کتاب مرگ ایوان ایلیچ

کتاب الکترونیکی «مرگ ایوان ایلیچ» (The Death of Ivan Ilyich) نوشتهٔ «لو تولستوی» با ترجمهٔ «لبلا نیک‌خو» و نشر «همخونه»، یکی از آثار برجستهٔ ادبیات روسیه است که به موضوعاتی چون مرگ، معنای زندگی و تنهایی انسان می‌پردازد. این رمان کوتاه، زندگی یک قاضی موفق اما معمولی را روایت می‌کند که ناگهان با بیماری و مرگ قریب‌الوقوع خود روبه‌رو می‌شود. «مرگ ایوان ایلیچ» اثری فلسفی و تأمل‌برانگیز است که خواننده را به بازاندیشی در ارزش‌های شخصی و معنای حقیقی زندگی دعوت می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مرگ ایوان ایلیچ

این رمان در اواخر قرن ۱۹ میلادی نوشته شده و از مهم‌ترین آثار «لو تولستوی» به شمار می‌آید. داستان در بستر جامعهٔ روسیهٔ آن زمان شکل می‌گیرد و با نگاهی انتقادی به ساختارهای اجتماعی و ارزش‌های رایج می‌پردازد. «مرگ ایوان ایلیچ» با روایتی موجز و بی‌پیرایه، زندگی یک قاضی طبقه متوسط را دنبال می‌کند که پس از سال‌ها تلاش برای موفقیت و خوشبختی، با بیماری لاعلاج و مرگ خود مواجه می‌شود. این اثر، علاوه بر پرداختن به بحران وجودی و ترس از مرگ، به نقد روابط سطحی و عادت‌های روزمرهٔ انسان‌ها می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه موفقیت‌های ظاهری نمی‌توانند جایگزین رضایت درونی شوند. تولستوی در این کتاب، با نگاهی فلسفی و انسانی، خواننده را به تأمل دربارهٔ معنای زندگی، مرگ و اصالت روابط انسانی دعوت می‌کند. فضای داستان، ترکیبی از نقد اجتماعی، روان‌شناسی فردی و دغدغه‌های فلسفی است که در قالب روایتی ساده اما عمیق ارائه شده است.

خلاصه کتاب مرگ ایوان ایلیچ

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با خبر مرگ «ایوان ایلیچ»، قاضی دادگاه، آغاز می‌شود و همکارانش که بیشتر به فکر موقعیت شغلی خود هستند تا فقدان دوستشان، واکنش‌هایی سرد و منفعت‌طلبانه نشان می‌دهند. روایت سپس به گذشته بازمی‌گردد و زندگی ایوان را از کودکی تا دوران قضاوت مرور می‌کند. او فردی است که همواره مطابق انتظارات جامعه و معیارهای ظاهری پیش رفته و در زندگی خانوادگی و شغلی‌اش به دنبال تأیید دیگران بوده است. پس از سال‌ها تلاش برای رسیدن به رفاه و جایگاه اجتماعی، ایوان به بیماری سختی مبتلا می‌شود که پزشکان قادر به درمان آن نیستند. با پیشرفت بیماری، او با رنج جسمی و روانی روبه‌رو می‌شود و درمی‌یابد که روابط خانوادگی و اجتماعی‌اش سطحی و بی‌معنا بوده‌اند. ایوان در تنهایی و درد، به بازنگری در زندگی خود می‌پردازد و با ترس و اضطراب، معنای واقعی زندگی و مرگ را جست‌وجو می‌کند. او در نهایت با حقیقت مرگ روبه‌رو می‌شود و در واپسین لحظات، به نوعی آرامش و پذیرش می‌رسد که با رهایی از ترس و خودخواهی همراه است. داستان، سفری است از روزمرگی و عادت به سوی آگاهی و مواجهه با حقیقت وجود.

چرا باید کتاب مرگ ایوان ایلیچ را خواند؟

این کتاب با روایتی موجز و بی‌واسطه، یکی از مهم‌ترین پرسش‌های انسانی یعنی معنای زندگی و مرگ را به چالش می‌کشد. «مرگ ایوان ایلیچ» فرصتی برای مواجهه با ترس‌های وجودی و بازاندیشی در ارزش‌های فردی و اجتماعی فراهم می‌کند. خواندن این اثر، دریچه‌ای به درک عمیق‌تر از خود و روابط انسانی می‌گشاید و مخاطب را به تأمل دربارهٔ اصالت زندگی و مواجهه با مرگ دعوت می‌کند.

خواندن کتاب مرگ ایوان ایلیچ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این رمان برای علاقه‌مندان به ادبیات کلاسیک، فلسفهٔ زندگی، روان‌شناسی وجودی و کسانی که دغدغهٔ معنای زندگی و مرگ دارند مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال بازنگری در ارزش‌ها و روابط انسانی هستند، اثری تأمل‌برانگیز خواهد بود.

بخشی از کتاب مرگ ایوان ایلیچ

«درمیان ساختمان بزرگ دادگ‌ستری، طی وقفه‌ای در رسیدگی به پروندهٔ خانوادهٔ ملوینسکی، جمعی از اعضای دادگاه و دادستان در دفتر ایوان یگوروویچ شهک گرد هم آمده بودند. بحث کم‌کم به پروندهٔ معروف کراسوسکی کشیده شد. فلودور واسیلیویچ با شور و شوقی خاص سعی می‌کرد حاضرین را قانع کند که دادگاه صلاحیت رسیدگی به این پرونده را ندارد، اما ایوان یگوروویچ کاملاً برعکس فکر می‌کرد و با سرسختی تمام بر موضع خود ایستادگی می‌کرد. در این میان، پیوتر ایوانویچ که از ابتدا در بحث نقشی نداشت، آرام و بدون توجه به اختلاف نظرها، مشغول ورق زدن صفحات روزنامه‌ای بود که تازه به دستش رسیده بود. ناگهان او با بلندکردن سرش گفت: «آقایون! ایوان ایلیچ مرده!» این جمله باعث بهت و حیرت حاضرین شد و پرس‌وجویی حیرت‌زده شنیده می‌شد: «امکان نداره. مگه می‌شه؟!» پیوتر با خونسردی ادامه داد: «اینجا نوشته. بخونید.» بعد آن روزنامه را که هنوز بوی جوهر تازهاش حس می‌شد به فشودور واسیلیویچ داد و گفت: «بفرمایید! خودتون بخونید.» خبر در زیر حاشیهٔ سیاه‌رنگی چاپ شده بود: «با اندوه فراوان، پراسکوفیا فئودورونا گولوین به خویشاوندان و آشنایان اطلاع می‌دهد که همسر عزیزش ایوان ایلیچ گولوین، عضو دادگاه قانون، در تاریخ ۴ فوریه ۱۸۸۲ دارفانی را وداع گفته است. مراسم خاکسپاری روز جمعه ساعت یک بعد از ظهر برگزار خواهد شد.»