کتاب در سرزمین پری ها؛ جلد اول

کتاب گرد جادویی جلد اول از مجموعه در سزمین پری‌ها نوشته کیکی تورپ و ترجمه نیلوفر عزیزپور است. مجموعه در سرزمین پری ها را انتشارات پرتقال منتشر کرده است، این انتشارات با هدف نشر بهترین و با کیفیت‌ترین کتاب‌ها برای کودکان و نوجوانان تاسیس شده است. پرتقال بخشی از انتشارات بزرگ خیلی سبز است.

درباره مجموعه در سرزمین پری ها

چهار دوست صمیمی داستان به نام‌های کیت، میا، لینی و گبی مشغول بازی کردن هستند که ناگهان با لمس یک گل جادویی وارد یک سرزمین عجیب به اسم نورلند می‌شوند. آنها در این سرزمین شگفت‌انگیز گم می‌شوند و ملکه این سرزمین به اسم ملکه کلاریون همراه تینکربل، راهی پیدا می‌کنند که بتوانند آنها را به خانه‌شان بازگردانند اما دختران گم‌شده تازه از این سرزمین خوششان آمده است. آنها دوست دارند بیشتر بمانند و ماجراجویی کنند. 

 اگر دوست دارید بدانید کیت، میا، لینی و گبی در این سرزمین چه می‌کنند. مجموعه سرزمین پری ها را دنبال کنید.

خواندن مجموعه در سرزمین پری ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 کودکان ۷ تا ۱۲ ساله مخاطبان این داستان‌اند.

 بخشی از کتاب گرد جادویی (سرزمین پری‌ها؛ جلد اول)

وقتی از آسیاب گرد جادویی برگشتند، پیریلا به دخترها گفت: «بیاین اتاق‌هاتون رو بهتون نشون بدم.»

کِیت متعجب پرسید: «مگه ما اتاق داریم؟»

پیریلا خندید و گفت: «معلومه، پس می‌خواستین کجا بخوابین؟ روی زمین؟»

برای کِیت مهم نبود. او همیشه دلش می‌خواست بیرون خوابیدن، زیر نور ستاره‌ها را امتحان کند.

پیریلا گفت: «زود باشین، کار پریِ چیدمان اتاق هم تموم شده.»

آخرین ذرهٔ نور هم از آسمان محو می‌شد. کِیت، میا، لِینی و گبی دنبال پری‌ها به طرف درخت بید مجنون بزرگی رفتند. نور از پایین درخت بید به برگ‌هایش می‌تابید، انگار خودِ درخت از داخل روشن بود.

تینکِر بِل شاخه‌ها را کنار زد و دخترها رفتند تو.

کِیت نفسش را در سینه حبس کرد. اتاق فوق‌العاده‌ای بود. چهارتا ننو اندازهٔ دخترها به شاخه‌های درخت بسته شده بودند. برگ‌های درخت بید مثل پرده دورشان آویزان بودند. چمن‌های مخملی هم به شکل دایره‌های تودرتو هرس شده بودند. از فانوس‌هایی که انتهای شاخه‌ها بسته بودند، نور ملایمی می‌تابید.

گبی از نزدیک به یکی از فانوس‌ها نگاه کرد. شش کرم شب‌تاب توی فانوس جمع شده بودند. با هیجان داد زد: «چراغ‌های کرمِ شب‌تابی!»

ننوها پُر از خزه بودند و رویشان ملحفه‌ای ابریشمی کشیده بودند تا تخت‌خوابی به شکل تاب درست کنند. میا در ننویی فرو رفت، یکی از بالش‌ها را روی صورتش گذاشت و بو کرد. گفت: «اوممم بوی گل رز می‌ده.»

پیریلا گفت: «با گلبرگ رز پُر شده. خوشِت می‌آد؟»

میا جواب داد: «این خوشگل‌ترین اتاقیه که تا حالا دیده‌ام.»

دخترها متوجه شدند کنارشان دوتا ننوی کوچک هم به درخت آویزان شده. گبی ذوق‌زده پرسید: «شما هم اینجا زندگی می‌کنین؟»

پیریلا توضیح داد: «من و تینک خودمون توی خونه‌درختی اتاق داریم. اما گفتیم شاید بهتر باشه امشب پیش شما بمونیم.»

لِینی روی یکی دیگر از شاخه‌ها، کاسه‌ای دید که برای درست کردنش، برگ‌های موز را محکم به هم بافته بودند. کاسه، پر از آب خنک باران بود. دخترها صورتشان را آب زدند و دندان‌هایشان را با شاخه‌های نازک گیاه شیرین‌بیان شستند. پری خیاط، با پارچه‌های پشمی برای دخترها لباس‌خواب دوخته بود. دخترها وقتی لباس‌ها را تنشان کردند از نرمی لباس، تنشان مورمور شد.