کتاب تبعید در دوره پهلوی دوم؛ چرایی، چگونگی و پیامدهای آن

معرفی کتاب تبعید در دوره پهلوی دوم؛ چرایی، چگونگی و پیامدهای آن

کتاب الکترونیکی «تبعید در دورهٔ پهلوی دوم: چرایی، چگونگی و پیامدهای آن» نوشتهٔ «سمیه زمانی زردسواری» و منتشرشده توسط ناشر کتاب‌های دانشگاهی، به بررسی یکی از ابزارهای سرکوب سیاسی در ایران معاصر می‌پردازد. این اثر با رویکردی تاریخی و تحلیلی، به موضوع تبعید مخالفان سیاسی در دورهٔ پهلوی دوم، علل و شیوه‌های اجرای آن و پیامدهای اجتماعی و فردی این سیاست می‌پردازد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تبعید در دوره پهلوی دوم؛ چرایی، چگونگی و پیامدهای آن

این کتاب به بررسی پدیدهٔ تبعید به عنوان یکی از ابزارهای سرکوب سیاسی در دورهٔ پهلوی دوم می‌پردازد و تلاش می‌کند با تکیه بر منابع تاریخی و نظریه‌های جامعه‌شناسی سیاسی، ابعاد مختلف این سیاست را واکاوی کند. نویسنده ابتدا با مرور پیشینهٔ تبعید در ایران و جهان، جایگاه آن را در حکومت‌های استبدادی و به‌ویژه در دورهٔ پهلوی دوم تبیین می‌کند. سپس با تمرکز بر سال‌های پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و تشکیل ساواک، به تشدید سرکوب و استفاده از تبعید علیه رهبران و فعالان سیاسی و مذهبی اشاره می‌شود. کتاب، علاوه بر بررسی تاریخی، به تحلیل نظری ابزارهای سرکوب از جمله تبعید، شکنجه، اعدام و زندان می‌پردازد و نقش این ابزارها را در کنترل و مهار جنبش‌های اعتراضی و انقلابی بررسی می‌کند. همچنین پیامدهای فردی، خانوادگی و اجتماعی تبعید و تأثیر آن بر ساختار سیاسی و اجتماعی ایران در آستانهٔ انقلاب اسلامی مورد توجه قرار گرفته است. اثر حاضر با استناد به اسناد، خاطرات و پژوهش‌های تاریخی، تصویری از فضای سیاسی و امنیتی ایران در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ ارائه می‌دهد و جایگاه تبعید را در میان سایر ابزارهای سرکوب روشن می‌سازد.

خلاصه کتاب تبعید در دوره پهلوی دوم؛ چرایی، چگونگی و پیامدهای آن

کتاب «تبعید در دورهٔ پهلوی دوم» با مروری بر مفاهیم نظری سرکوب سیاسی، ابتدا به تعریف تبعید و جایگاه آن در تاریخ ایران و اسلام می‌پردازد. نویسنده با بهره‌گیری از نظریهٔ بسیج چارلز تیلی، فرایند شکل‌گیری کنش جمعی و واکنش حکومت‌ها را توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه تبعید به عنوان ابزاری برای افزایش هزینهٔ فعالیت سیاسی مخالفان به کار گرفته می‌شد. در ادامه، کتاب به بررسی علل اصلی تبعید در دورهٔ پهلوی دوم می‌پردازد؛ از جمله صدور بیانیه، ایراد سخنرانی، شرکت در اعتصابات، پخش اعلامیه و برگزاری مراسم مذهبی که همگی از دلایل تبعید فعالان سیاسی و مذهبی بودند. اهداف حکومت از تبعید نیز شامل جلوگیری از شکل‌گیری گروه‌های انقلابی، تضعیف تشکیلات سیاسی مخالفان و تقویت پایه‌های سلطنت عنوان شده است. بخش دیگری از کتاب به چگونگی اجرای تبعید، شرایط زندگی تبعیدیان، نقش ارتباطات در فعالیت‌های سیاسی آنان و آثار فردی، خانوادگی و اجتماعی تبعید می‌پردازد. همچنین پیامدهای تبعید برای نظام پهلوی و مناطق محل تبعید مورد بررسی قرار می‌گیرد. نویسنده با ذکر نمونه‌هایی از تبعید شخصیت‌های برجسته مانند امام خمینی، تأثیر این سیاست را بر روند مبارزات سیاسی و شکل‌گیری انقلاب اسلامی تحلیل می‌کند.

چرا باید کتاب تبعید در دوره پهلوی دوم؛ چرایی، چگونگی و پیامدهای آن را خواند؟

این کتاب با تمرکز بر یکی از مهم‌ترین ابزارهای سرکوب سیاسی در تاریخ معاصر ایران، امکان شناخت عمیق‌تری از سازوکارهای قدرت و مقاومت در دورهٔ پهلوی دوم را فراهم می‌کند. مطالعهٔ آن برای کسانی که به دنبال درک ریشه‌های اجتماعی و سیاسی انقلاب اسلامی و نقش سیاست‌های سرکوبگرانه در شکل‌گیری جنبش‌های اعتراضی هستند، مفید است. همچنین کتاب با تحلیل نظری و تاریخی، تصویری از تجربهٔ تبعید و پیامدهای آن بر افراد و جامعه ارائه می‌دهد که می‌تواند برای پژوهشگران علوم اجتماعی و تاریخ معاصر ایران الهام‌بخش باشد.

خواندن کتاب تبعید در دوره پهلوی دوم؛ چرایی، چگونگی و پیامدهای آن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران تاریخ معاصر ایران، علوم سیاسی، جامعه‌شناسی و مطالعات انقلاب مناسب است. همچنین برای علاقه‌مندان به موضوعات سرکوب سیاسی، حقوق بشر و کسانی که به دنبال شناخت زمینه‌های اجتماعی و سیاسی انقلاب اسلامی هستند، کاربردی خواهد بود.

فهرست کتاب تبعید در دوره پهلوی دوم؛ چرایی، چگونگی و پیامدهای آن

- فصل اول: مفاهیم و تاریخچه تبعید این فصل به تعریف تبعید، پیشینهٔ آن در ایران و اسلام، و ابزارهای سرکوب سیاسی مانند تبعید، شکنجه، اعدام و زندان می‌پردازد. همچنین نظریهٔ بسیج چارلز تیلی و نقش آن در تحلیل کنش جمعی و سرکوب بررسی می‌شود.- فصل دوم: چرایی تبعید در دورهٔ پهلوی دوم در این بخش، دلایل و انگیزه‌های حکومت پهلوی دوم برای تبعید مخالفان سیاسی و مذهبی، اهداف این سیاست و تلاش برای جلوگیری از شکل‌گیری گروه‌های انقلابی و تقویت سلطنت تحلیل می‌شود.- فصل سوم: چگونگی تبعید در دورهٔ پهلوی دوم این فصل به شیوه‌های اجرای تبعید، شرایط زندگی تبعیدیان، نقش ارتباطات در فعالیت‌های سیاسی آنان و آثار فردی، خانوادگی و اجتماعی تبعید می‌پردازد. همچنین پیامدهای تبعید برای نظام پهلوی و مناطق محل تبعید بررسی می‌شود.

بخشی از کتاب تبعید در دوره پهلوی دوم؛ چرایی، چگونگی و پیامدهای آن

«از دوران نهضت تنباکو و انقلاب مشروطه اولین جرقه‌های حضور فعال مردم در عرصهٔ سیاست ایران به صورت بسیج اجتماعی و سیاسی مدرن شهری قابل مشاهده بوده است. در طول این دوران مردم برای رسیدن به خواسته‌های خود سعی داشته‌اند به شیوه‌های مختلف به اعتراض علیه نظام حاکم بپردازند. این گونه اعتراضات پراکنده در زمان حکومت استبدادی رضا خانی هم وجود داشته که بعد از سقوط رضاخان این گونه اعتراضات در قالب نهضت ملی شدن صنعت نفت ادامه یافت و با شکل‌گیری زمینه‌های انقلاب اسلامی و وقوع قیام پانزده خرداد و حوادث مربوط به پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) به اوج خود رسیده است. فرآیند تقابل مردم با نظام حاکم چندان سهل و ساده نبوده و رهبران سیاسی و مذهبی همراه با توده‌های مردم در طول مبارزات سیاسی و مذهبی خود از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی هزینه‌های زیادی را پرداخت کرده‌اند. مصادیق زیادی را می‌توان در تاریخ معاصر برای آن بیان کرد. در دوران حکومت پهلوی دوم بالاخص از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به بعد و به ویژه بعد از تشکیل ساواک، شدت عمل رژیم پهلوی علیه اعتراضات انقلابی سنگین‌تر و سخت‌تر شده است. در این راستا نهادهای امنیتی و اطلاعاتی رژیم پهلوی برای سرکوب انقلابیون از هیچ ابزار و شیوه‌ای دریغ نکرده و از مواردی نظیر شکنجه، اعدام، اخراج، تبعید و... علیه انقلابیون استفاده کرده‌اند. از جمله ابزارهای سرکوبی که توسط رژیم پهلوی دوم علیه رهبران انقلابی به کار گرفته شده است؛ تبعید انقلابیون از محل سکونت خود به سایر شهرها و مناطق دیگر، عموماً محروم و بد آب و هوا بوده است.»