کتاب صدای هیچکس

معرفی کتاب صدای هیچکس

کتاب الکترونیکی «صدای هیچکس» (قطعه‌های ادبی فارسی قرن ۱۵) نوشتهٔ «حسن معتمد» و منتشرشده توسط نشر آرنا، مجموعه‌ای از قطعه‌های ادبی و نثرهای شاعرانه است که در قالبی آزاد و با زبانی تصویری، دغدغه‌ها و احساسات انسانی را روایت می‌کند. این اثر با نگاهی به مفاهیم عشق، تنهایی، امید و خاطره، تجربه‌های زیسته و خیال‌پردازی‌های نویسنده را به تصویر می‌کشد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب صدای هیچکس

«صدای هیچکس» مجموعه‌ای از قطعه‌های ادبی است که در فضایی میان شعر و نثر، به بیان احساسات و تجربه‌های انسانی می‌پردازد. این کتاب در دوره‌ای معاصر نوشته شده و بازتاب‌دهندهٔ دغدغه‌های فردی و جمعی انسان امروز است. نویسنده با بهره‌گیری از تصاویر طبیعت، خاطرات کودکی، و مفاهیم عاشقانه، فضایی احساسی و گاه نوستالژیک می‌آفریند. قطعه‌ها اغلب کوتاه و مستقل‌اند، اما در مجموع، پیوندی درونی میان آن‌ها دیده می‌شود که حول محورهایی چون عشق، جدایی، امید و رهایی می‌چرخد. کتاب با زبانی تصویری و گاه استعاری، تلاش می‌کند لحظات گذرا و احساسات عمیق را ثبت کند و مخاطب را به تامل دربارهٔ زندگی و عواطف انسانی دعوت کند.

چرا باید کتاب صدای هیچکس را خواند؟

این کتاب برای کسانی که به قطعه‌های ادبی و نثرهای شاعرانه علاقه دارند، فرصتی فراهم می‌کند تا با دنیای ذهنی و احساسی نویسنده همراه شوند. «صدای هیچکس» با پرداختن به موضوعاتی مانند عشق، جدایی، خاطره و امید، تجربه‌های مشترک انسانی را به زبانی تصویری و گاه استعاری بیان می‌کند. خواندن این اثر می‌تواند دریچه‌ای به سوی تامل در احساسات و خاطرات شخصی باشد و مخاطب را به بازنگری در لحظات گذرا و ارزش‌های زندگی دعوت کند.

خواندن کتاب صدای هیچکس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات معاصر، قطعه‌های ادبی و نثرهای شاعرانه مناسب است. همچنین کسانی که دغدغه‌هایی مانند عشق، تنهایی، خاطره و امید دارند یا به دنبال تجربه‌ای احساسی و تامل‌برانگیز در ادبیات هستند، می‌توانند از مطالعهٔ این اثر بهره‌مند شوند.

فهرست کتاب صدای هیچکس

- سرود عشق: آغازگر کتاب با نگاهی به مفهوم عشق و سرودن آن در کنار خاطره‌ها و اسطوره‌ها. - شهرزاد قصه ما: روایت قصه‌پردازی و خیال‌پردازی در قالب شخصیت شهرزاد و پیوند آن با آرزوها. - ستاره ماندنی: توصیف امید و پایداری در قالب تصویر ستاره‌ای که هرگز غروب نمی‌کند. - میهمانی آخرین بوسه شهر: بازتاب جدایی، خاطره و آخرین لحظات عاشقانه در شهری بی‌عشق. - حق من: بیان تعلق و عشق به دیگری و اهمیت حضور او در زندگی. - هیچکس: مواجهه با تنهایی و انتظار برای کسی که حضورش معنابخش است. - رهایی: ستایش آزادی و رهایی از بندهای عاطفی و ذهنی. - دخترک رویاها: تصویرسازی از آرزوها و دنیای کودکانه در قالب شخصیت دخترک. - خانه: بازگشت به خاطرات خانه و مفهوم مهاجرت و جدایی از گذشته. - شیشه مات کلبه چوبی: روایت اندوه و خاطره در فضایی نوستالژیک و شاعرانه. - همه نخوانده‌ها: اشاره به آرزوها و حرف‌های ناگفته و تجربه‌های زیسته نشده. - خانه قدیمی: بازگشت به کودکی و خاطرات خانه مادری. - تمنای باران: پیوند احساسات با طبیعت و باران به عنوان نماد پاکی و دگرگونی. - راه سفر نکرده: آرزوی تجربه‌های نزیسته و امید به زیستن دوباره. - آشفته گیسوان: توصیف شور و آشفتگی عشق در قالب تصویر گیسوان. - فانوس: جستجوی امید و روشنایی در دل تاریکی و انتظار برای راهنمایی. - سوگ تلخ: بیان اندوه و سوگ از دست‌رفته‌ها و آرزوهای بر باد رفته. - پرنده قشنگ من: روایت جدایی و دلتنگی برای گذشته و خاطرات کودکی. - باران: بازگشت به خاطرات کودکی و آرزوی شست‌وشوی غم‌ها با باران. - تولدی دیگر: امید به نو شدن و آغاز دوباره در زندگی. - چشمان: ستایش آرامش و پناه گرفتن در نگاه معشوق. - نیاز: بیان نیاز به بخشش و عشق در روابط انسانی. - بیشه: روایت جستجو و سرگشتگی در دنیای طبیعت و احساسات. - امید: تاکید بر اهمیت امید و لبخند در مواجهه با دشواری‌ها. - اهریمن پلشت دزد آرزوها: مواجهه با ناامیدی و از دست دادن آرزوها. - مستان: روایت عشق و مستی در روابط انسانی. - پرواز آخر: تصویرسازی از پایان و وداع با گذشته. - طوفان: بیان تلاطم‌های درونی و خاطرات پرآشوب. - پرواز عقاب: ستایش بزرگی و یاد پدر در قالب تصویر عقاب. - ریشه: تاکید بر اهمیت ریشه‌ها و پیوند با گذشته و طبیعت. - سبوی شراب: روایت زخم‌ها و امید به جوانه‌زدن دوباره از دل رنج‌ها. - آغوش تنها: بیان تنهایی و جستجوی آرامش در آغوش دیگری. - زخم دشنه‌های سرخ: توصیف زخم‌های عاطفی و رنج‌های عاشقانه. - مجنون: روایت شوریدگی و دلدادگی عاشقانه. - انتهای شب: امید به طلوع و نو شدن پس از شب‌های تاریک. - هم‌پرواز نور: جستجوی روشنایی و امید در دل تاریکی.

بخشی از کتاب صدای هیچکس

«باید که سرودی بخوانم هم‌نوای ماهتاب ترنمی پر از زمزمه عشق آرام و بی‌صدا به بی‌صدایی باران و به پرصدایی رعد و نوایی ساز کنم پر از کوک چنگ نکیسا تا باربد را بخوانم به میهمانی سفره عشق تا همسفر زورق عاشقانه‌های بی‌رقیب شویم به مقصد سرزمین عاشقانه‌های فرهاد کنار کوه بیستون تا برای بار آخر بخوانیم سرود عاشقانه‌ترین‌هایی را که هرگز سرودنی نبود پای کوه پای بیستون به یاد شیرین...»