کتاب نظریه‌های آموزشی

کتاب نظریه‌های آموزشی (راهبردهای آموزشی اثربخش) اثری از کنس دی. مور با ترجمه دکتر اسماعیل سعدی‌پور و مهرنوش فرهنگ رنجبر است.

 درباره کتاب نظریه‌های آموزشی (راهبردهای آموزشی اثربخش)

این کتاب نظریه‌های آموزشی گوناگون از جمله روش‌های آموزش معلّم محور، روش‌های آموزش اصیل، راهبردهای فکری اثربخش، روش‌های آموزش ترکیبی و کاربرد تکنولو‌ژی‌های مختلف در امر آموزش را بررسی کرده است.

خواندن کتاب نظریه های آموزشی (راهبردهای آموزشی اثربخش) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام فعالان حوزه آموزش و تربیت پیشنهاد می‌کنیم. 

 بخشی از کتاب نظریه‌های آموزشی (راهبردهای آموزشی اثربخش)

دانش‌آموزان غالباً برای یادگیری نیازمند آموزش هستند و شما در این زمینه با سه گروه از دانش‌آموز روبه‌رو خواهید شد. اول؛ دانش‌آموزانی که می‌توانند به‌صورت مستقل و بدون کمک به دیگران به امر یادگیری بپردازند، دوم؛ دانش‌آموزانی که در این زمینه به میزان معینی کمک و راهنمایی نیاز دارند، سوم؛ دانش‌آموزانی که برای یادگیری تا حد زیادی نیازمند کمک و یاری هستند. در این شرایط، وظیفه شما تربیّت و البته کمک به دانش‌آموزانی است که در فراگیری مهارت‌ها و شکل دادن به مفاهیم به کمک نیاز دارند. بنابراین اهداف آموزشی شما در قالب شکل دادن به مفاهیم و اطّلاعات معنادار سازمان‌دهی خواهند شد؛ تا بدان وسیله دانش‌آموزان قادر به یادگیری مهارت‌های مطالعه و درس خواندن شوند. فقط در این صورت است که دانش‌آموزان می‌توانند آموخته‌هایشان را به کار بسته و به حوزه‌های دیگر انتقال دهند.

معلّمان موفّق برای عملی کردن اهداف آموزشی خود، راهبردهای گوناگونی را باهم تلفیق می‌کنند. این راهبردها باید طوری انتخاب شوند که معلّم بتواند به بهترین شکل ممکن محتوای موردنظرش را به دانش‌آموزان انتقال دهد، اهداف پیش‌بینی‌شده را عملی کند و به دستاوردهای موردنظرش دست یابد. درصورتی‌که این راهبردها به شکل اختیاری انتخاب شده باشند، باید تأکید شما بیش از محتوا و اهداف، روی خود آن‌ها متمرکز شود. پس از این مرحله، این راهبردها باید بر اساس سود و فایده‌شان مورد قضاوت و بررسی قرار بگیرند تا بیشتر بتوانند به تحقق اهداف آموزشی شما کمک کنند. به عنوان مثال؛ می‌توانیم درس مطالعات اجتماعی را در نظر بگیریم. واضح است؛ که اگر موضوع و محتوای این درس تبادل‌نظر و گفت‌وگو درباره مسئله‌ای چالش‌برانگیز باشد، روش مباحثه و گفت‌وگو، باید بتوانند ما را به هدف مورد نظرمان نزدیک‌تر کند. روش‌هایی چون؛ سخنرانی یا نمایش ساده یک فیلم قطعاً نمی‌توانند به تحقق هدفی که مدّنظر شماست کمکی کنند.

حال با استفاده از تمام راهبردهای ممکن؛ می‌توانید بگویید که چه تصمیمی بهتر می‌تواند هدف مورد نظر شما را تحقق بخشد. بدیهی است که تجربه کافی می‌تواند بهترین و مهم‌ترین اساس برای چنین تصمیم‌گیری باشد؛ گرچه حتماً می‌دانید که در تصمیم‌گیری خود باید عوامل دیگری را هم مدنظر قرار دهید. عواملی چون:

- رده سنی دانش‌آموزان

- توانایی‌های ذهنی دانش‌آموزان

- ویژگی‌های ذهنی و جسمی دانش‌آموزان

- میزان توجه دانش‌آموزان

- محتوا و موضوعی که آموزش می‌دهید.

شما باید تمامی این موارد را هنگام انتخاب راهبرد آموزش خود مدنظر قرار دهید و گذشته از همه این‌ها، راهبردی منطبق با موقعیّت آموزشتان انتخاب کنید. برخی از این راهبردها بر تأثیر مستقیم بر روی دانش‌آموزان تأکید دارند؛ حال‌آنکه برخی دیگر بر تأثیر غیرمستقیم روی دانش‌آموزان تأکید دارند و بر همین اساس است که برخی از راهبردها، معلّم محور و مستقیم هستند و دیگر راهبردها دانش‌آموزان را فعّالانه درگیر امر یادگیری می‌کنند. بنابراین دو روش عمده در آموزش و انتقال اطّلاعات وجود دارد: روش مستقیم و روش غیرمستقیم. به روش مستقیم روش سنتی یا تعلیمی هم گفته می‌شود. در این روش، معلّم و کتاب درسی منابع اصلی آموزش هستند امّا؛ در روش غیرمستقیم دانش‌آموزان با گسترش دانش و مهارت‌های خود، به اطّلاعات و تجربیات جدیدی دست پیدا می‌کنند.