دانلود و خرید کتاب صوتی دغدغه مرگ و زندگی

کتاب صوتی دغدغه مرگ و زندگی یا عشق، فقدان و آنچه در واپسین روزهای دغدغه ماست اثری از روان‌شناس مشهور، اروین یالوم است که با صدای ویکتوریا براری می‌شنوید.

 درباره کتاب دغدغه مرگ و زندگی

اروین یالوم در کتاب دغدغه مرگ و زندگی خاطرات خود را با نگاه به پایان زندگی می‌نگارد. همسر اروین دچار یک بیماری است و هردو می‌دانند که مریلین بلاخره بر اثر این بیماری خواهد مرد. پس بنابراین انها تصمیم می‌گیرند که درباره زورهای باهم بودن خود بنویسند. انها شروع می‌کنند به نوشتن خاطرات روزانه خود به این امید که تجربیات و مشاهداتشان برای خوانندگان و شنوندگان نیز ارزشمند باشد.

یالوم در این کتاب از دغدغه هایی می نویسد که هر انسانی در آخرین روزهای زندگی خود می‌تواند داشته باشد.

 شنیدن کتاب دغدغه مرگ و زندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 همه دوست‌داران کتاب‌های یالوم و دوست‌داران کتاب‌های روان‌شناسی مخاطبان این کتاب‌اند.

درباره اروین دی‌یالوم

اروین دیوید یالوم در سال ۱۹۳۱، در واشینگتن دی سی، ایالات متحده آمریکا متولد شد. او در مقام روانپزشک وجودگرا (اگزیستانسیالیست) و نویسنده آمریکایی فعالیت می‌کند. اروین در سال ۱۹۵۶ در بوستون در رشته پزشکی و در سال ۱۹۶۰ در نیویورک در رشته روانپزشکی فارغ‌التحصیل شد. او در دانشگاه استنفورد الگوی روانشناسی هستی گرا یا اگزیستانسیال را پایه‌گذاری کرد. یالوم آثار دانشگاهی متعدد و چند رمان موفق تألیف کرده ‌است. اما بیشتر به‌عنوان نویسنده رمان‌های روانشناختی و همه‌فهم در حوزه علم روانشناسی، شهرت جهانی دارد. رمان وقتی نیچه گریست را باید مشهورترین اثر او دانست.

بخشی از کتاب دغدغه مرگ و زندگی

باندها را از روی سینه‌ام باز کرده بودند و جعبۀ فلزی، درست زیر ترقوۀ سمت چپ من قرار گرفته بود. این ابزار فلزی، در هر دقیقه هفتاد بار به قلب من دستور می‌دهد که منقبض شود و این کار بدون نیاز به شارژ مجدد، تا دوازده سال آینده ادامه پیدا خواهد کرد. این وسیله هیچ شباهتی به سایر وسایل الکترونیکی که تاکنون دیده‌ام ندارد. یک چراغ قوه ممکن است از کار بیافتد، یک کنترل تلویزیون ممکن است کانال‌ها را عوض نکند، نمایشگر تلفن همراه ممکن است درست کار نکند؛ اما این ابزار کوچک با بالاترین سطح خطر کار می‌کند. اگر خراب شود، زندگی من در عرض چند دقیقه به پایان می‌رسد. از این میزان شکنندگی زندگی‌ام به شگفت آمده‌ام. بله این وضعیت فعلی من است: مریلین، همسر عزیزم و مهم‌ترین کسی که از پانزده سالگی در کنار من بوده، از یک بیماری خطرناک رنج می‌برد و زندگی خودم به طرز شکننده‌ای در معرض خطر است. اما در کمال تعجب، من کاملا آرام هستم. چرا وحشت‌زده نمی‌شوم؟ بارها و بارها این سؤال عجیب را از خودم پرسیده‌ام. در بیشتر طول عمرم در کمال سلامت بوده‌ام، اما همواره تا حدودی نگرانی مرگ را داشته‌ام. در واقع من معتقدم بیشتر تحقیقات و نوشته‌هایم در خصوص اضطراب مرگ و تمام تلاش‌هایی که انجام می‌دادم تا به کسانی که با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند، آرامش بدهم، در واقع از نگرانی‌های درونی خودم در این خصوص سرچشمه می‌گیرند. اما حالا چه اتفاقی برای آن نگرانی افتاده است؟ درحالی که مرگ هر لحظه به من نزدیک‌تر می‌شود، پس این‌همه آرامش از کجا می‌آید؟ با گذشت زمان، مصائب و سختی‌ها آرام آرام در پس‌زمینۀ ذهنمان محو می‌شوند. هر روز صبح، من و مریلین در حیاط پشتی خانه می‌نشینیم، از دیدن درخت‌ها لذت می‌بریم، دست‌هایمان را به هم می‌دهیم، و خاطرات گذشته را مرور می‌کنیم. سفرهای زیادی که داشته‌ایم را یادآوری می‌کنیم؛ دو سال زندگی در ساحل زیبای «کایلو» در هاوایی، زمانی که من در ارتش بودم؛ یک سال فرصت مطالعاتی در لندن؛ شش ماه دیگر زندگی در نزدیکی آکسفورد، چندین ماه زندگی در پاریس، اقامت‌های موقتی در سیشل، بالی، اتریش، فرانسه و ایتالیا. بعد از لذت بردن از یادآوری این خاطرات، مریلین دست مرا فشار می‌دهد و می‌گوید: «ایرو، هیچ چیزی وجود ندارد که بخواهم تغییرش بدهم»