کتاب صدای هیچکس

کتاب صدای هیچکس نوشته حسن معتمد و منتشرشده توسط نشر آرنا، مجموعه‌ای از قطعه‌های ادبی و نثرهای شاعرانه است که در قالبی آزاد و با زبانی تصویری، دغدغه‌ها و احساسات انسانی را روایت می‌کند. این اثر با نگاهی به مفاهیم عشق، تنهایی، امید و خاطره، تجربه‌های زیسته و خیال‌پردازی‌های نویسنده را به تصویر می‌کشد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب صدای هیچکس

کتاب صدای هیچکس مجموعه‌ای از قطعه‌های ادبی است که در فضایی میان شعر و نثر، به بیان احساسات و تجربه‌های انسانی می‌پردازد. این کتاب در دوره‌ای معاصر نوشته شده و بازتاب‌دهنده‌ی دغدغه‌های فردی و جمعی انسان امروز است. نویسنده با بهره‌گیری از تصاویر طبیعت، خاطرات کودکی، و مفاهیم عاشقانه، فضایی احساسی و گاه نوستالژیک می‌آفریند. قطعه‌ها اغلب کوتاه و مستقل‌اند، اما در مجموع، پیوندی درونی میان آن‌ها دیده می‌شود که حول محورهایی چون عشق، جدایی، امید و رهایی می‌چرخد. کتاب با زبانی تصویری و گاه استعاری، تلاش می‌کند لحظات گذرا و احساسات عمیق را ثبت کند و مخاطب را به تامل درباره‌ی زندگی و عواطف انسانی دعوت کند.

چرا باید کتاب صدای هیچکس را خواند؟

این کتاب برای کسانی که به قطعه‌های ادبی و نثرهای شاعرانه علاقه دارند، فرصتی فراهم می‌کند تا با دنیای ذهنی و احساسی نویسنده همراه شوند. صدای هیچکس با پرداختن به موضوعاتی مانند عشق، جدایی، خاطره و امید، تجربه‌های مشترک انسانی را به زبانی تصویری و گاه استعاری بیان می‌کند. خواندن این اثر می‌تواند دریچه‌ای به سوی تامل در احساسات و خاطرات شخصی باشد و مخاطب را به بازنگری در لحظات گذرا و ارزش‌های زندگی دعوت کند.

خواندن کتاب صدای هیچکس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات معاصر، قطعه‌های ادبی و نثرهای شاعرانه مناسب است؛ همچنین کسانی که دغدغه‌هایی مانند عشق، تنهایی، خاطره و امید دارند یا به‌دنبال تجربه‌ای احساسی و تامل‌برانگیز در ادبیات هستند، می‌توانند از مطالعه‌ی این اثر بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب صدای هیچکس

«باید که سرودی بخوانم هم‌نوای ماهتاب ترنمی پر از زمزمه‌ی عشق آرام و بی‌صدا به بی‌صدایی باران و به پرصدایی رعد و نوایی ساز کنم پر از کوک چنگ نکیسا تا باربد را بخوانم به میهمانی سفره عشق تا همسفر زورق عاشقانه‌های بی‌رقیب شویم به مقصد سرزمین عاشقانه‌های فرهاد کنار کوه بیستون تا برای بار آخر بخوانیم سرود عاشقانه‌ترین‌هایی را که هرگز سرودنی نبود پای کوه پای بیستون به یاد شیرین...»