کتاب دیوان شهریار

کتاب دیوان شهریار نوشتهٔ سید محمدحسین بهجت تبریزی است. طاقچه این کتاب را برای کاربران خود تهیه کرده است. کتاب، شعرهای بسیاری از این شاعر معاصر ایرانی را در بر دارد. این اثر با همکاری «گنجور» آماده شده است.

درباره کتاب دیوان شهریار

کتاب دیوان شهریار بیش از ۱۶۰ شعر از سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار را در بر دارد.

در انتها نیز بخشی از شعرهای این شاعر معاصر به زبان ترکی آذربایجانی قرار داده شده است.

طاقچه این کتاب را برای دسترسی راحت‌تر کاربران خود به شعرهای شهریار تهیه و تدوین کرده است.

خواندن کتاب دیوان شهریار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

درباره شهریار

سید محمدحسین بهجت تبریزی در تاریخ ۱۱ دی ۱۲۸۵ به دنیا آمد. او که متخلص به شهریار است، شاعر ایرانی و اهل تبریز بود که به دو زبان فارسی و ترکی آذربایجانی می‌سرود. شهریار برای سرودن از قالب‌های متعدد شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی بهره می‌برد اما بیشتر از همه در غزل‌سرایی شهره بود؛ از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. او نسبت به امام علی (ع) ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی خود را نسبت به حافظ و فردوسی ابراز می‌کرد.

مهم‌ترین اثر شهریار منظومهٔ «حیدربابایه سلام» است که از مشهورترین آثار ادبیات ترکی آذربایجانی به شمار می‌رود.

شهریار، شعر را امکانی برای بیان این اندیشه‌ورزی‌های ژرف‌نگرانه و پندآموز دانسته و بسیاری از اندرزهای اخلاقی، تربیتی را در قالب‌های گوناگون شعری بازمی‌گوید.

مجموعهٔ تلویزیونی شهریار، دربارهٔ زندگی شخصی و حرفه‌ای این شاعر معاصر ایرانی، به کارگردانی کمال تبریزی در سال ۱۳۸۴ ساخته شد و در سال ۱۳۸۶ از شبکهٔ دو سیما به نمایش درآمد.

شهریار در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۶۷ درگذشت. این روز را به‌واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب فارسی» نامیده‌اند. وی بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد.

بخش‌هایی از کتاب دیوان شهریار

«غزل شمارهٔ ۸ - در راه زندگانی

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را

نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را

کنون با بار پیری آرزومندم که برگردم

به دنبال جوانی کوره راه زندگانی را

به یاد یار دیرین کاروان گم کرده رامانم

که شب در خواب بیند همرهان کاروانی را

بهاری بود و ما را هم شبابی و شکر خوابی

چه غفلت داشتیم ای گل شبیخون جوانی را

چه بیداری تلخی بود از خواب خوش مستی

که در کامم به زهرآلود شهد شادمانی را

سخن با من نمی گوئی الا ای همزبان دل

خدایا با که گویم شکوه بی همزبانی را

نسیم زلف جانان کو که چون برگ خزان دیده

به پای سرو خود دارم هوای جانفشانی را

به چشم آسمانی گردشی داری بلای جان

خدا را بر مگردان این بلای آسمانی را

نمیری شهریار از شعر شیرین روان گفتن

که از آب بقا جویند عمر جاودانی را»

***

«محرم دیر ، خانیم زینب عزاسی

بیزی سسلر حسینین کربلاسی

یولی باغلی قالیب دشمن الینده

داها زوارینین یوق سس- صداسی

( بوگون کرب بلا ویران اولوب دیر )

(حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر )

چاغیر شاه نجف گلسین هرایه

جهادیله آچاق یول کربلایه

علی نین ذوالفقاری داده چاتسین

حسین قربانلاری گلسین منایه

( بوگون کرب بلا ویران اولوب دیر )

(حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر )

جهاد میدانی دیر، ملت دایانسین

مسلمان خواب غفلتدن اویانسین

اوجالسین نعره الله اکبر

گرک کافر جهنم ایچره یانسین

( بوگون کرب بلا ویران اولوب دیر )

(حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر )

گلیب غیرت گونی ، همت زمانی

اوجالداق باشدا آذربایجانی

گئده ک صدام کافرله جهاده

ییخاق بو بی مروت ائو ییخانی

( بوگون کرب بلا ویران اولوب دیر )

(حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر )

حسین زواری نین قورتاردی صبری

قیراق بو قوردلاری ، کافتاری ، بیری

آچاق یول کربلایه ، کاظمینه

چکک آغوشه او شش گوشه قبری

( بوگون کرب بلا ویران اولوب دیر )

(حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر )

گرک دین اولماسا ، دونیانی آتماق»