کتاب قدرت مداومت

بزرگ‌ترین چالش زندگی این است که هیچ کاری بازخورد فوری در پی نخواهد داشت. این حقیقتی است غم‌انگیز که جالب و شگفت‌انگیز به نظر می‌آید.

افراد موفق و ناموفق هر دو از عناصر مشابهی برای ساختن زندگی خود استفاده می‌کنند اما آنچه که افراد موفق انجام می‌دهند همیشه در صدر قرار دارد و آنچه که افراد ناموفق انجام می‌دهند همیشه در پایین‌ترین جایگاه قرار می‌گیرند.

تنها دلیلی که باعث شد من از یک شخص معمولی به شخص موفق و بااستعدادی تبدیل شوم این بود که چرایی و چگونگی کار خود را شناختم و برای انجام آن عزم خود را جزم کردم تا از جایگاهی که مناسب من نبود به برترین جایگاه برای خود دست پیدا کنم و به آن چیزی تبدیل شدم که می‌خواستم.

زمانی که ما قدرت مداومت را درک می‌کنیم ذهن خود را از کمک‌های غیبی، معجزه و یا هر گونه جهش کوانتومی آزاد و رها می‌کنیم. دیگر نیازی به معجزه نخواهیم داشت و خودمان عامل ایجاد معجزه خواهیم بود.

تو منتظر معجزه هستی؟ خودت معجزه باش."

قدرت مداومت تنها اتفاق زمان فعلی ماست. برای من، سخت‌ترین درس قدرت مداومت این است که بپذیریم: هیچ چیزی در گذشته و آینده نیست. آنچه که ماهیت زندگی ما را تشکیل می‌دهد فقط زمان حال است.

ترفند ما باید این باشد که از زمان به عنوان قدرت خود استفاده کنیم نه یک محدودیت.

- مردم معمولاً کارهای ساده را به سه دلیل انجام نمی‌دهند: ۱) آنها از روی آسانی زیاد کارها را بی‌اهمیت می‌پندارند و رها می‌کنند. ۲) چون نمی‌توانند منتظر نتایج بمانند نسبت به انجام کار بی‌اعتنایی می‌کنند. ۳) اغلب کارها را بی‌اهمیت می‌بینند و تصور می‌کنند انجام شدن یا نشدن‌شان فرقی به حالشان نخواهد داشت.

موفقیت، پیشرفت مستمر در یک ایده ارزشمند است.

به نظر من تنها افرادی که به درک اهمیت هر چیزی اعم از داشته‌ها و نداشته‌های خود پی می‌برند افرادی هستند که قدرت مداومت را خوب می‌شناسند. بقیه افراد دیگر همگی به نحوی قربانی جهش‌های کوانتومی و انتظارات نابجا در زندگی خود هستند.

افراد موفق همیشه به دنبال کیفیت هستند و بیش از آنچه که می‌خواهند طلب می‌کنند اما افراد ناموفق آرزوهای سطح پایین و بی کیفیت‌تری دارند و خود را شایسته بهترین‌ها نمی‌دانند

منظور من این است که همه ما باید یاد بگیریم در شرایط مناسب به مشکلات زندگی خود بیندیشیم و همه آنها را در یک زمان با هم جمع نزنیم. این کار نه تنها مشکل ما را حل نمی‌کند بلکه فقط ذهن ما را مغشوش و آزرده می‌کند.

در حالت کلی ما به کتابهای خودآموز نیاز نداریم بلکه تنها چیزی که بدان نیازمند هستیم کتابی است که به ما بیاموزد چگونه از فلان اطلاعاتی که در فلان کتاب بدست آورده‌ایم در هر زمینه و در هر موضوعی برای هر هدفی استفاده کنیم. چنین کتابی فقط می‌تواند حاوی استراتژی‌ها باشد تا ما را به خواسته‌ها و انتظاراتمان برساند.

موفقیت، پیشرفت مستمر در یک ایده ارزشمند است.

زندگی همین ایجاد شدن چگونگی‌ها و به کار بردن چگونگی‌ها برای همان چگونگی هاست.

آنها کارهای بسیار ساده‌ای هستند که افراد موفق واقعاً به آنها توجه خاص دارند، در حالی که افراد معمولی و یا ناموفق نسبت به آنها در هر زمانی بی‌اعتنا هستند. به‌عنوان مثال شما می‌توانید چند دلار ناقابل را پس‌انداز کنید و گوشه‌ای بگذارید یا روزانه حدود چند دقیقه حرکات ورزشی را انجام دهید. یا اینکه ده صفحه از یک کتاب انگیزشی، خودآموز و یا آموزشی بخوانید. حتی اینکه چند دقیقه‌ای کنار چند نفر از دوستانتان بنشینید و برای آنها توضیح دهید که چقدر برای آنها ارزش قائل هستید. شما می‌توانید همه این کارها را به‌طور مرتب در طول روز، به‌طور ماهانه و یا حتی سالانه انجام دهید. همه این کارهای ساده‌ای که شما هر روز انجام می‌دهید وقتی با کارهای دیگری ترکیب شوند می‌توانند نتایج بزرگی به همراه آورند.

ما چنین اعتقاد داریم که شکست خوردن بدتر از بیهوده و بی‌هدف معطل ماندن است. در واقع این طرز فکر خیلی خطرناک است زیرا ما را از انجام عملکردهایی که منجر به نتیجه و دستیابی به هدف می‌شوند دور می‌سازند.

زندگی همین ایجاد شدن چگونگی‌ها و به کار بردن چگونگی‌ها برای همان چگونگی هاست.

به محض اینکه از شکست‌هایمان فاصله می‌گیریم و به سطح امن و امیدوار کننده‌ای از زندگی می‌رسیم از هرگونه تلاش و کوششی سرباز می‌زنیم و ظرف مدت زمان کوتاهی احتمال شکست و یا تنزل‌مان قطعی می‌شود.

مهم نیست که ما تا به امروز در زندگی‌مان چه کارهایی انجام داده‌ایم. مهم نیست که کجا هستیم و کجا زندگی می‌کنیم. مهم نیست که تا به حال چند بار شکست خورده‌ایم. تنها نکته مهم این است که از همین حالا راه تازه‌ای را شروع کنیم و الگوی مثبتی از موفقیت برای خود بسازیم؛ درست همین حالا. برای این کار باید به آنچه که انجام می‌دهیم ایمان داشته باشیم. چون اکنون نمی‌توانیم درباره نتیجه کار خود برنامه‌ریزی کنیم. انتظار برای نتایج یکی از مهمترین بخش‌های کار ماست که باید انجام شود. اگر انتخابهای خود را براساس شواهد موجود زندگی خود انجام دهیم می‌توانیم نتایج را تا حد قابل ملاحظه‌ای برای خود پیش‌بینی کنیم. فقط باید به خاطر داشته باشیم که انتخابهایمان باید بر اساس فلسفه شخصی‌مان باشند؛ بر اساس آنچه که می‌دانیم و آنچه که می‌بینیم.