کتاب مادر شصت دقیقه ای

- ای کاش کسی به من گفته بود که عشق پرشور مادرانه، خودبه‌خود و به همراه نوزاد متولد نمی‌شود و شما احساس آن مادری را نخواهید داشت که در تبلیغات غذای کودک می‌بینید؛ مادری که شلوار جین سایز هشت به تن دارد و دور تختی با ملافه‌های سفید می‌گردد که در آن یک بچه آرام دست و پا می‌زند. شما خسته‌اید و احساس جراحت و ترس و هورمون‌های مسئولیت، شما را کاملاً از پا درآورده است. بیش از هر وقت دیگری با همسرتان دعوا می‌کنید. و ای کاش کسی به من گفته بود که همه اینها طبیعی‌اند.

«امروز اولین روز بقیهٔ زندگی شماست

احساس گناه، جزء جدانشدنی والد بودن است. اما شاید باید کم‌کم از آن رها شویم. پس بگذارید کلام آخر مربوط به مادری باشد که این پیشنهاد فوق‌العاده را برای ما دارد: احساس عذاب وجدان مادرانه همراه با جفت می‌آید، اما یک عمر با شما می‌ماند. شما درباره آنچه که انجام می‌دهید و آنچه که انجام نمی‌دهید، احساس گناه می‌کنید. چه به حال خود رهایش کنید و چه او را در آغوش بگیرید، احساس گناه خواهید داشت. درباره آنچه که می‌خورند و آنچه که نمی‌خورند و آنچه که ممکن بود خورده باشند، احساس گناه می‌کنید. شب که می‌شود احساس گناه می‌کنید، هنگامی که در قطارید، زمانی که در حیاط مدرسه‌اش ایستاده‌اید و به‌خصوص وقتی که برای استراحتی کوتاه آنها را تنها گذاشته‌اید، احساس گناه می‌کنید.

می‌دانید چرا؟ چون ما مادریم و مادر بودن و احساس گناه مانند اسب و درشکه با همند.

ایجاد تعادل میان زندگی زناشویی، مادر بودن و شاغل بودن یکی از مشکلات کلاسیک زنان در دنیای مدرن است

زندگی زناشویی هم نیازمند قدرت درونی و انگیزه‌ای است تا یک رابطه را باطراوت و تازه نگه دارد. به بیان ساده این کار انرژی می‌طلبد؛ انرژی فیزیکی و عاطفی که ما به اندازه کافی نداریم.

«ما آن‌قدر مشغول آن هستیم تا به بچه‌هایمان چیزهایی را بدهیم که خودمان نداشتیم، که وقت نمی‌کنیم به آنها آنچه را که داشتیم، بدهیم

باید بگذاریم بچه‌هایمان بدانند که در دست و پا چلفتی‌ترین و بی‌قواره‌ترین وضعیتشان دوستشان داریم و به‌خصوص اگر با ویژگی‌هایی که با آنچه در اجتماع «جذاب» نامیده می‌شود مطابقت ندارند باز هم در هر حالتی به آنها افتخار می‌کنیم. رها شدن از قالب‌های رایج خیلی سخت است