دانلود و خرید کتاب روش برداشت از نهج‌البلاغه

گاهی که در عمل، در برابر احکام متعددی قرار می‌گیرم که تنها توان انجام یکی از آنها را دارم و در انتخاب آن یک حکم و یا عمل نیاز به معیار و میزانی دارم تا مشخص نمایم تنها تکلیف من در بین این چند حکم، این حکم معین است، در اینجا نیز علی (ع) که خود میزان الاعمال است به من میزان می‌دهد و می‌فرماید: «کان اذا بدهه امران ینظر ایهما اقرب الی الهوی فیخالفه؛ میزان، مخالفت هوای نفس است. عملی را برگزین که با هوای نفست مخالف باشد و در سیره علی (ع) نیز آمده است: «ما عرض له امران قطّ هما لله رضی الا اخذ باشدّهما؛ وقتی در برابر دو امر قرار می‌گرفت شدیدترین و سخت‌ترین آنها را بر می‌گزید؛ چرا که: «افضل الاعمال احمزها. بنابر این، میزان در هنگام تزاحم تکالیف، اهمیت، صعوبت و مخالفت نفس است.

آیه «فاقرؤا ما تیسر من القرآن» در سوره مزّمّل دوبار آمده است. این قرائت برکت عجیبی دارد، حتی اگر آدم نگاه کند و با حرکت لبش هم بخواند، نگذارد محروم شود.

در جنگ جمل وقتی آن فرد می‌بیند در آن طرف طلحه و زبیر، دو صحابی رسول (ص) و عایشه، همسر رسول قرار دارند و در این طرف علی (ع) فاتح خیبر و خندق و همسر ریحانه رسول (ص)، از علی (ع) می‌پرسد آیا من را در این مقام می‌بینی که گمان کنم اصحاب جمل بر ضلالت و گمراهی هستند؟ علی (ع) در جواب می‌فرمایند: «یا حارثُ انَّک نَظَرْتَ تَحْتَک وَ لَمْتَنْظُرْ فَوْقَک فَحِرْتَ؛ حیرت و سرگردانی تو از این جهت است که به زیر نظر انداختی و نگاهت را محدود نمودی و تنها مقطعی از زندگی آنها را مشاهده نمودی. به بالا نظر نیفکندی تا در نگاهت وسعتی بیابی و همه جوانب را نظر کنی که همان‌ها چگونه برای رسیدن به دنیا دینشان را فدا کردند و همسر رسول خدا را که دلش از کینه علی (ع) پر شده بود به استخفاف کشاندند و او را بر خلاف امر قرآن که فرموده بود: «و قَرنَ فی بیوتکنَّ و لاتَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیةِ الاُْولی، به میدان کارزار آوردند؛ در حالی که زنان خود را در خانه نشانده بودند.

کسی که می‌خواهد با قدرت‌ها درگیر شود نمی‌تواند در خانه خودش درگیر شود. این هجوم را باید یک روزی شروع کرد، همان طور که همه انبیاء این هجوم را شروع کردند و همه آنهایی که صاحب قدرت بودند، به آن پرداختند. مادامی که این هجوم و برخورد نباشد و در جایی که ریشه‌ها را سالم گذاشتی، آیا می‌خواهی شاخ و برگش را بیرون کنی؟! تو قدرتی را در سرزمین خودش رها می‌کنی، آنگاه می‌خواهی او را در سرزمین خودت کنار بگذاری؟ که اگر این باشد، این را بدان که همیشه با نقشه‌های او درگیر هستی و همیشه با مکر او روبرویی. باید در داخل خودِ آنها دست به دعوتی زد و دست به اقدام شد و هجوم را باید در خودِ آنها شروع کرد و امروز بهترین دوره‌ای است که می‌شود شروع کرد.

کسی که علی را نشناخته و نمی‌داند که او کیست و چه ابعادی دارد، حق دارد در برابر ناله‌های علی (ع) از دنیا، موضع بگیرد، که این جمله‌های علی در مورد دنیا اضافی است و در نهج‌البلاغه جعل شده است و مدخول است. چرا؟ می‌گوید: اثر این جمله‌ها این است که می‌گوید: دنیا بد است، پس تو رها کن بگذار آمریکا بخورد! همان حرف ناصر الدین شاه که به انگلیسی‌ها می‌گفت: «نفت، سیاه و کثیف است آن را ببرید!». این جمله‌ها برای کسی که علی را نشناخته این چنین تداعی خواهد داشت.

آن روز که تو را تنها دیدم، تنها و با شکوه، آن روز که از روی دست‌های بلند رسول (ص)، به کنار خانه افتادی و سینه شکسته و صورت نیلی را، از میان شعله‌های سرکش، به خاطر سپردی، آن روز هم به من آموختی: تا در پشت درهای بسته نمانم. و آموختی تا سردارانم را از دل دشمنانم بیرون بیاورم. تو در آستانه تنهایی، راز «تولید» را برایم گشودی و به شیخ قونیه، که با چراغ در جست و جوی «انسان» بود، آموختی که انسان ساختنی است

نهج‌البلاغه جزیی از سنّت و جزیی از منابع اصلی ماست و نهج‌البلاغه را با مجموعه سنّت می‌توانید بفهمید؛ چون در روایت آمده است که: «ما حرف‌هایمان یک حرف است، حرف اولی ما با حرف آخری ما توضیح پیدا می‌کند

در پی شناخت کلام امام هستیم، که امام چه گفته است یا در پی شناخت مقصد امام هم هستیم، که امام چرا و برای چه گفته؟

وقتی با نهج‌البلاغه روبرو می‌شوید، خود شما مسأله هستید؛ چرا که این شما هستید که تاریخی را در خود دارید و شرایط اجتماعی زیادی را با خود دارید و این تاریخ گردآلود را با یک لحظه برخورد، به قرآن یا نهج‌البلاغه منتقل می‌کنید؛ بنا بر این زلالی و یک‌دستی منبعی که شما به آن نیاز دارید هنوز تأمین نشده است!

هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق بر او نمرده به فتوای من نماز کنید