دانلود و خرید کتاب صوتی دو دنیا

کتاب صوتی دو دنیا مجموعه داستانی نوشته گلی ترقی است و با صدای بهناز بستاندوست در انتشارات ماه آوا منتشر شده است. دو دنیا مجموعه‌ هفت داستان کوتاه است که جلد دوم کتاب خاطره‌های پراکنده از همین نویسنده است.

درباره کتاب دو دنیا

داستان از یک آسایشگاه حومه پاریس شروع می‌شود. در این زمان نویسنده که راوی است به‌دلیل ناراحتی‌های روحی به بیمارستان رفته است. دکتر گفته بهتر است بنویسد و در این نوشتن به خاطراتش مرور کند. او به گذشته یم‌رود و خاطراتش بین اواخر سال‌های دهه ۱۳۲۰ تا ۱۳۶۷ را روایت می‌کند. زندگی‌اش به‌عنوان یک دختر تازه به بلوغ رسیده و ناگهان تغییر اطرافیانش تا تجربه‌های متفاوتی که به‌عنوان یک زن باید پشت سر بگذارد محتوای اصلی این داستان‌ها است. 

شنیدن کتاب دو دنیا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره گلی ترقی

گلی ترقی متولد ۱۷ مهر ۱۳۱۸ در تهران است. پدرش لطف‌الله ترقی مدیر مجلهٔ ترقی بود. گلی ترقی در محله شمیران به مدرسه ابتدایی رفت و پس از آن در دبیرستان انوشیروان دادگر درس خواند. در ۱۹۵۴ پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان به آمریکا سفر کرد. او ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و در رشتهٔ فلسفه فارغ‌التحصیل شد و به ایران بازگشت. پس از بازگشت، داستان‌نویسی را به‌شکل حرفه‌ای شروع کرد. او ۹ سال در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس در رشته شناخت اساطیر و نمادهای آغازین پرداخت. نخستین مجموعه داستان‌اش به نام من هم چه‌گوارا هستم در ۱۳۴۸ توسط انتشارات مروارید منتشر شد. او به فرانسه مهاجرت کرد در آنجا هم به نوشتن ادامه داد یکی از داستان‌هایش به نام بزرگ‌بانوی روح من به فرانسه ترجمه شد. در ۱۹۸۵ این داستان به عنوان بهترین قصهٔ سال در فرانسه برگزیده شد. از آثار او می‌توان از اتوبوس شمیران، خانه‌ای در آسمان، جایی دیگر، فرصت دوباره نام برد او از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات داستانی معاصر است که برندهٔ دوّمین دورهٔ جایزهٔ بیتا در سال ۲۰۰۹ شده است.

بخشی از کتاب دو دنیا

نمی‌خواهم بزرگ شوم و کسی این را نمی‌فهمد. تا دیروز بدنم نامرئی بود و از زشتی و زیبایی‌اش بی‌خبر بودم. حالا دستپاچه و شرمگین، دگمه‌های بلوزم را می‌بندم و از برهنگی گردن و بازوهای لاغرم خجالت می‌کشم. خانم ناز برایم چادرنماز سیاه آورده و به من می‌گوید که باید از بدنم مثل گنجی مقدس محافظت کنم. خودم را بپوشانم و بدانم که بکارت دخترهای جوان بزرگ‌ترین سرمایه زندگی‌شان است.

پنجشنبه‌ها بعدازظهر درس پیانو دارم (با زور و اکراه) و مادر این بار اسمم را در کلاس خانمی ارمنی نوشته است. این کلاس- کلاس بدبختی - خانه‌ای متروک در انتهای کوچه‌ای بن‌بست است. راه‌پله‌ها بوی مستراح و دوای ضدعفونی می‌دهند. بوی بیمارستان و چیزهای پوسیده و پیر، اتاق‌ها نیمه‌تاریک و خاک گرفته‌اند و پنجره‌ها هميشه بسته است.