کتاب توقف زمان

کتاب توقف زمان، رمانی فانتزی اثر مت هیگ است. داستات توقف زمان، روایت زندگی مردی است که به دلیل ابتلا به نوع خاصی از بیماری، روند پیر شدنش به تعویق افتاده است تا آنجا که او چندین قرن روی زمین زندگی کرده است... 

برای داشتن یک روز خوب، خواندن کتاب توقف زمان را با ترجمه‌ی محمد غفوری به خودتان هدیه بدهید. 

درباره‌ی کتاب توقف زمان

کتاب توقف زمان داستانی فانتزی از زندگی مردی است که قرن‌ها زندگی کرده است. همین حالا که او را ببینید به نظرتان می‌رسد که با مردی چهل‌ویک‌ساله حرف می‌زنید. اما کسی که پیش روی شماست سنش آنقدر قد می‌دهد که در یکی از اجراهای با شکسپیر روی صحنه رفته است. بهرحال او با توقف زمان زندگی عجیبی دارد. هرچند خودش از چنین وضعیتی خسته شده است و دلش یک زندگی عادی می‌خواهد. او به انگلیس می‌رود و تصمیم می‌گیرد معلم تاریخ باشد. اما دیدن زنی همه‌چیز را بهم می‌ریزد.... جامعه‌ی آلباتروس که از افرادی مانند او محافظت می‌کند قانونی برایشان وضع کرده است: عاشق شدن ممنوع!

حالا مرد باید تصمیم بگیرد که قانون را زیرپا بگذارد یا دلش می‌خواهد برخلاف قانون عمل کند و دل به عشق آن زن بدهد؟ 

کتاب توقف زمان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

اگر به کتاب‌ها و داستان‌های فانتزی علاقه دارید از خواندن کتاب توقف زمان لذت می‌برید.

بخشی از کتاب توقف زمان

نکته‌ی شگفت انگیز در مورد هندریچ این بود که او همیشه با زمان حرکت می‌کرد. فکر می‌کنم که همیشه همینطور بوده است. قطعا که از سال ۱۸۹۰ به بعد اینطور بوده. قرن‌ها پیش که گل لاله میفروخت نیز احتمالاً همین کار را می‌کرد. عجیب بود. او از همۀ ما پیرتر است اما همیشه با هر طرز فکر و جریانی که در هر عصر وجود داشته، همراه بوده است.

هندریچ گفت: «مسئله اینجاست که توی کالیفرنیا تنها راه برای اینکه به نظر بیاد داری پیر می‌شی اینه که طوری به نظر بیای که داری جوون‌تر میشی. اگر چین و چروک صورتت نشون بده که بیش از چهل سال سن داری، اونوقته که بقیه بهت شک می‌کنن.»

به من گفت یکی دو سالی را در سانتا باربارا گذرانده اما از آنجا خسته شده است. گفت: «سانتا باربارا جای خوبیه. بهشته. کمی ترافیک هم داره. ولی خوب توی بهشت هم هیچ اتفاق خاصی نمیوفته. خونه‌ام یه جایی بالای تپه‌ها بود. هرشب از شراب محلی می‌نوشیدم اما دیگه داشتم دیوونه می‌شدم. دائم دچار حملات عصبی و استرسی می‌شدم. بیش از هفت قرن زندگی کردم و یکبار هم دچار حمله استرسی نشده بودم. شاهد چندین جنگ و انقلاب بودم. آره. اما بالاخره به سانتا باربارا رسیدم و اونجا هر روز در حالی توی ویلای مجللم از خواب بیدار می‌شدم که حس می‌کردم قلبم داره از جا کنده میشه؛ حس می‌کردم توی تله‌ی درونی خودم گرفتار شدم. اما لس آنجلس یه چیز دیگه‌ست. لس آنجلس به من آرامش داد. بذار بهت بگم که ...»

«احساس آرامش. باید چیز خیلی خوبی باشه.»

هندریچ با شنیدن این حرف چند لحظه‌ای با دقت به من نگاه کرد. انگار که یک اثر هنری هستم که معنای نهفته‌ای در خودش دارد. 

فهرست

• زندگی میان حشرات آبزی
• مردی به نام آمریکا
• رز
• پیانیست
• بازگشت