کتاب بزرگ بانوی هستی

کتاب بزرگ بانوی هستی نوشته‌ی الهام حدادی و فرهاد درودگریان اثری پژوهشی در حوزه‌ی نقد ادبی و روان‌شناسی تحلیلی است که به بررسی کهن‌الگوها در داستان‌های گلی ترقی می‌پردازد. این کتاب با رویکردی میان‌رشته‌ای، نظریه‌های کارل گوستاو یونگ درباره‌ی ناخودآگاه جمعی و کهن‌الگوها را به‌عنوان چارچوب تحلیلی خود برگزیده و تلاش کرده است تا با تحلیل آثار یکی از نویسندگان برجسته‌ی معاصر فارسی، پیوند میان اسطوره، روان‌شناسی و ادبیات را نشان دهد. نویسندگان در این اثر، ضمن معرفی بنیادهای نظری روان‌شناسی تحلیلی و اسطوره‌شناسی، به واکاوی عناصر کهن‌الگو در داستان‌های منتخب گلی ترقی پرداخته‌اند. نشر سنجاق به‌صورت الکترونیکی این کتاب را منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بزرگ بانوی هستی

کتاب بزرگ بانوی هستی با تمرکز بر آثار گلی ترقی، به بررسی نقش کهن‌الگوها و نمادهای اسطوره‌ای در داستان‌های او می‌پردازد. الهام حدادی و فرهاد درودگریان با بهره‌گیری از نظریات یونگ، تلاش کرده‌اند تا نشان دهند چگونه عناصر ناخودآگاه جمعی و تصاویر ازلی در روایت‌های ترقی بازتاب یافته‌اند. ساختار کتاب شامل سه بخش اصلی است: ابتدا به بنیادهای نظری روان‌شناسی تحلیلی و اسطوره‌شناسی پرداخته شده، سپس دیدگاه‌های اساسی یونگ و نمادهای تحلیل کهن‌الگویی شرح داده شده و در نهایت، تحلیل کهن‌الگویی داستان‌های منتخب گلی ترقی ارائه شده است. این کتاب در دسته‌ی نقد ادبی و مطالعات میان‌رشته‌ای قرار می‌گیرد و با رویکردی تحلیلی، پیوند میان ادبیات، روان‌شناسی و اسطوره را برجسته می‌سازد. نویسندگان با تکیه‌بر نمونه‌های عینی از آثار ترقی، نشان داده‌اند که چگونه شخصیت‌ها و روایت‌ها حامل مضامین مشترک انسانی و اسطوره‌ای هستند و تجربه‌های فردی و جمعی را در قالب داستان بازتاب می‌دهند.

خلاصه کتاب بزرگ بانوی هستی

کتاب بزرگ بانوی هستی با هدف بررسی کهن‌الگوهای یونگی در داستان‌های گلی ترقی، ابتدا به پیوند میان روان‌شناسی و ادبیات می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه مفاهیم روان‌شناختی از دیرباز در تحلیل آثار ادبی نقش داشته‌اند. نویسندگان با مروری بر نظریات افلاطون، ارسطو و اسطوره‌شناسانی چون فریزر، کمپبل و استراوس، زمینه‌ی تاریخی و نظری نقد کهن‌الگویی را ترسیم کرده‌اند. سپس، نظریه‌ی ناخودآگاه جمعی یونگ و مفاهیم کلیدی مانند ایگو، خود، نقاب، سایه، آنیما و آنیموس به‌تفصیل شرح داده شده‌اند و جایگاه آن‌ها در تحلیل متون ادبی تبیین شده است. در بخش بعدی، کتاب به زندگی و آثار گلی ترقی می‌پردازد و جایگاه او را در ادبیات معاصر فارسی معرفی می‌کند. سپس، با تمرکز بر داستان‌های منتخب، نشان داده شده که چگونه کهن‌الگوهای اسطوره‌ای و نمادهای ناخودآگاه جمعی در شخصیت‌پردازی و روایت‌های ترقی حضور دارند. نویسندگان با تحلیل نمونه‌هایی از داستان‌های او، به بررسی نقش مادر، پدر، قهرمان، سفر، ترس، عشق و دیگر عناصر مشترک انسانی در ساختار روایی و معنایی آثار ترقی پرداخته‌اند. در پایان، کتاب به اهمیت نقد کهن‌الگویی در فهم عمیق‌تر متون ادبی و خلق تجربه‌های مشترک انسانی اشاره کرده است.

چرا باید کتاب بزرگ بانوی هستی را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی میان‌رشته‌ای، امکان آشنایی با نظریه‌های روان‌شناسی تحلیلی و کاربرد آن‌ها در نقد ادبی را فراهم می‌کند. بزرگ بانوی هستی نه‌تنها به معرفی مفاهیم کلیدی یونگ می‌پردازد، بلکه با تحلیل آثار گلی ترقی، نمونه‌های عینی از حضور کهن‌الگوها در ادبیات معاصر فارسی را ارائه می‌دهد. مطالعه‌ی این اثر به درک بهتر پیوند میان اسطوره، روان‌شناسی و ادبیات کمک می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه تجربه‌های فردی و جمعی در قالب داستان بازتاب می‌یابند. همچنین، کتاب برای علاقه‌مندان به نقد ادبی، روان‌شناسی و اسطوره‌شناسی، نمونه‌ای از پژوهش‌های میان‌رشته‌ای و تحلیلی را به نمایش می‌گذارد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های زبان و ادبیات فارسی، روان‌شناسی، اسطوره‌شناسی و مطالعات فرهنگی پیشنهاد می‌شود. همچنین برای علاقه‌مندان به نقد ادبی، تحلیل داستان و کسانی که به دنبال درک عمیق‌تر از مفاهیم ناخودآگاه و کهن‌الگوها در ادبیات هستند، مناسب است.

بخشی از کتاب بزرگ بانوی هستی

«حال تصور کنیم که تمام احساسات و تجربیات را در قالب جهانی مجازی با شخصیت‌هایی مجازی می‌خواهیم تجربه کنیم. یعنی احساس شادی را درک می‌کنیم و از آن لذت می‌بریم بی آنکه در رخدادی که در جهان داستان افتاده است، دخیل بوده باشیم و یا اینکه بیماری را تجربه می‌کنیم بدون آنکه واقعاً در جهان بیرون از داستان، بیمار شده باشیم. این اتفاق برای ما در روایت‌های داستانی می‌افتد خواه این روایت شعر باشد یا داستان و خواه فیلم، نقاشی و... در هر صورت تجربه‌ای مشترک را در قالب آن روایت دوباره تجربه می‌کنیم که به ما لذت یادگیری را آموزش می‌دهد. بعد از درک این تجربه در فضای مجازی روایت اگر با تجربه‌ای مشابه با آن روایت روبرو شویم، بهتر می‌توانیم انتخاب کنیم و تصمیمات تازه‌تری بگیریم. این بار دیگر می‌دانیم که بعد از شکست‌های متعدد می‌توانیم دوباره متولد شویم. از شکست‌هایمان نترسیم و از گنجینه درونمان که در ناخودآگاهمان ذخیره شده است، بهره ببریم.»