کتاب زنان دیگر چه می‌خواهند؟

«زنان دیگر چه می‌خواهند» مجموعه مقالاتی از پروفسور الیزابت دیبولد، نویسنده کتاب پرفروش «انقلاب مادر-دختری» است. مقالات دیبولد در این کتاب، درباره آزادی زنان است. آشنایی با مقالات پروفسور الیزابت دیبولد، آشنایی با نگاه آکادمیک روان‌شناس مکتب یونگ با تخصص «توسعه زنان» به مسئله جنسیت، زنان و فمینیسم است، نگاهی فارغ از «فرشته‌آسا» بودن زنان، «دیوسیرتی» مردان و نگرش‌هایی که بسیاری از آنها به‌علت خاستگاه غربی نویسنده با دیدگاه شرقی و بالاخص اسلامی به‌کلی متفاوت است و در برخی نیز منطبق. این مقالات نشان می‌دهند با وجود همه تلاش غربی‌ها از دهه شصت قرن بیستم تاکنون، هنوز مسئله برابری زن و مرد مسئله‌ای پرچالش است و اگرچه تبلیغات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آنان مدعی برابری است اما واقعیت این است که حتی برابری‌ مسیحی در دوران شکوفایی مسیحیت هم نتوانست به بنیان مردسالاری چندان تکانی بدهد و بعد از نهضت فمینیسم هم انقلابی‌گری زنان در غرب نتوانسته است بافت ظریف و بنیادین باورهای مردسالارانه را از ذهن زنان بزداید. مقالات این کتاب از امید به آزادی زنان سخن می‌گویند که ورای بقای حرف یا حق انتخاب‌های ابتدایی است. این که اگر زنان از محدودیت‌های جسمی یا قیدوبندهای موجود بر سر انتخاب‌های خود آزاد شوند، چه کارهایی از دستشان برمی‌آید؟ چگونه فرهنگ خواهند آفرید؟ آیا می‌توانند بهترین‌ها را از میان سنت‌ها گلچین کنند، طوری که فرزندانشان به کسی که هستند، افتخار کنند و یادبگیرند چطور در هر نقطه از جهان با فرهنگی تکثرگرا زندگی کنند؟ آیا می‌توانند راه‌هایی تازه برای نسل بعد بسازند تا نیروی بالقوه انسانیت خود را کشف کنند؟ در مقدمه نویسنده بر ترجمه فارسی کتاب می‌خوانید: «در دوران شاهنشاهی هخامنشی زنانی را می‌بینیم که شاه، فرماندار، سیاستمدار، قاضی و فرمانده سپاه هستند. زنان صاحب منصبی که دستمزدی برابر با مردان دریافت می‌کردند و بابت زاییدن فرزند پاداش می‌گرفتند. هیچ‌امپراتوریِ دیگری در تاریخ چنین اعتبارهایی به زنان نبخشیده است...اسلام نیز به نوبه خود در زمینه به رسمیت شناختن حقوق زنان بسیار پیشرو بود، زیرا زن‌ها در اسلام دارای حق انتخاب همسر، طلاق، حق مالکیت اموال و جهیزیه بودند. این قدرت تاریخی در صد سال اخیر نیز دیده می‌شود. از دهه ۱۳۲۰ خورشیدی به بعد، زنان ایرانی در زمینه‌های تحصیلی گام‌های بلندی برداشتند که همچنان نقطه قوت آنان به شمار می‌رود. عطش آنان برای دانش آموختن، امروزه نیز پابرجا و قدرتمند است، ولی اکنون وضعیت امروزی زنان در ایران پیچیده است. با وجود الگوهایی قدرتمند از معروف‌ترین زنان حضرت محمد (ص)، مانند حضرت خدیجه و عایشه، اصلِ روح ترقی‌خواهانه اسلام تقریبا از نظرها پنهان شده است.»