دانلود و خرید کتاب صوتی مراقب خودت باش

مراقب خودت باش! یا خودت را هلاک نکن و زمانی را به خودت اختصاص بده کتابی در زمینه توسعه فردی، اثر جین هاردی است که با ترجمه مریم تقدیسی و صدای نسترن حسنی منتشر شده است.

درباره کتاب صوتی مراقب خودت باش

همهٔ انسان‌ها به‌گونه‌ای از خود مراقبت می‌کنند، ولی مسئلهٔ مهم شناخت مزایای خودمراقبتی و اولویت‌ دادن به آن در برنامه‌ریزی روزانه است.

 در زندگی شلوغ فرساینده امروزی خیلی وقتها خودمان را از یاد می‌بریم و سلامیت اولویت چندم ما می‌شود این اتفاق خیلی راحت می‌افتد چون محیط اطرافمان ما را در خود حل می کند و باعث می‌شود احتیاجات و خواسته‌های دیگران را به نیازهای خود ارجح بدانیم و خودمان را در حاشیه قرار دهیم.

در دنیایی زندگی می‌کنیم که اتفاقات خیلی سریع می‌افتند و رسانه‌های اجتماعی در آن کامل بودن را تبلیغ می‌کنند. هرچه تلاش می‌کنیم می‌بینیم باز هم کافی نیست و باز نمی‌توانیم کامل و بی‌نقص باشییم پس به فکر فرو می‌رویم که کجای کار ما اشتباه است. در حالی که موضوع اصلی را فراموش کرده‌ایم. این که ماهم اهمیت داریم و موجود زنده هستیم. با کارهایی که برای خودمان انجام ‌می دهیم جایگاه‌مان را برای دیگران نیز تعریف می‌کنیم.  بسیاری از ما در زندگی مدام به ساز دیگران رقصیده‌ایم. طبق آرمان‌ها و توقعات آنها زندگی کرده‌ایم و به آن‌ها اجازه داده‌ایم زندگی‌مان را اداره کنند و شکل بدهند

وقتی هر روز در حدی کار می‌کنیم که خود را فرسوده می‌کنیم، در را به روی ورود انواع بیماری‌ها به وجودمان باز می‌کنیم، و شرایط لازم برای ایجاد طوفانی از بیماری‌های جسمی و روانی را در زندگی مان فراهم می‌کنیم.

برای این که بتوانیم از خود و زندگی مان راضی باشیم و اندکی به وجودمان مجال اسایش بدهیم باید بسیاری از عادات بدمان را ترک کنیم و عاداتی خوب را که مرتب با خود ماست جایگزینش کنیم.

این کتاب از آن کتاب‌های قدیمی دربارهٔ مراقبت از خود نیست. تمرکز این اثر بر «خود» و آن چیزی است که می‌توانیم درباره خودمان یاد بگیریم. علاوه بر توصیه‌های نویسنده، مقالات و پیشنهاداتی درباره خودمراقبتی در این کتاب ارائه شده است.

شنیدن کتاب مراقب خودت باش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به کتاب‌های موفقیت و توسعه فردی مخاطبان این کتاب‌اند.

بخشی از کتاب صوتی مراقب خودت باش

یکی از جنبه‌هایی که معمولاً در مورد مراقبت از خود در نظر نمی‌گیریم، افرادی هستند که با آن‌ها وقت می‌گذرانیم، تأثیری که روی زندگی‌مان می‌گذارند، تأثیری که ما بر زندگی‌شان داریم، و تأثیری که «نبودن» در کنار آن‌ها می‌تواند بر سلامتی و شادی ما ایجاد کند.

عقاید، افکار، احساسات، باورها و رفتارهای ما مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر کسانی قرار دارند که با آن‌ها وقت می‌گذرانیم؛ و این تأثیرات همیشه مطلوب نیستند. شخصیت ما در هنگامی که به حال خود گذاشته می‌شویم با شخصیتی که در کنار دیگران داریم متفاوت است، چون وقتی در کنار دوستانمان هستیم ذهنیت آن‌ها را می‌گیریم.

تأثیر و فشار همسن و سالان معمولاً نوجوانانی را تداعی می‌کند که یکدیگر را برای انجام دادن کارهایی تحریک می‌کنند که سرپرستانشان با آن مخالف‌اند. نکته‌ای که در نظر نمی‌گیریم این است که این تأثیر هرگز از بین نمی‌رود؛ در ما باقی می‌ماند و آگاه یا ناخودآگاه به بخشی از زندگی‌مان تبدیل می‌شود.

ساختار دوران مدرسه راه را برای صرف وقتی باکیفیت با دوستان در تک‌تک روزهای سال تحصیلی هموار می‌کند (گذشته از ساعاتی که خارج از مدرسه به گفت‌وگوی تلفنی با دوستانمان اختصاص می‌دهیم). در این دوران، مسئولیت ما خلاصه می‌شود در انجام دادن تکالیف مدرسه، دوستی‌ها، و عبور از چشم‌انداز بی‌ثبات جسمی و احساسیِ ورود به دوران بزرگسالی. ماهیت و تجارب مسیرهایی که در کنار دوستان مدرسه از آن‌ها عبور می‌کنیم اغلب مشابه‌اند: درس، تکلیف شب، گروه‌های موسیقی، مجله‌ها و کتاب‌هایی که می‌خوانیم، امتحانات، دوران بلوغ، و روند اکتشاف خود. ما وقت و انرژی و تعهد زیادی را صرف حفظ و مراقبت از این روابط می‌کنیم و آن‌ها را در اولویت قرار می‌دهیم.

با گذشت پنج، ده یا پانزده سال از سنین بزرگسالی بسیاری از آن دوستی‌ها کمرنگ می‌شوند و هر یک از ما مسیرهای متفاوتی را پیش می‌گیریم. دوستی‌های ما برحسب شرایط آسیب‌پذیر می‌شوند و همیشه طعم زندگی را دوست نداریم. خودِ بزرگسال ما اکنون مسئولیت‌های دیگری دارد، و زندگی تقاضاهای بیشتری دارد که با آن دوستی‌ها رقابت می‌کنند: روابط عاشقانه، کار، پرداخت قبض‌ها، رسیدگی به فرزندان، حیوانات خانگی، زندگی در مناطق جغرافیایی مختلف، متلاشی شدن خانواده، بیماری و ... زمانی که برای دوستی در اختیار داریم به شکل قابل توجهی کاهش می‌یابد و در صورتی که آگاهانه زمانی را به آن اختصاص ندهیم آن را از دست می‌دهیم.

اطرافیان ما مهم‌اند. مهم به این دلیل که دوستی‌ها مبنای جوخهٔ حمایت را تشکیل می‌دهند، و جوخهٔ حمایت به معنای شبکهٔ پیچیده‌ای از کسانی است که براساس انتخاب خودمان با آن‌ها در ارتباطیم. کسانی که حمایتشان می‌کنیم و مورد حمایتشان قرار داریم.

این موضوع از لحاظ تأثیر گروه دوستان هم اهمیت دارد. دوستان ما می‌توانند باعث ارتقا و پیشرفت ما شوند، به ما الهام ببخشند، تشویقمان کنند و در تحقق اهدافمان یاریگرمان باشند. از سوی دیگر، همین افراد می‌توانند انرژی‌مان را تخلیه کنند، تضعیفمان کنند، منشأ اختلاف و دشمنی باشند، مانع پیشرفتمان شوند، اعتماد به نفسمان را بگیرند و اتفاقات ناگوار و ناخواسته‌ای را در زندگی‌مان موجب شوند.

اطرافیان ما اهمیت دارند، چون تصمیمات، اعمال، افکار و احساسات ما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. ما بیش از آنچه فکر می‌کنیم تحت تأثیر اطرافیانمان قرار داریم.

اطرافیان ما به شدت می‌توانند در موفقیت ما در برنامه‌ریزی مراقبت از خود و هر برنامهٔ دیگری سهیم باشند.