کتاب یادگار نگار

کتاب یادگار نگار سروده نگار خصالی‌ گلسفید از سوی نشر متخصصان منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از ترانه‌ها و شعرهای معاصر فارسی است که در قالبی صمیمانه و با نگاهی به دغدغه‌ها و احساسات روزمره سروده شده‌اند. کتاب یادگار نگار با ۴۸ صفحه به‌عنوان اولین یادگار شاعر تصویری از روزها و شب‌های غم، لبخند، اندوه و امید را پیش روی مخاطب می‌گذارد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب یادگار نگار

در کتاب یادگار نگار (مجموعه ترانه) با مجموعه‌ای از ترانه‌ها و شعرهای کوتاه روبه‌رو هستیم که هرکدام روایتی از زندگی، عشق، جدایی، خانواده، خاطرات و دغدغه‌های اجتماعی را در خود جای داده‌اند. این کتاب در قالب شعر معاصر فارسی نوشته شده و فضای آن میان ترانه و شعر آزاد در نوسان است. نگار خصالی‌ گلسفید، شاعر جوان این کتاب، با زبانی نزدیک به زندگی روزمره و تجربه‌های شخصی احساسات و خاطرات خود را به تصویر کشیده است. 

ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر شعر یا ترانه دنیای مستقلی دارد و موضوعات متنوعی چون دلتنگی، امید، شکست، مادر، پدر، کودکی، سالمندی، عشق و حتی مسائل اجتماعی مانند فقر و تنهایی را در بر می‌گیرد. کتاب یادگار نگار نخستین مجموعه‌ی منتشرشده از نگار خصالی گلسفید است و به‌عنوان اثری در ژانر شعر معاصر و ترانه تلاش کرده است تا لحظه‌های ساده و پیچیده‌ی زندگی را در قالب واژه‌ها ثبت کند. این کتاب در سال ۱۴۰۴ منتشر شده و بازتابی از دغدغه‌ها و احساسات نسل امروز است.

چرا باید کتاب یادگار نگار را بخوانیم؟

کتاب یادگار نگار با جمع‌آوری ترانه‌ها و شعرهایی که از دل تجربه‌های زیسته و احساسات واقعی برآمده‌اند فرصتی برای هم‌دلی با لحظه‌های تلخ و شیرین زندگی فراهم می‌کند. این کتاب با پرداختن به موضوعاتی چون عشق، جدایی، خانواده، خاطرات کودکی، دغدغه‌های اجتماعی و امید می‌تواند برای کسانی که به‌دنبال لمس صادقانه‌ی احساسات انسانی هستند، جالب باشد. هر شعر روایتی مستقل از یک تجربه یا حس است و خواننده را به سفری در میان فرازونشیب‌های زندگی می‌برد. مواجهه با این مجموعه امکان بازشناسی احساسات شخصی و یافتن هم‌دلی در میان واژه‌ها را فراهم می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی و ترانه، کسانی که دغدغه‌های عاطفی، خانوادگی یا اجتماعی دارند و افرادی که به‌دنبال همدلی با تجربه‌های انسانی هستند، مناسب است. این اثر همچنین به کسانی که دوست دارند شعرهایی با زبان روزمره و موضوعات ملموس بخوانند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب یادگار نگار

«من که اسمش رو عشق می‌ذارم 

کاغذ و خودکارن ابزارم 

واسه‌ی تولد هر خطش 

دارم از جون مایه می‌ذارم 

منم میون این شلوغی‌ها 

خیلی داستان و ماجرا دارم 

تو سرم یه رؤیای بزرگ 

به وجود خودم بدهکارم 

آرزو دارم کتاب بنویسم 

اسمش رو هم یادگار می‌ذارم 

خیلیا بهم گفتن نمی‌تونی 

ولی من زن روزهای دشوارم»