کتاب بازگشت از ماه

کتاب بازگشت از ماه اثری از ژول ورن است که در ادامه داستان جذاب سفر به ماه نوشته شده است. این کتاب داستانی جسورانه و ایده‌ای خلاقانه دارد که صد سال بعد به واقعیت بدل شد. نیلوفر امیری این کتاب را برای نوجوانان ترجمه و بازنویسی کرده است.

درباره کتاب بازگشت از ماه

در کتاب سفر به ماه خواندیم که  جنگ‌های داخلی آمریکا به پایان رسیده است و توپچی‌ها بیکار شدند و از بیکاری خود می‌نالند. در همین حین ایده‌ای به ذهن رئیس باشگاه توپچی‌ها می‌رسد: او می‌خواهد توپی غول‌آسا به ماه بفرستد و به این ترتیب با قمر زمین، ارتباط برقرار کند. این ایده به قدری جذاب است که همه موافقش هستند. کارها را به سرعت انجام می‌دهند تا انیکه ناگهان مردی فرانسوی با تلگرافی عجیب از راه می‌رسد و برنامه را تغییر می‌دهد. او می‌گوید «گلوله‌ای استوانه ‌مخروطی را جایگزین خمپاره کروی کنید. می‌خواهم داخلش به ماه بروم»

سفر به ماه انجام می‌شود. هرچند اضافه شدن مرد فرانسوی برنامه‌ها و وسیله سفر را تغییر می‌دهد. مردم همه برای تماشای این سفر حاضر شده‌اند اما گرد و خاکی ناشی از بلند شدن سفینه چنان غلیظ است که مانع از دیدن درست می‌شود. بعد تلگرافی می‌رسد که می‌گوید فضانوردان موفق نشده‌اند روی سطح ماه فرود بیایند و به دلیل جاذبه ماه ممکن است تا ابد با سفینه‌شان دور ماه گردش کنند... شما فکر می‌کنید آن‌ها موفق به بازگشت از ماه می‌شوند؟

کتاب بازگشت از ماه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

بازگشت از ماه اثری جذاب برای تمام دوست‌داران کتاب‌های علمی تخیلی است. اگر کتاب سفر به ماه را خوانده‌اید، این داستان را که ادامه آن است بخوانید و خودتان را به لذت غرق شدن در دنیای جسورانه و خلاقانه نویسنده دعوت کنید. 

درباره ژول ورن 

ژول گابریل ورن ۸ فوریه ۱۸۲۸ در فرانسه به دنیا آمد. او به شدت به ادبیات و نمایشنامه نویسی علاقه‌مند بود اما به درخواست خانواده‌اش در رشته حقوق تحصیل کرد. اما ذوق و علاقه‌اش دوباره او را به سمت ادبیات کشاند. تخیل او باعث شد تا آثار جذابی بیافریند که هنوز هم در تمام دنیا طرفدار داشته باشد و کتاب‌هایش به زبان‌های بسیاری ترجمه شود. در حقیقت ژول ورن بعد از آگاتا کریستی، دومین نویسنده‌ای است که آثارش به تمام زبان‌ها ترجمه شده است.

از میان مشهورترین کتاب‌های ژول ورن می‌توان به سفر به مرکز زمین، دور دنیا در هشتاد روز، بیست هزار فرسنگ زیر دریا، پنج هفته در بالن و میشل استروگف اشاره کرد. داستان‌های عموما داستان‌هایی تخیلی هستند که بسیاری از آن‌ها کمی بعد به واقعیت بدل شده‌اند. ژول ورن در ۲۴ مارس ۱۹۰۵ در ۷۷ سالگی در امیان، فرانسه چشم از جهان فروبست.

بخشی از کتاب بازگشت از ماه

در همـان شـب از طـرف ماتسـون و بلفاسـت تلگرافـی بـه شـرح زیـر بـه اعضـای رصدخانـه مخابـره گردیـد. متـن تلگـراف از ایـن قـرار بـود. در شــب یازدهــم دســامبر در ســاعت هشــت و چهل و هفــت دقیقــه بعد از ظهــر، ســفینه‌ای کــه از محــل اســتون هل بــه مقصــد فــرود آمــدن در مــاه پرتاب شــده بــود در آســمان دیــده شــده و بــه علت‌هــای نامشــخص سـفینه نتوانسـته اسـت بـر روی سـطح کـره مـاه فـرود بیایـد ولـی بر اثـر نیـروی جاذبـه مـاه به طـرف مـاه کشـیده شـده و وقتـی بـر فـراز مـاه برسـد گـردش سـفینه بـه یـک نـوع حرکـت دورانـی بـه دور مـاه تبدیـل خواهـد شـد و بـرای همیشـه حـول محـور مـاه خواهـد چرخیـد.

در ایــن تلگــراف اضافــه می کــرد کــه مــا هنــوز نتوانســته ایم  سـرعت جدیـد آن را حسـاب کنیـم و چنـان اظهارنظـر می کـرد کـه ظاهـراً فاصلــه بیــن ســفینه از ســطح مــاه نبایــد از ده هــزار و هشــت صد و سی وســه مایــل یــا چهــار هــزار و یک صــد فرســنگ بیشــتر باشــد. 

در پایــان خبــر تلگرافــی دو نظریــه علمــی به این ترتیــب بیان شــده بـود.

نیـروی جاذبـه کـره ی مـاه بالاخـره او را بـه سـمت خـود خواهـد کشـید و مســافرین بــه مقصــد نهایــی خــود خواهنــد رســید و یــا این کــه ســفینه مـورد نظـر تحـت قوانیـن جاذبـه مـاه تـا قرن هـا در مـدار مـاه سـرگردان خواهـد مانـد.

در اثـر وقـوع ایـن اتفـاق دیگـر معلوم نیسـت سرنوشـت مسـافرین سـفینه بـه کجـا خواهـد رسـید. البتـه آن هـا بـرای مـدت محـدودی غـذا دارنـد امـا اگــر بتواننــد بــا تــلاش و جســارت تمــام سرنوشــت خــود را تغییــر دهنــد چگونــه می‌تواننــد بــه زمیــن برگردنــد. آیـا ممکـن اسـت موفـق بـه برگشـت بـه زمیـن بشـوند؟ آیـا مـردم روی زمیــن روزی خبــری از مســافرین ســفینه بــه دســت خواهنــد آورد؟ هیــچ معلـوم نیسـت.

جــواب ایــن ســؤالات به قــدری مشــکل بــود کــه کســی نمی‌توانســت جوابـی بـرای آن‌هـا پیـدا کنـد. مطلـب مهم این جاسـت کـه، دانشـمندی درباره یکـی از سـیارات اظهارنظری می‌کنـد و عقیـده‌اش بـرای خـودش هـم تردیدآمیـز اسـت و نمی‌توانـد مطمئـن باشـد آن چـه را کـه می گویـد کاملا صحیـح اسـت یـا نـه؟!