کتاب نقشبندان

«نقشبندان» نوشته داریوش عابدی، نویسنده اهل مازندران و مسوول واحد آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این استان است. او نخستین داستانش «آن سوی مه» را در سال ۱۳۶۶ منتشر کرد و از آن پس، داستان‌ٰهای گوناگونی چون «رویای شرقی»، «کاراگاه سرکرده»، «هنرپیشه» و چندین داستان و مجموعه داستان دیگر نوشته است. کتاب «آن سوی مه» عابدی بارها جوایز متعددی کسب کرده است. داستان درباره نقاش رزمنده‌ای به نام حمید است که بعد از قطع دستانش در عملیات خنثی‌سازی مین، نقاشی را رها کرده و دچار یاس شده است و نگاه‌های ترحم‌آمیز دیگران او را آزرده می‌کند. او دست‌هایش را از دست داده؛ دست‌هایی که برای آفرینش خلق شده بودند. همه داستان، دغدغه‌های ذهنی و کشمکش درونی جانبازی است که دوران نقاهت را سپری می‌کند. او دچار سرگشتگی فکری است تا آنکه حبیب، دوست و رزمنده سابق والیبالیست‌اش را ملاقات می‌کند. «بچه بودم که پدرم مرد. راهبان قطار بود. شب‌ها با چراغ‌دستی و کوله‌پشتی، که ابزار کار و غذای راهش پر بود، پای پیاده، ریل راه‌آهن را تا اولین ایستگاه بازدید می‌کرد. اگر سیل ریل را با خود برده و یا کوه ریزش کرده بود، به نزدیک‌ترین ایستگاه خبر می‌داد. یا اگر پیچ ریلی کنده شده بود، آن را دوباره می‌بست. در یک شب مه‌آلود، وقتی مشغول بستن پیچ ریل بود، قطار مسافربری سر رسید و او را له کرد. مادر می‌گفت می‌توانست خود را کنار بکشد؛ چون چند لحظه قبلش صدای سوت قطار را شنیده بود. ولی اگر کار را تمام نمی‌کرد و خود را نجات می‌داد، ریل از جایش کنده می‌شد و قطار با همه مسافرانش به ته دره پرت می‌شدند.» عابدی در این اثر داستان تحول را می‌گوید. تحولی که انسانی ضعیف و ناتوان در برابر مشکلات را به انسانی امیدوار و محکم تبدیل می کند. ز نقاط قوت داستان شخصیت‌پردازی قوی عابدی است که خواننده را جذب داستان می‌کند.