کتاب بازگشت به خانه

کتاب الکترونیکی «بازگشت به خانه» نوشتهٔ کیت مورتون و با ترجمهٔ سبحان آقاجوئی، توسط نشر تیرگان منتشر شده است. این اثر در دستهٔ رمان‌های معاصر قرار می‌گیرد و با محوریت رازهای خانوادگی، هویت و پیوند نسل‌ها، داستانی چندلایه را روایت می‌کند. روایت کتاب در دو بازهٔ زمانی متفاوت، گذشته و حال، جریان دارد و شخصیت‌های آن در جست‌وجوی حقیقتی پنهان در دل تاریخ خانوادگی خود هستند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بازگشت به خانه

«بازگشت به خانه» از جمله رمان‌هایی است که با ساختاری چندلایه و روایتی درهم‌تنیده، به بررسی رازهای خانوادگی و تأثیر آن‌ها بر نسل‌های مختلف می‌پردازد. کیت مورتون، نویسندهٔ این اثر، به تلفیق گذشته و حال علاقه‌مند است و در این رمان نیز با جابه‌جایی میان دههٔ ۱۹۵۰ در استرالیا و سال‌های معاصر در لندن، داستان خانواده‌ای را روایت می‌کند که سایهٔ یک حادثهٔ مرموز بر زندگی‌شان سنگینی می‌کند. روایت کتاب از منظر شخصیت‌های مختلف پیش می‌رود و هرکدام با دغدغه‌ها و خاطرات خود، بخشی از حقیقت را آشکار می‌کنند. این رمان در قالب داستان بلند نوشته شده و با فضاسازی دقیق و شخصیت‌پردازی عمیق، خواننده را به دل ماجراهای خانوادگی و رازهای سر به مهر می‌برد. «بازگشت به خانه» نه‌تنها به کشف حقیقت یک رویداد می‌پردازد، بلکه به نقش روایت‌ها و خاطرات در شکل‌گیری هویت فردی و جمعی نیز توجه دارد.

خلاصه داستان بازگشت به خانه

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «بازگشت به خانه» با روایتی دوگانه میان گذشته و حال پیش می‌رود. در بخش‌هایی از رمان، خواننده به سال ۱۹۵۹ در آدلاید هیلز استرالیا منتقل می‌شود؛ جایی که خانوادهٔ ترنر برای جشن سال نو گرد هم آمده‌اند. در این مهمانی خانوادگی، حادثه‌ای تلخ رخ می‌دهد که سرنوشت اعضای خانواده را برای همیشه تغییر می‌دهد. روایت گذشته با جزئیات زندگی ایزابل، توماس و فرزندانشان، و همچنین شخصیت‌هایی مانند پرسی سامرز، به تدریج لایه‌های پنهان روابط خانوادگی و رازهای سرکوب‌شده را آشکار می‌کند. در بخش معاصر، جسیکا ترنر بریجز، روزنامه‌نگاری جوان که در لندن زندگی می‌کند، با خبر حادثه‌ای برای مادربزرگش نورا، ناچار می‌شود به استرالیا بازگردد. بازگشت جس به خانه، او را با گذشتهٔ خانوادگی و رازهایی که سال‌ها پنهان مانده‌اند روبه‌رو می‌کند. جس در تلاش برای کشف حقیقت، میان خاطرات کودکی، اسناد قدیمی و روایت‌های متناقض اعضای خانواده، به جست‌وجوی پاسخ‌هایی می‌رود که نه‌تنها سرنوشت خودش، بلکه هویت خانوادگی‌شان را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. داستان با تمرکز بر پیوندهای عاطفی، نقش خاطرات و روایت‌ها در شکل‌گیری حقیقت و مواجهه با گذشته، پیش می‌رود و خواننده را تا مرز کشف راز اصلی همراهی می‌کند، بی‌آنکه پایان ماجرا را به‌طور کامل افشا کند.

چرا باید کتاب بازگشت به خانه را بخوانیم؟

این رمان با روایت چندلایه و شخصیت‌پردازی دقیق، تجربه‌ای متفاوت از خواندن داستان‌های خانوادگی را رقم می‌زند. «بازگشت به خانه» با پرداختن به موضوعاتی مانند هویت، خاطرات، تأثیر گذشته بر حال و رازهای پنهان، مخاطب را به تأمل دربارهٔ نقش روایت‌ها در زندگی و خانواده دعوت می‌کند. همچنین، فضاسازی استرالیا و لندن و جابه‌جایی میان دو دورهٔ زمانی، به جذابیت داستان افزوده است. خواندن این کتاب فرصتی است برای همراهی با شخصیت‌هایی که در جست‌وجوی حقیقت، با فرازونشیب‌های عاطفی و اخلاقی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های معاصر، داستان‌های خانوادگی و رازآلود، و کسانی که به روایت‌های چندزمانی و شخصیت‌پردازی عمیق علاقه دارند، مناسب است. همچنین، افرادی که دغدغهٔ هویت، گذشته و تأثیر خاطرات بر زندگی را دارند، می‌توانند از خواندن این اثر بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب بازگشت به خانه

«سال ۱۹۵۹ / روز سال نو و البته که قرار بود یک مهمانی ناهار برای جشن گرفتن سال نو برگزار شود. یک گردهمایی کوچک فقط برای اعضای خانواده؛ اما توماس ضبه‌چیز را تمام و کمال می‌خواست. غیرممکن بود که غیر از این باشد: خانوادهٔ ترنر به سنت خیلی اهمیت می‌دادند و با حضور نورا و ریچارد که از سیدنی آمده بودند، تشریفات ظاهری و هیاهوی جشن نباید کنار گذاشته می‌شد. ایزابل تصمیم گرفته بود امسال مراسم را در بخش دیگری از باغ برگزار کند. معمولاً زیر درخت گردوی چمن‌زار شرقی می‌نشستند. اما امروز وقتی که صبح برای چیدن گل‌های تزئینی برای میز رفته بود، مجذوب بخشی از چمن که در زیر سایهٔ درخت سرو آقای ونت‌ورث قرار داشت، شده بود. چشم‌انداز زیبای غربی آن به سوی کوه‌ها او را مجذوب کرده بود. به خودش گفته بود: «آره. اینجا خیلی مناسبه.» ورود این فکر و قاطعیت خودش احساس لذت‌بخشی برایش داشت. به خودش گفت اینکه سال ۱۹۵۹ را با دیدگاه و انتظارات تازه‌ای آغاز کند هم بخشی از تصمیم هنگام سال نوی اوست. اما صدایی در درونش می‌پرسید آیا او شوهرش را با این تغییر ناگهانی در تشریفات کمی اذیت نمی‌کند؟ از وقتی که آن عکس قدیمی از آقای ونت‌ورث و دوستان ویکتوریایی ریشویش را روی صندلی‌های چوبی واقع در چمن‌زار شرقی پیدا کرده بودند، توماس کاملاً مصمم بود که آنجا مکانی عالی برای پذیرایی است.»