کتاب سفارش های امام زمان (عج) به ما

کتاب الکترونیکی «سفارش‌های امام زمان (عج) به ما» نوشتهٔ مسلم احمدی بلوطکی اثری است که نشر یافته آن را منتشر کرده است. این کتاب به گردآوری دعاها، اذکار و دستورالعمل‌هایی می‌پردازد که از امام مهدی (عج) به شیعیان و علاقه‌مندان ایشان رسیده است. نویسنده تلاش کرده تا با جمع‌آوری روایت‌ها و سفارش‌های معتبر، راهنمایی‌هایی برای زندگی فردی و اجتماعی شیعیان در عصر غیبت ارائه دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب سفارش های امام زمان (عج) به ما

این کتاب در دستهٔ ناداستان دینی قرار می‌گیرد و ساختاری روایی-تحلیلی دارد. «سفارش‌های امام زمان (عج) به ما» اثری است که به بررسی توصیه‌ها، دعاها و دستورالعمل‌هایی می‌پردازد که به نقل از امام مهدی (عج) در طول تاریخ به شیعیان رسیده‌اند. نویسنده، مسلم احمدی بلوطکی، با استناد به منابع روایی و تاریخی، تلاش کرده است تا مجموعه‌ای از سفارش‌ها و کرامات منتسب به امام عصر (عج) را گردآوری کند. کتاب در دو فصل تنظیم شده است: فصل نخست به دعاها، اذکار و زیارات اختصاص دارد و فصل دوم به تذکرات، راهنمایی‌ها و دستورالعمل‌های اخلاقی و اجتماعی می‌پردازد. روایت‌هایی از تشرفات علما و افراد مختلف به محضر امام زمان (عج)، نقل کرامت‌ها و سفارش‌های عملی برای زندگی روزمره، بخش مهمی از محتوای کتاب را تشکیل می‌دهد. این اثر نه‌تنها به بیان دعاها و ذکرها بسنده نکرده، بلکه به زمینه‌های تاریخی و اجتماعی سفارش‌ها نیز توجه داشته است. قالب کتاب بیشتر به صورت نقل روایت، تحلیل و گاه شعر است و در پایان هر بخش، اشعاری مرتبط با موضوع آمده است.

خلاصه کتاب سفارش های امام زمان (عج) به ما

در «سفارش‌های امام زمان (عج) به ما»، نویسنده با گردآوری روایت‌ها و نقل قول‌هایی از منابع معتبر، به معرفی دعاها، اذکار و دستورالعمل‌هایی می‌پردازد که به امام مهدی (عج) نسبت داده شده‌اند. کتاب با مقدمه‌ای دربارهٔ اهمیت شناخت امام عصر (عج) برای شیعیان آغاز می‌شود و به این نکته اشاره دارد که شناخت امام نه‌تنها از طریق روایات، بلکه با بررسی رفتار، کرامات و سفارش‌های ایشان نیز ممکن است. در بخش‌های مختلف کتاب، نمونه‌هایی از تشرفات علما و افراد عادی به محضر امام زمان (عج) نقل شده است. این روایت‌ها اغلب با سفارش‌هایی همراه هستند؛ مانند توصیه به خواندن دعاهای خاص در زمان غیبت، تأکید بر تلاوت قرآن، زیارت امام حسین (ع)، احترام به والدین و سادات، و عمل به دستورات شرعی. برخی از این سفارش‌ها در قالب دعاهایی برای رفع گرفتاری، دفع بلا، یا نجات از خطرات آمده‌اند. همچنین، نویسنده به تفاوت میان تشرف و مکاشفه اشاره کرده و توضیح داده است که دیدار با امام عصر (عج) همواره نشانهٔ برتری معنوی فرد نیست و این توفیق بر اساس مصلحت الهی رخ می‌دهد. در بخش‌هایی از کتاب، داستان‌هایی از کرامات امام زمان (عج) و تأثیر دعاها و سفارش‌های ایشان در زندگی شیعیان آمده است. برای نمونه، نقل‌هایی از دیدار آیت‌الله مرعشی نجفی و ملا قاسم رشتی با امام عصر (عج) و سفارش‌هایی که در این دیدارها دریافت کرده‌اند، بخش مهمی از کتاب را تشکیل می‌دهد. همچنین، به دعاهایی مانند دعای ندبه، دعای عبرات و دعاهای مخصوص برای رفع بلا و مشکلات اشاره شده است. در مجموع، کتاب تلاش دارد تا با ارائهٔ این روایت‌ها و سفارش‌ها، راهنمایی‌هایی برای زندگی معنوی و اجتماعی شیعیان در عصر غیبت فراهم کند.

چرا باید کتاب سفارش های امام زمان (عج) به ما را بخوانیم؟

این کتاب با گردآوری روایت‌ها و سفارش‌های منتسب به امام مهدی (عج)، فرصتی فراهم می‌کند تا مخاطب با بخشی از میراث معنوی شیعه در زمینهٔ دعا، ذکر و دستورالعمل‌های اخلاقی آشنا شود. مطالعهٔ این اثر می‌تواند به درک بهتر جایگاه دعا و ارتباط معنوی با امام عصر (عج) کمک کند و راهکارهایی برای مواجهه با مشکلات فردی و اجتماعی در اختیار خواننده قرار دهد. همچنین، آشنایی با تجربه‌های تشرف و سفارش‌های عملی امام زمان (عج) می‌تواند الهام‌بخش جست‌وجوی معنویت و تقویت ایمان باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به معارف شیعی، پژوهشگران حوزهٔ مهدویت، کسانی که به دنبال شناخت بیشتر امام زمان (عج) و سفارش‌های ایشان هستند و افرادی که دغدغهٔ تقویت ارتباط معنوی و عمل به توصیه‌های دینی دارند، مناسب است. همچنین، برای کسانی که در جست‌وجوی دعاها و دستورالعمل‌های معنوی برای رفع مشکلات و آرامش قلبی‌اند، این کتاب می‌تواند مفید باشد.

بخشی از کتاب سفارش های امام زمان (عج) به ما

«در زمان طلبگی در نجف اشرف؛ شوق زیاد به دیدار امام زمان (عج) داشتم. با خودم عهد کردم که چهل شب چهارشنبه پیاده به مسجد سهله بروم تا حضرت را ببینم. این کار را کردم تا شب چهارشنبه‌ی ۳۵ یا ۳۶ ام فرا رسید. به طور اتفاقی در آن شب با تأخیر به راه افتادم. هوا ابری و بارانی بود. نزدیک مسجد سهله گودالی قرار داشت. هنگامی وارد گودال شدم، تاریکی همه جا را فرا گرفته بود. وحشت و ترس از دزد و راهزنان وجود مرا فرا گرفت. ناگهان از پشت سر صدای راه رفتن کسی به گوشم رسید و وحشت من بیشتر شد. برگشتم و عقب را نگاه کردم. سیّد عربی را با لباس صحرا نشینان دیدم (و جای تعجب است که در آن تاریکی چگونه سیّد بودن او را تشخیص دادم؛ اما در آن زمان به فکر نیفتادم و غافل بودم). او نزدیک من آمد و با زبان فصیح گفت: «یا سیّدا سلام علیکم». ترسم از بین رفت و آرامش پیدا کردم. با آن سیّد عرب شروع به صحبت نمودم و به راه رفتن ادامه دادیم. آن سیّد پرسید: «کجا می‌روید؟» گفتم: به مسجد سهله و به قصد دیدن امام زمان (عج). چند قدم که رفتیم به «مسجد زید بن صوحان» رسیدیم. آن مرد عرب گفت: «خوب است وارد مسجد شویم». هر کدام دو رکعت نماز و دعای پس از نماز را خواندیم. آن شخص عرب آن دعا را از حفظ می‌خواند و انگار تمام اجزا و ارکان مسجد با او آن دعا را می‌خواندند.»