تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب پیامبران جدید سرمایه

نویسنده:نیکول اشاف

مترجم:رسول قنبری

انتشارات:انتشارات ترجمان علوم انسانی

دسته‌بندی:

امتیاز:

۲.۵از ۱۱ رأیخواندن نظرات

۲٫۵

(۱۱)

خواندن نظرات

خرید نسخهٔ صوتی

معرفی کتاب پیامبران جدید سرمایه

کتاب پیامبران جدید سرمایه، نوشته نیکول اشاف داستانی خواندنی و جالب درباره‌ی نظام سرمایه‌داری و افراد موثر و تاثیرگذار در این نظام است. کتاب پیامبران جدید سرمایه را با ترجمه‌ی رسول قنبری در اختیار دارید.

درباره‌ی کتاب پیامبران جدید سرمایه

نیکول اشاف، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه بوستون در کتاب پیامبران جدید سرمایه، اسطوره‌سازی‌های مدرن سرمایه‌داری را بررسی می‌کند. اشاف می‌گوید سرمایه‌داری همواره به داستان‌هایی نیاز داشته است تا «ما را صبح‌ها از تخت بیرون بکشد» این داستان‌ها از کاپیتالیسم خلاق و تفکر مثبت صحبت می‌کند. در حقیقت بسیاری از کسانی که در نقش قصه‌گو یا پیامبران جدید سرمایه فرو رفته‌اند، نسبت به اثرات نظام سرمایه‌داری مانند فقر و اختلاف طبقاتی، نابرابری حقوق زن و مرد و ... اظهار تاسف می‌کنند اما با نظام سرمایه‌داری مخالف نیستند. اما داستان‌هایی برای مردم تعریف می‌کنند. قصه‌هایی که کمک می‌کنند مردم قانع شوند که کاپیتالیسمْ بهترین یا تنها راه ممکن برای سازمان‌دهی جامعه است.

کتاب پیامبران جدید سرمایه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مباحث اقتصادی و جامعه‌شناختی از خواندن کتاب پیامبران جدید سرمایه لذت می‌برند.

بخشی از کتاب پیامبران جدید سرمایه

در این مرحله، نسل جدیدی از قصه‌گوها پدید آمدند که به ما بگویند مشکل جامعه چیست و چگونه باید آن را برطرف کرد. قدرتمندترینِ این قصه‌گوها آدم‌هایی فقیر یا کارگر نیستند، بلکه ابَرنخبگان هستند. امروزه برجسته‌ترین منتقدان سرمایه‌داری کسانی‌اند مانند بیل گیتس که فقر و نابرابری را تقبیح می‌کند و شریل سندبرگ که برای تبعیض جنسیتی مزمن ابراز تأسف می‌کند، اما آن‌ها خواستار پایان سرمایه‌داری نیستند. درعوض بخشی از هم‌سرایان نغمه‌ای هستند که نخبگان جدید سر می‌دهند و خواستار نوع متفاوت‌تری از سرمایه‌داری‌اند. فهرست بلندبالایی از انواع «جدید» سرمایه‌داری که تبلیغ یا تحقیر می شود -سرمایه‌داری وجدانمندانه، سرمایه‌داری خلاقانه، سرمایه‌داری پایدار، سرمایه‌داری عادلانه، سرمایه‌داری بشردوستانه، سرمایه‌داری محیط‌زیست‌محور، سرمایه‌داری فراگیر و سرمایه‌داری گاوبندی- این احساس همه‌گیر را آشکار می‌کند که سرمایه‌داری نیاز به تغییر دارد.

پیامبران جدید سرمایه قصه‌هایی را بررسی می‌کند که چهار نفر از این قصه‌گوها گفته‌اند. شریل سندبرگ (مدیر ارشد عملیاتی فیس‌بوک)، جان مک‌کی (مدیر ارشد اجرایی هول فودز)، اپرا وینفری (غول رسانه‌ای)، و بیل و ملیندا گیتس (بنیان‌گذاران بنیاد گیتس). من دراین‌باره صحبت خواهم کرد که هرکدام از این قصه‌گوها همانند پیامبری جدید در سرمایه‌داری رفتار می‌کنند. آن‌ها معتقدند که سیستم سرمایه‌داری و یا اثرات آن بر روی جامعه دچار مشکلاتی جدی است و برای این مشکلات برنامه و چهارچوبی دارند که می‌توانیم از آن به‌مثابهٔ راه‌حل استفاده کنیم.

«پیامبر» سرمایه‌داری بودن به چه معناست؟

نظری برای کتاب ثبت نشده است

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۸)

محققان بسیاری نئولیبرالیسم را همچون پروژه‌ای طبقاتی تعریف می‌کنند که طراحی شده است تا قدرت طبقاتی و ثروت نخبگان جامعهٔ آمریکا را در پی آشفتگی‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بازسازی کند. تجدید ساختار نئولیبرالی مستلزم دو بُعد است: یک بعد سیاسی-اقتصادی در سازمان‌دهی دوبارهٔ قوانین و روش‌ها و یک بعد ایدئولوژیک که در آن مسائل اجتماعی تبدیل به مشکلات فردی می‌شود. منبع توجه در نئولیبرالیسم «خود» است. همهٔ ما بازیگران خودمختار و مستقلی هستیم که در بازار با همدیگر روبه‌رو می‌شویم، تقدیر خود را رقم می‌زنیم و به همین منوال جامعه را می‌سازیم. قدرتِ نیروهایی ساختاری مثلِ سرمایه‌داری برای ایجاد نابرابری و محدودکردن انتخاب‌های زندگی کم‌اهمیت جلوه داده شده یا نادیده گرفته می‌شود، به‌ویژه در میان نسل جوان.

maryhzd

برای فهمیدنِ امکان‌هایی که پیش روی هر فرد وجود دارد، باید از قصهٔ شخصی و محیطِ پیرامونش فراتر رویم و او را در خلال ساختارهای اقتصادی و سیاسی جامعه‌ای در نظر بگیریم که در آن زندگی می‌کند. تنها کسی می‌تواند «فرصت‌های زندگی خود را دریابد که از فرصت‌های همهٔ افراد در شرایطِ خاص خودشان آگاه شود».

maryhzd

ایجاد فضایی برای کالازدایی ریشه‌ای از زندگی‌مان مقتضیِ آن است که منافعِ اجتماعی‌ای مانند آموزش عالی رایگان، پرداخت‌های دولتی برای نظام سلامت جهانی، و حداقل درآمد پایه برای همهٔ افراد فارغ از سطح درآمدشان مهیا باشد. اهداف عاجلِ پروژه‌ها و ایده‌هایی که اصول دموکراتیزاسیون و کالازدایی را می‌پذیرند ممکن است متفاوت از همدیگر باشد، اما هدف بلندمدت همیشه بهبودبخشیدن به زندگی روزمرهٔ مردم بوده است. برای دستیابی به این اهداف، گروه‌ها و پروژه‌ها باید بر اصل نهایی تأکید داشته باشند: بازتوزیع.

maryhzd

روایت رؤیای آمریکایی در تجسمِ فعلی‌اش می‌گوید اگر سرمایهٔ فرهنگی لازم (مهارت و آموزش) و سرمایهٔ اجتماعی کافی (ارتباطات، دسترسی به شبکه‌های مختلف ارتباطی) را به دست بیاورید، قادر خواهید بود که آن را هم به سرمایهٔ اقتصادی (پول نقد) و هم به خوشبختی تبدیل کنید. به سرمایهٔ فرهنگی و سرمایهٔ اجتماعی به‌مثابهٔ عناصر اصلیِ موفقیت نگاه می‌شود (مخصوصاً با پیشرفت تکنولوژی اینترنت). بنابراین تنها عناصرِ اضافیِ لازم سماجت و اشتیاق و پشتکار هستند و همهٔ این‌ها مؤید این جمله است که همه چیز از درون ما نشئت می‌گیرد.

maryhzd

دومین و چه‌بسا بزرگ‌ترین مشکل بنیادها (و بسیاری از ان.جی.اوها) این است که عمیقاً غیردموکراتیک هستند. آن‌ها می‌توانند از پولشان برای تأمین مالی هر چیزی که اراده می‌کنند استفاده نمایند. جیب‌های پرپولشان به آن‌ها امکان دسترسی بی‌قیدوشرط به تالارهای قدرت را می‌دهد و آن‌ها در قبال عواقب منفی‌ای که در نتیجهٔ برنامه‌هایشان اتفاق می‌افتد هیچ مسئولیتی را بر عهده نمی‌گیرند.

maryhzd

دومین اصلی که پروژهٔ رادیکال و ضدسرمایه‌دارانه به اشتراک می‌گذارد کالازدایی است. تبدیل جنبه‌های هرچه بیشتر زندگی انسان‌ها به کالا، به‌موازاتِ تغییر شکل انتظارات، ارزش‌ها و هنجارهای ما برای هم‌تراز شدن با نیازهای کسب‌وکار، از خصیصه‌های تاریخ سرمایه‌داری است. جزء اساسی هر دیدگاه انتقالی جنگیدن برای بازپس‌گیری زندگی‌هایمان از بازارهای سرمایه‌داری است: اعلام اینکه سلامتی ما، اشتیاقمان به یادگیری، و داشتن سقفی بالای سرمان نباید وابسته به توانایی پرداخت ما باشد. این چیزها باید جزء حق‌ها باشد، نه کالاها.

maryhzd

وجودِ داشتنِ فقط ۵ درصد از جمعیت جهان، ۲۵ درصد زغال سنگ، ۲۶ درصد نفت و ۲۷ درصد گاز طبیعیِ جهان را ایالات متحده مصرف می‌کند.

Ali Kheyri

بخش اعظمی از جمعیت باید به‌صورتی فعالانه، یا حداقل منفعلانه، باور داشته باشند که جامعهٔ سرمایه‌داری سزاوار خلاقیت، انرژی و شوروشوق آن‌هاست و مفهومی از معنا را خواهد آفرید که پاسخ‌گوی نیازشان به عدالت و امنیت خواهد بود.

maryhzd

زندگی پس از سرمایه‌داری نه‌تنها محتمل بلکه حتی ممکن نیز نبود. افسونِ روبه‌رشد فرهنگ عمومی و رسانه، به همراه روایات آخرالزمانی و نمایشنامه‌های پایان جهان، احساس گسترده‌ای را منعکس می‌کرد که در آن تخریب جامعه به‌دست خود از زندگی بعد از سرمایه‌داری محتمل‌تر به نظر می‌رسید. سرمایه‌داری به‌شکلی موفقیت‌آمیز نقدها را در خود جذب و جایگزین کرد و باعث آشفتگی، به‌هم‌ریختگی فکری و حس شدید سرنوشت‌گرایی شد.

maryhzd

آموزش تحلیل بازار سرمایه