کتاب الای افسون شده

کتاب الای افسون شده (روایتی دیگر از افسانه سیندرلا) با عنوان اصلی Ella Enchanted نوشتهٔ گایل گارسن لیواین و ترجمهٔ محبوبه نجف خانی توسط گروه انتشاراتی ققنوس منتشر شده است. این کتاب که در سال ۱۹۹۷ منتشر شده، روایتی نو و متفاوت از افسانه‌ٔ کلاسیک سیندرلاست و در سال ۱۹۹۸ مدال افتخار نیوبری را از آن خود کرد. موفقیت این اثر به نویسندهٔ آن اجازه داد تا به صورت تمام‌وقت به نویسندگی بپردازد. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید. 

درباره کتاب الای افسون شده

داستان کتاب الای افسون‌شده با تولد «الا» آغاز می‌شود، جایی که یک پری‌ به نام «لوسیندا» به‌عنوان هدیه، «موهبت اطاعت» را به او می‌بخشد. این «هدیه» به سرعت به نفرینی وحشتناک تبدیل می‌شود، زیرا الا مجبور است از هر دستوری که به او داده می‌شود، بدون چون و چرا اطاعت کند؛ خواه این دستور بی‌ضرر باشد یا زندگی‌اش را به خطر بیندازد. پس از مرگ مادرش، الا صاحب نامادری و دو خواهر ناتنی بدجنس می‌شود که از نفرین او سوءاستفاده کرده و با او مانند یک خدمتکار رفتار می‌کنند. الای بااراده که نمی‌خواهد تسلیم سرنوشت محتوم خود شود، سفری پرماجرا را برای یافتن لوسیندا و باطل کردن این طلسم آغاز می‌کند. در این مسیر، او با شاهزادگان، غول‌ها، دیوها و دیگر موجودات افسانه‌ای روبرو می‌شود و تا آستانه‌ٔ مرگ پیش می‌رود. ویژگی بارز الا توانایی او در یادگیری زبان‌های مختلف با یک بار شنیدن است که در ماجراهایش به او کمک می‌کند. در نهایت، این عشق و اراده‌ی خودِ الا است که به او کمک می‌کند تا طلسم را بشکند.

چرا باید کتاب الای افسون شده را بخوانیم؟

کتاب الای افسون‌شده» فراتر از یک بازگویی ساده‌ از داستان سیندرلا است. این کتاب به زیبایی مفاهیمی چون آزادی انتخاب، قدرت اراده و تلاش برای تعیین سرنوشت را به تصویر می‌کشد. داستان، خواننده را با شخصیتی قوی و مستقل روبه‌رو می‌کند که در برابر مشکلات تسلیم نمی‌شود و برای رهایی خود مبارزه می‌کند. این کتاب روایتی برای کودکان و نوجوانان امروزی است که به دنبال توانمندی، برابری و استقلال هستند. این رمان با وجود سادگی ظاهری، دارای شخصیت‌پردازی قوی و توصیفات زنده است. نویسنده به خوبی توانسته مفاهیمی مانند مادی‌گرایی و نگاه از بالا به دیگران را به گونه‌ای مطرح کند که برای مخاطب نوجوان قابل درک و تأمل‌برانگیز باشد. «الای افسون‌شده» فرصتی است تا نوجوانان با افسانه‌ای دیگر، پر از موجودات جادویی و ماجراهای هیجان‌انگیز آشنا شوند که توسط دختری شاد و مصمم روایت می‌شود. با اینکه موضوع اصلی ممکن است تکراری به نظر برسد، کتاب آن‌قدر ماجرا و هیجان می‌آفریند که خواننده را تا انتها با خود همراه می‌کند.

خواندن کتاب الای افسون شده را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟ 

خواندن این کتاب را به نوجوانان، به‌ویژه گروه سنی ۱۳ سال به بالا، پیشنهاد می‌شود. همچنین، علاقه‌مندان به داستان‌های فانتزی، عاشقانه و آثاری که شخصیت اصلی زن قوی و الهام‌بخش دارند، از خواندن این کتاب لذت خواهند برد.

درباره گایل گارسن لیواین

گایل کارسن لیواین (Gail Carson Levine) در سال ۱۹۴۷ در نیویورک سیتی به دنیا آمد. او پس از موفقیت چشمگیر اولین رمانش، «الای افسون‌شده»، توانست خود را بازنشسته کرده و تمام‌وقت به نویسندگی بپردازد. از دیگر آثار شناخته‌شده‌ٔ او می‌توان به «دیو در شب» (Dave at Night)، «قصه‌های شاهزاده خانم‌ها» (Princess Tales)، «اشتباه پری» (Fairest)، «آرزو» (Wish) و «دو شاهزاده خانم باماره» (The Two Princesses of Bamarre) اشاره کرد. همچنین فیلمی سینمایی بر اساس کتاب «الای افسون‌شده» در سال ۲۰۰۴ ساخته شده است.

بخشی از کتاب الای افسون شده

«او همان‌قدر مرا مجذوب خود کرده بود که دیوها را. هرگز نفهمیدم که چرا بعد از مراسم عروسی پدرش، خود را پنهان کرد. احتمالاً از عاشق دلباخته دلسوخته‌ای که به قدر کافی ثروتمند یا پیر نبود که مناسب او باشد، پرهیز می‌کرد. کناره‌گیری او از من، بعد از عروسی هم، حیله دیگری بود که مفهومش برای من چنان مبهم است که نمی‌توانم آن را درک کنم.

اما نامه‌هایش فریبکارانه‌تر از تمام کارهای دیگرش بود. به نظر خوش‌قلب می‌آمد. اما گمان می‌کنم این روش چنین زن‌هایی است: اگر آن‌ها استاد حیله‌گری و شیادی نبودند که این‌قدر بی‌حیا و گستاخ نمی‌شدند. وقتی در نامه‌هایم به اشتباهاتم اعتراف می‌کردم حتما حسابی به من خندیده بود!

مطلب دیگری هم بود. او در نامه‌اش، علاوه بر بی‌حیا و گستاخ، مرا عشوه‌گر، عفریته، افسونگر، ساحره، و حتی هیولا نامیده بود. او نامه‌اش را با این جمله تمام کرده بود: «ای کاش در آیورتا نبودم. سکوت این‌جا زمان زیادی را برای فکر کردن در اختیارم می‌گذارد. روزی هزار بار با خودم سوگند یاد می‌کنم که دیگر به او فکر نکنم. دست‌کم، می‌توانم قول بدهم که هرگز دوباره به او نامه ننویسم و حرفی از او به میان نیاورم، و می‌توانم قلبم و صدایم را وادار کنم که به قولم عمل کنند.»

شش ماه تمام، هَتی و اُلایو و مامان اُلگا را تحمل کردم، به خیال این‌که وقتی لوسیندا برگردد مرا از این نفرین نجات می‌دهد و آزاد می‌شوم.

من همچنان به نامه‌نگاری با چار ادامه دادم. از آن‌جایی که نامه‌های جدیدم را پُست نمی‌کردم، تمام حقیقت را در باره زندگی‌ام در خانه مامان اُلگا برایش تعریف می‌کردم. وقتی هَتی به من می‌گفت که این کنت یا آن دوک عاشق اوست، توی نامه‌ام به چار، به پوچی حرفش می‌خندیدم.

وقتی اُلایو وادارم می‌کرد باز هم پول‌هایش را برایش بشمارم، چار را در جریان می‌گذاشتم.»