کتاب خانه ای برای یادگیری

کتاب الکترونیکی «خانه‌ای برای یادگیری» نوشتهٔ «کن بین» و «مارشا مارشال‌بین» با ترجمهٔ «مژده شاه‌نعمت‌الهی» اثری است که نشر نوین آن را منتشر کرده است. این کتاب به والدین و مربیان کمک می‌کند تا فرزندانشان را برای آینده‌ای نامعلوم و پرچالش آماده کنند، نه صرفاً برای موفقیت در امتحان فردا. موضوع اصلی کتاب، پرورش یادگیری عمیق، خلاقیت و عاملیت در کودکان است و راهکارهایی برای ایجاد محیطی حمایتی و انگیزه‌بخش در خانه ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب خانه ای برای یادگیری

«خانه‌ای برای یادگیری» اثری در حوزهٔ ناداستان و تربیت فرزند است که با رویکردی پژوهش‌محور و مبتنی بر تجربه‌های واقعی والدین و آموزگاران نوشته شده است. نویسندگان، «کن بین» و «مارشا مارشال‌بین»، با بهره‌گیری از مطالعات علمی و روایت‌های شخصی، به بررسی چالش‌های آموزش و یادگیری در دنیای امروز می‌پردازند. ساختار کتاب بر هفت محور کلیدی استوار است که هرکدام به یکی از دغدغه‌های اصلی والدین دربارهٔ رشد و آموزش فرزندان می‌پردازد؛ از برانگیختن کنجکاوی و مدیریت شکست تا آماده‌کردن کودکان برای جهانی که هنوز وجود ندارد. کتاب با مثال‌های ملموس، پژوهش‌های علمی و پیشنهادهای کاربردی، والدین را دعوت می‌کند تا نقش فعال‌تری در مسیر یادگیری فرزندانشان ایفا کنند. قالب کتاب ناداستان آموزشی است و با زبانی روشن و روایت‌هایی از زندگی واقعی، مفاهیم پیچیدهٔ روان‌شناسی و علوم تربیتی را به خانه‌ها می‌آورد.

خلاصه کتاب خانه ای برای یادگیری

این کتاب با روایت‌هایی از بازی‌های آزادانهٔ کودکان در گذشته آغاز می‌شود و نشان می‌دهد که چگونه آزادی عمل و خودمختاری، مهارت‌های مهمی مانند تصمیم‌گیری، حل مسئله و خودکنترلی را در کودکان پرورش می‌دهد. نویسندگان تأکید دارند که در دهه‌های اخیر، با رسمی‌ترشدن بازی‌ها و افزایش کنترل والدین و مربیان، فرصت‌های رشد این مهارت‌ها کاهش یافته است. «خانه‌ای برای یادگیری» بر این باور است که هدف آموزش، فراتر از موفقیت تحصیلی و کسب نمره است و باید به پرورش خلاقیت، تفکر انتقادی، عاملیت و توانایی سازگاری با شرایط جدید توجه شود. کتاب سه پیام اصلی را دنبال می‌کند: - شواهد علمی نشان می‌دهد موفقیت تحصیلی و رشد فردی کودکان به عواملی مانند انگیزهٔ درونی، حس شایستگی، خودمختاری و ارتباط با دیگران وابسته است. - والدین باید به‌جای تمرکز صرف بر موفقیت تحصیلی، بر پرورش زندگی خلاقانه و اخلاق‌مدار فرزندانشان تأکید کنند. - یادگیری عمیق و معنادار برای همهٔ کودکان ممکن است و والدین می‌توانند نقش مهمی در ایجاد این نوع یادگیری ایفا کنند. در ادامه، کتاب به بررسی چگونگی برانگیختن کنجکاوی، آموزش از شکست، ساختن محیط یادگیری در خانه، آماده‌کردن کودکان برای آیندهٔ نامعلوم، تقویت عادت‌های یادگیری، تاب‌آوری در برابر فرازونشیب‌های زندگی و آماده‌سازی برای آموزش عالی می‌پردازد. نویسندگان با مثال‌هایی از زندگی شخصی و پژوهش‌های علمی، نشان می‌دهند که چگونه والدین می‌توانند با تغییر نگرش و رفتار خود، فرزندانشان را به یادگیرندگانی مستقل، خلاق و مقاوم تبدیل کنند.

چرا باید کتاب خانه ای برای یادگیری را بخوانیم؟

این کتاب با تکیه‌بر پژوهش‌های علمی و تجربه‌های واقعی، به والدین و مربیان نشان می‌دهد که چگونه می‌توانند محیطی حمایتی و انگیزه‌بخش برای یادگیری در خانه ایجاد کنند. «خانه‌ای برای یادگیری» فراتر از توصیه‌های کلیشه‌ای، به دغدغه‌های واقعی والدین دربارهٔ رشد، خلاقیت و تاب‌آوری کودکان پاسخ می‌دهد و راهکارهایی برای پرورش عاملیت، تفکر انتقادی و کنجکاوی ارائه می‌دهد. مطالعهٔ این کتاب به مخاطب کمک می‌کند تا نقش خود را در مسیر یادگیری فرزندش بازتعریف کند و با نگاهی تازه به آموزش و تربیت بنگرد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای والدین، مربیان، آموزگاران و هرکسی که دغدغهٔ رشد و یادگیری عمیق کودکان را دارد مناسب است. به‌ویژه برای خانواده‌هایی که می‌خواهند فرزندانشان را برای آینده‌ای نامعلوم و پرچالش آماده کنند و به دنبال راه‌هایی برای تقویت خلاقیت، انگیزهٔ درونی و تاب‌آوری در فرزندان خود هستند، مطالعهٔ این اثر توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب خانه ای برای یادگیری

«وقتی حس کنجکاوی طبیعی کودک کم‌رنگ می‌شود، والدین چگونه می‌توانند آن را دوباره برافروزند؟ پاسخ به این پرسش اهمیتی اساسی دارد. برای اینکه کودکان بیشترین بهره را از مدرسه ببرند، باید انگیزه‌ای درونی، آن‌ها را به یادگیری ترغیب کند. در این مسیر، والدین یا این انگیزه را شعله‌ور می‌کنند یا متأسفانه، باعث خاموشی‌اش می‌شوند. اولین توصیهٔ ما این است که توجه زیادی به نمره‌ها نشان ندهید. در عوض، بر لذت و شگفتیِ یادگرفتن موضوعات جدید تمرکز کنید. بسیاری از مدارس پیشرفته، در پنج یا شش سال اول تحصیل، نمره‌دهی را کاملاً کنار گذاشته‌اند. حتی اگر مدرسهٔ فرزندتان چنین نکرده باشد، به‌ویژه در این شرایط، می‌توانید کسی باشید که ارزش یادگیری را صرف‌نظر از نمره و صرفاً به‌خاطر خود یادگیری به فرزندتان نشان می‌دهد. از فرزندتان بپرسید چه چیزهایی برایش هیجان‌انگیز است و کدام درس‌ها یا موضوعات را بیشتر دوست دارد. تشویقش کنید دنبال علایقش برود. با پرسش‌هایی مثل «اگر یک قالیچهٔ جادویی داشتی که می‌توانست تو را به هر جایی ببرد، کجا می‌رفتی؟» تخیلش را به کار بگیرید. سر میز شام گاهی از ریاضی یا تاریخ بگویید. با علاقه و اشتیاق از او بپرسید در مدرسه چه آموخته است. از او بپرسید چرا موضوعی را باور دارد و چه دلیلی برایش دارد. البته مراقب باشید که این پرسش‌ها هرگز شکل بازجویی یا امتحان به خود نگیرند. این گفت‌وگو باید شبیه یک بازی شاد باشد.»