کتاب توسعه استراتژیک منابع انسانی

کتاب توسعه استراتژیک منابع انسانی نوشته سید مرتضی رضایی و علی دیبائیان و عباس صالح‌نژاد است. کتاب توسعه استراتژیک منابع انسانی به مفاهیم، برنامه‌ریزی، الگوها و فرآیندهای توسعه منابع انسانی می‌پردازد. 

درباره کتاب توسعه استراتژیک منابع انسانی

منابع انسانی باارزش‌ترین عامل تولید و منبع اصلی زاینده مزیت رقابتی و ایجادکننده قابلیت‌های کلیدی هر سازمان است و عامل انسانی منبع راهبردی برای سازمان‌ها محسوب شده لذا برنامه‌ریزی منابع انسانی جزء برنامه ریزی استراتژیک است و سنگ زیربنای برنامه ریزی منابع انسانی شناخت مفروضاتی است که تصمیمات در آن اتخاذ می‌شود و درصورت پیش بینی و قضاوت مناسب، اهداف مورد انتظار تحقق می‌یابد. برنامه ریزی استراتژیک نگاه به آینده دارد و تمرکز بر آینده پیش بینی شده است که این گونه تمرکز و آینده نگری در کل سازمان بالاخص در پیشرفت و توسعــه منابع انسانی جایگاه خاصی دارد. زمانی که کارکنان از تفکر استراتژیک خود آگاه باشند و در کلاس‌های آموزشی اطلاعات خود را از طرز تفکر افزایش دهند خود به خود ویژگی های خود را با ویژگی‌های یک متفکر استراتژیک تطبیق می‌دهند و سبب ارتقاء سطح فکری خود و گرایش هرچه سریعتر کارکنان به سوی توسعه استراتژیک منابع انسانی و نیز تعالی می گردد. توسعه کارکنان اگر بر پایه تفکر استراتژیک با رعایت فرآیند آموزش استراتژیک باشد، می‌تواند توسعه سرمایه انسانی را به نحوی ترتیب دهد که به صورت منعطف با چالش‌های مربوط به سازمان روبه‌روگردد.

خواندن کتاب توسعه استراتژیک منابع انسانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به فعالان حوزه کسب و کار پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب توسعه استراتژیک منابع انسانی

در میان عوامل متعدد در مدیریت، منابع انسانی از بالاترین اهمیت برخوردار است. زیرا که کارآمدی دیگرعوامل نیز به وضعیت و عملکرد انسان و رفتارهای او مرتبط است و بر همین مبناست که در بازگشت سرمایه به عنوان یکی ازبا ارزشترین شاخص های بهره وری سازمان، مرهون عامل حیاتی تر تحت عنوان (کار آمدی نیروی انسانی) است.

اهمیت این نکته تا آنجایی است که جی واتسون از صاحب نظران مدیریت می گوید اگر مشکل سازمانی را عمیقاً کالبد شکافی کنید در نهایت خواهید دید مشکل ریشه در رفتار های منابع انسانی دارد. در جهان امروز نیروی انسانی جایگاه خاص و ویژه ای را بخود اختصاص می دهد. آنچه روند توسعه و پپیشرفت را تعیین می کند نه سرمایه، منابع مادی و تجهیزات بلکه نیروی انسانی کارآمد و سالم جامعه است. نیروهای انسانی ثروت واقعی یک ملت را تشکیل می دهند. هر تلاشی در راستای توسعه، باید به انسان و تربیت و پرورش او به صورت خاص توجه نماید. استراتژی منابع انسانی در کشورهای توسعه یافته همواره بر دیگر استراتژی توسعه مقدم بوده است. بطور کلی و در نتیجه می توان چنین بیان داشت که منابع انسانی نقش اساسی و مهمی در توسعه مدیریت دارد. از طرفی اگر انسانهای لایق، شایسته وکار آمد، مدیریت جامعه و سازمانها را به عهده گیرند در تربیت و پرورش نیروی انسانی وتوجه به منابع انسانی بعنوان مهمترین عامل در توسعه توجه خواهند نمود.

تاریخچه پیدایش مدیریت منابع انسانی

به طور کلی، از اوایل سال ۱۹۲۵ مدیریت نیروی انسانی به صورت یک تخصص حرفه ای مطرح شد و شرکتهای بزرگ و ادارات مختلف دولت، دوایر و تشکیلاتی با این عنوان دایر کردند. تلاش های اساتید دانشگاه و برقراری ارتباط با مدیران اجرایی از طریق نشر مقالات مفید در معرفی اهمیت و تکنیکهای مدیریت نیری انسانی، باعث شد این تخصص یک حرفه شناخته شود، که این خود سبب گسترش فعالیتهای مربوط به مدیریت منابع انسانی شد. عوامل اولیه مؤثر در تحول مدیریت انسانی که از اواخر قرن نوزدهم شروع شد و تا اوایل قرن بیست و یکم ادامه داشت، عبارت است از:

مرحله اول- دوران پیش از انقلاب صنعتی

مرحله دوم- انقلاب صنعتی و پیدایش نظام کارخانه ای

مرحله سوم- پیدایش شرکت های مدرن و سرمایه داری اداری

مرحله چهارم- مدیریت علمی، نهضت رفاه اجتماعی و روانشناختی صنعتی (در اواخر قرن هجدهم)

مرحله پنجم- جنگ جهانی اول و پیدایش حرفه مدیریت منابع انسانی

مرحله ششم- نهضت روابط انسانی تلفیق عامل انسانی در مدیریت علمی.

مرحله هفتم- عصر طلایی روابط صنعتی و مدیریت کارکنان و کارکرد نگهداری

مرحله هشتم- پیدایش رشته مدیریت منابع انسانی معاصر (از اوایل دهه ۱۹۸۰).

مرحله نهم- دوران تمرکز استراتژیک در مدیریت منابع انسانی و حرکت به سمت کارکرد های شرکتی و نیزاهمیت یافتن دیدگاه های بین المللی و سیاسی (از اوایل دهه ۱۹۹۰ تاکنون).