیتهٔ سانسور از اجرای آن جلوگیری کرد. مجموعه داستان‌های «گل‌باقالی» اثر او در ژانویهٔ سال بعد منتشر شد. در فوریهٔ همین سال (۱۸۸۶) با «آ. سووُربن» سردبیر روزنامهٔ عصر جدید آشنا شد و داستان‌های «مراسم تدفین»، «دشمن» و… در این روزنامه با نام اصلی چخوف منتشر شد. بیماری سل او شدت گرفت. او در آوریل ۱۸۸۷ به تاگانروگ و کوه‌های مقدس رفت و در تابستان در باپکینا اقامت گزید. در اوت همین سال مجموعهٔ «در گرگ‌ومیش» منتشر شد و در اکتبر نمایشنامهٔ بلندی با نام «ایوانف» در تئاتر مسکو به روی صحنه رفت که استقبال خوبی از آن نشد.

چخوف در ۱۶ ژوئن ۱۹۰۴ به‌همراه همسرش «اولگا کنیپر» برای معالجه به آلمان و استراحتگاه بادن‌وایلر رفت. در این استراحتگاه حال او بهتر می‌شود، اما این بهبودی زیاد طول نمی‌کشد و روزبه‌روز حال او وخیم‌تر می‌شود. او در ۴۴سالگی، یک سال پیش از انقلاب اول روسیه، از دنیا رفت. تشییع‌جنازه‌ٔ او در مسکو با حضور جمعیتی بسیار تبدیل به رویدادی ملی شد.

بخشی از کتاب صوتی آنیوتا

«در طول شش یا هفت سال خانه به دوشی که از یک اتاق مبله به اتاق دیگر جابه‌جا می‌شد، با پنج دانشجوی دیگر مثل کلوچکف آشنا شده بود. آنها درس‌شان تمام شده بود، سراغ زندگی خودشان رفته بودند و مثل بقیه آدم‌های باکلاسی که می‌شناخت، او را فراموش کرده بودند. یکی از آنها در پاریس زندگی می‌کرد و دو نفرشان پزشک شده بودند، چهارمی نقاش بود و پنجمی گفته بود استاد دانشگاه شده است. کلوچکف نفر ششم بود. به زودی درسش تمام می‌شد و او هم می‌رفت».