کتاب فلسفه مردگان

معرفی کتاب فلسفه مردگان

کتاب الکترونیکی «فلسفهٔ مردگان» (Philosophy of the Dead) نوشتهٔ مونا زابل و با همکاری پرهام نور، توسط نشر عطران منتشر شده است. این مجموعه داستان کوتاه، با رویکردی فلسفی و علمی-تخیلی، مرز میان حیات و مرگ را به چالش می‌کشد و پرسش‌هایی بنیادین دربارهٔ هستی، آگاهی و معنای زندگی را در قالب روایت‌هایی خیال‌انگیز و گاه سورئال مطرح می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب فلسفه مردگان

«فلسفهٔ مردگان» اثری است که در مرز میان داستان کوتاه، فلسفه و خیال‌پردازی حرکت می‌کند. این کتاب در فضایی میان واقعیت و خیال، با الهام از مفاهیم فیزیک کوانتوم، اسطوره‌ها و اندیشه‌های فیلسوفان بزرگ، به کاوش در باب مرگ و معنای آن می‌پردازد. نویسنده با بهره‌گیری از شخصیت‌هایی چون «آلبرت اینشتین»، «استیون هاوکینگ» و دیگر دانشمندان و فیلسوفان، روایتی چندلایه از مواجههٔ انسان با مرگ و ناشناخته‌های پس از آن ارائه می‌دهد. اثر حاضر در سال ۱۴۰۳ منتشر شده و در آن، مرگ نه به عنوان پایان، بلکه به مثابهٔ آغازی برای کشف ناشناخته‌ها و بازاندیشی در معنای زندگی تصویر می‌شود. کتاب با روایت‌هایی متنوع، از اسطوره‌های باستانی تا مواجههٔ علمی مدرن، تلاش می‌کند مرزهای شناخت و تخیل را جابه‌جا کند و مخاطب را به تامل دربارهٔ هستی و نیستی دعوت کند.

خلاصه کتاب فلسفه مردگان

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان‌های «فلسفهٔ مردگان» با روایتی سیال و گاه وهم‌آلود، از لحظه‌های مرگ و تجربه‌های پس از آن آغاز می‌شوند. شخصیت‌هایی که مرگ را تجربه می‌کنند، در جهانی میان واقعیت و خیال، با پرسش‌هایی بنیادین دربارهٔ هستی، زمان و آگاهی روبه‌رو می‌شوند. در برخی روایت‌ها، ذهن دانشمندانی چون «اینشتین» و «هاوکینگ» پس از مرگ به راویانی تبدیل می‌شود که از فراسوی زمان و مکان، قوانین کائنات را بازخوانی می‌کنند. مفاهیمی مانند سیاهچاله‌ها، ابعاد موازی و نسبیت، نه صرفاً به عنوان نظریه‌های علمی، بلکه به عنوان کلیدهایی برای ورود به جهان‌های ناشناخته مطرح می‌شوند. در بخش‌هایی دیگر، شخصیت‌هایی از اسطوره‌ها و فلسفه، همچون «سیزیف»، «سقراط»، «نیچه» و «هایدگر»، در مواجهه با مرگ و پوچی، به بازاندیشی دربارهٔ معنای زندگی و آزادی انسان می‌پردازند. روایت‌ها گاه به شکل کابوس، گاه در قالب سفرهای ذهنی و گاه در قالب گفت‌وگوهای فلسفی، مرز میان بودن و نبودن را محو می‌کنند. کتاب با طرح پرسش‌هایی بی‌پاسخ، مخاطب را به تامل دربارهٔ جبر زیستن، معنای رنج، و امکان رهایی از چرخهٔ تکرار دعوت می‌کند، بی‌آنکه پاسخی قطعی ارائه دهد.

چرا باید کتاب فلسفه مردگان را خواند؟

این کتاب با ترکیب عناصر فلسفی، علمی و ادبی، تجربه‌ای متفاوت از داستان‌نویسی معاصر فارسی ارائه می‌دهد. روایت‌های آن، مخاطب را به سفری ذهنی در مرزهای هستی، مرگ و آگاهی می‌برد و با طرح پرسش‌هایی بنیادین، امکان مواجهه‌ای تازه با مفاهیمی چون پوچی، جبر، آزادی و معنای زندگی را فراهم می‌کند. برای کسانی که به داستان‌هایی با لایه‌های فلسفی و رویکردی نو به مرگ و زندگی علاقه دارند، این اثر می‌تواند دریچه‌ای به تاملات عمیق‌تر بگشاید.

خواندن کتاب فلسفه مردگان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های فلسفی، علمی-تخیلی و روایت‌هایی که مرز میان واقعیت و خیال را جابه‌جا می‌کنند، مناسب است. همچنین کسانی که دغدغهٔ پرسش‌های هستی‌شناسانه، معنای مرگ و زندگی، و جستجوی پاسخ‌هایی فراتر از روزمرگی دارند، می‌توانند از خواندن این اثر بهره‌مند شوند.

فهرست کتاب فلسفه مردگان

- مقدمه: معرفی فضای میان واقعیت و خیال، و طرح پرسش‌هایی دربارهٔ مرگ و هستی. - روایت‌های علمی-تخیلی: داستان‌هایی با حضور ذهن‌های دانشمندانی چون «اینشتین» و «هاوکینگ» که پس از مرگ به بازخوانی قوانین کائنات می‌پردازند؛ مفاهیمی مانند سیاهچاله، ابعاد موازی و نسبیت به عنوان کلیدهایی برای ورود به جهان‌های ناشناخته مطرح می‌شوند. - اسطوره و فلسفه: بازخوانی اسطوره‌هایی چون «سیزیف» و اندیشه‌های فیلسوفانی مانند «سقراط»، «نیچه»، «هایدگر» و «کامو» دربارهٔ مرگ، پوچی و معنای زندگی. - روایت‌های شخصی و ذهنی: تجربه‌های فردی شخصیت‌ها از مرگ، سفرهای ذهنی، کابوس‌ها و مواجهه با جبر زیستن و تکرار روزمرگی. - گفت‌وگوهای فلسفی: دیالوگ‌هایی میان شخصیت‌ها دربارهٔ جبر، آزادی، رنج، و امکان رهایی از چرخهٔ تکرار. - پایانی باز: کتاب با طرح پرسش‌هایی بی‌پاسخ دربارهٔ هستی و نیستی، مخاطب را به تامل دربارهٔ معنای زندگی و مرگ دعوت می‌کند.

بخشی از کتاب فلسفه مردگان

«در دل کوه‌های عظیم و سترگ, جایی که ابرها همچون سپاهیان خاموش بر فراز قله‌ها گرد می‌ایند و بادهای خروشان قصه‌های کهن را در گوش سنگ‌ها زمزمه می‌کنند. سیزیف» آن قهرمان شکست‌ناپذیر به سرنوشتی محتوم و ابدی دچار شده بود. او محکوم بود تا تخته‌سنگی عظیم را تا قله‌ی کوهی بی‌پایان به بالا بکشد» سنگی که هر بار در آستانه‌ی پیروزی» از چنگش می‌گریخت و به پایین می‌غلتید. گویی جهان هستی خود را در این تکرار بی‌پایان می‌یافت. اما این بار, داستان سیزیف روایتی دیگرگون به خود گرفت. در این جهان موازی» سیزیف نه تن‌ها محکوم به تلاشی بی‌ثمر بود» بلکه هر بار که سنگ به پایین می‌غلتید. خاطره‌ای از زندگی‌های پیشینش در ذهنش زنده می‌شد. او در هر بار تلاش, بخشی از وجود خود را می‌بافت که در گذر زمان گم شده بود. گاه خود را شاعری می‌دید که در بادهای کوهستان اشعارش پراکنده شده بود. گاه جنگجویی که شمشیرش در برابر سرنوشت شکسته بود. و گاه عاشقی که دلش در پی عشقی ناکام می‌سوخت. سیزیف در این تکرار بی‌پایان. به تدریج دریافت که سنگ تنها نمادی از بارهای وجودی اوست. هر بار که سنگ به پایین می‌غلتید. او نه تنها خاطراتش, بلکه دردهاء شکست‌هاء و امیدهایش را نیز بازمی‌یافت. او فهمید که این تلاش بی‌پایان نه تنبیهی الهیء بلکه فرصتی است برای بازسازی خویشتن. هر بار که سنگ را به بالا می‌کشید. بخشی از وجودش را التیام می‌داد و هر بار که سنگ می‌غلتید. درس‌هایی نو از زندگی م ی آموخت. در این روند. سیزیف به درکی زرف از هستی رسید. او دریافت که زندگی نه در رسیدن به قله. بلکه در مسیر تلاش و تکرار معنا می‌یابد. سنگ. هر چند سنگین و طاقت‌فرسا؛ به او آموخت که هر شکست. آغازگر راهی تازه است و هر تلاش. حتی اگر بی‌ثمر به نظر آید. بخشی از وجود او را می‌سازد. و بدین‌سان» سیزیف نه تنها قهرمانی اسطوره‌ای شد. بلکه فیلسوفی ژرف‌اندیش گردید که در دل تکرار, معنا را می‌جست و در هر بار تلاشء خود را بازمی‌یافت. او فهمید که زندگی» همانند سنگ. می‌تواند بارها به پایین غلتید. اما هر بار که برمی‌خیزد. قوی‌تر, آگاه‌تر و کامل‌تر از پیش است. و این‌گونه بود که سیزیف. در دل کوه‌های بی‌پایان» نه تنها سنگ, بلکه خویشتن خویش را به سوی قله‌های وجود بالا می‌کشید. و در این مسیر به اسطوره‌ای تبدیل شد که نه تنها رنج» بلکه زیبایی و معنای زندگی را در آغوش می‌گرفت.