کتاب آخرین نبرد در جزیره جهانی

کتاب الکترونیکی آخرین نبرد در جزیرهٔ جهانی (جغرافیای سیاسی روسیهٔ معاصر) با عنوان انگلیسی Last war of the world-island: the geopolitics of contemporary Russia نوشتهٔ «الکساندر دوگین» با ترجمهٔ «هاتف خالدی»، اثری پژوهشی در حوزهٔ ژئوپلیتیک و سیاست بین‌الملل است که توسط نشر مضمون منتشر شده است. این کتاب در سال ۱۴۰۳ به چاپ دوم رسیده است. «آخرین نبرد در جزیرهٔ جهانی» به بررسی جایگاه و نقش روسیه در معادلات جهانی معاصر می‌پردازد و مفاهیم بنیادین جغرافیای سیاسی را با تمرکز بر روسیهٔ امروز تحلیل می‌کند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب آخرین نبرد در جزیره جهانی اثر الکساندر دوگین

کتاب «آخرین نبرد در جزیرهٔ جهانی» اثری است که «الکساندر دوگین» در آن به تحلیل ژئوپلیتیک روسیهٔ معاصر می‌پردازد و تلاش می‌کند جایگاه این کشور را در نظم جهانی تبیین کند. این کتاب نخستین بار در سال ۲۰۱۲ به زبان روسی منتشر شد و سپس ترجمهٔ انگلیسی آن در دسترس پژوهشگران قرار گرفت. «الکساندر دوگین» با بهره‌گیری از مفاهیم کلیدی مانند تلوروکراسی (حکومت سرزمین‌پایه) و تالاسوکراسی (حکومت دریاپایه)، تاریخ و تحولات سیاسی روسیه را از منظر جغرافیای سیاسی بازخوانی می‌کند. او با نگاهی انتقادی به روایت‌های غالب غربی، سعی دارد تصویری متفاوت از مناقشات و رقابت‌های ژئوپلیتیکی میان روسیه و غرب ارائه دهد.

کتاب «آخرین نبرد در جزیرهٔ جهانی» علاوه‌بر تحلیل نظری، به بررسی رویدادهای مهم تاریخی و تحولات معاصر روسیه نیز می‌پردازد و مخاطب را با سیر تداوم یا تغییر در سیاست خارجی و هویت ژئوپلیتیکی این کشور آشنا می‌کند.

خلاصه کتاب آخرین نبرد در جزیره جهانی

کتاب «آخرین نبرد در جزیرهٔ جهانی» با تبیین دو مفهوم بنیادین تلوروکراسی و تالاسوکراسی، به بررسی ریشه‌های تاریخی و فرهنگی هویت ژئوپلیتیکی روسیه می‌پردازد. «دوگین» استدلال می‌کند که روسیه همواره به‌عنوان یک تمدن سرزمین‌پایه در مقابل تمدن‌های دریاپایه (نماد غرب) قرار داشته است. او با مرور تاریخ روسیه از عصر امپراتوری تا اتحاد جماهیر شوروی و فدراسیون روسیهٔ معاصر، نشان می‌دهد که این کشور در طول قرون، پیوسته در تلاش برای حفظ و تقویت جایگاه خود به‌عنوان هارتلند اوراسیا بوده است. کتاب به نقش تحولات سیاسی، جنگ‌ها، انقلاب‌ها و فروپاشی شوروی در شکل‌گیری سیاست خارجی و هویت ملی روسیه می‌پردازد و تأکید می‌کند که رقابت ژئوپلیتیکی میان روسیه و غرب ریشه در ساختارهای عمیق تاریخی و جغرافیایی دارد.

«دوگین» همچنین به بررسی پیامدهای نظم دوقطبی، جنگ سرد، فروپاشی شوروی و ظهور روسیهٔ «پوتین» می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این کشور در مواجهه با چالش‌های جدید جهانی، همچنان بر اصول ژئوپلیتیکی خود پایبند مانده است.

چرا باید کتاب آخرین نبرد در جزیره جهانی را خواند؟

این کتاب فرصتی فراهم می‌کند تا مخاطب با یکی از مهم‌ترین رویکردهای ژئوپلیتیکی روسیه آشنا شود و تحولات معاصر این کشور را از زاویه‌ای متفاوت و تحلیلی دنبال کند. «دوگین» با ارائهٔ چهارچوبی نظری و تاریخی، امکان فهم عمیق‌تر از ریشه‌های رقابت روسیه و غرب و تأثیر آن بر سیاست جهانی را فراهم می‌سازد. مطالعهٔ این اثر برای کسانی که به‌دنبال درک لایه‌های پنهان سیاست بین‌الملل و نقش جغرافیا در شکل‌گیری قدرت‌های جهانی هستند ارزشمند است.

خواندن کتاب آخرین نبرد در جزیره جهانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای پژوهشگران و دانشجویان علوم سیاسی، روابط بین‌الملل، جغرافیای سیاسی و مطالعات منطقه‌ای مناسب است. همچنین علاقه‌مندان به تاریخ معاصر روسیه و کسانی که دغدغهٔ فهم تحولات ژئوپلیتیکی و رقابت‌های قدرت‌های بزرگ را دارند می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

درباره الکساندر دوگین

«الکساندر گلیویچ دوگین» (زادهٔ ۷ ژانویهٔ ۱۹۶۲) فیلسوف سیاسی راست‌گرای روس و چهرهٔ اصلی نظریهٔ «نئوـ‌اوراسیانیسم» در روسیه است. او در خانواده‌ای نظامی به دنیا آمد و در دههٔ ۱۹۸۰ به‌عنوان یک مخالف ضدکمونیست فعالیت کرد و به سازمان راست‌گرای «پامیات» پیوست. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در سال ۱۹۹۳ همراه با «ادوارد لیمونوف» «حزب بلشویک ملی» را بنیان گذاشت که ایدئولوژی «بلشویسم ملی» را ترویج می‌کرد، اما در ۱۹۹۸ از آن جدا شد.

در سال ۱۹۹۷ مهم‌ترین اثر خود با عنوان «مبانی ژئوپلیتیک» را منتشر کرد؛ کتابی که در آن از روسیه می‌خواست با ائتلاف‌سازی و گسترش نفوذ، امپراتوری «آتلانتیک‌گرایان» به رهبری ایالات متحده را به چالش بکشد. «دوگین» در سال ۲۰۰۲ «حزب اوراسیا» را تأسیس کرد و ایده‌های خود را در آثاری همچون «نظریهٔ چهارم سیاسی» (۲۰۰۹) بسط داد. دیدگاه‌های او اغلب «فاشیستی» یا «نوفاشیستی» توصیف شده، هرچند خود «دوگین» فاشیسم، لیبرال‌دموکراسی و مارکسیسم را رد کرده و خواستار «انقلاب محافظه‌کارانه» علیه ایده‌های عصر روشنگری در روسیه است.

او حامی سرسخت «ولادیمیر پوتین» به‌شمار می‌آید و در رسانه‌های غربی گاه «مغز پوتین» لقب گرفته است، هرچند برخی معتقدند نفوذ او بر کرملین بسیار اغراق‌شده است. «دوگین» از الحاق کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴ و تهاجم در سال ۲۰۲۲ به اوکراین حمایت کرده است.

کتاب‌های «جامعه‌شناسی مردم روسیه، روسیه بین خائوس و لوگوس»، «بیداری بزرگ در برابر بازتنظیم بزرگ» و «فلسفهٔ سیاست افلاطونی» از دیگر کتاب‌های ترجمه‌شدهٔ «دوگین» به فارسی هستند.

بخشی از کتاب آخرین نبرد در جزیره جهانی

«ژئوپلیتیک روسیه برای دولت روسیه صرفاً به‌کارگیری زرادخانه یا سلاح ژئوپلیتیکی نیست. به عبارت دیگر ژئوپلیتیک روسیه را نمی‌توان به‌سادگی بدون اعمال مکانیکی قوانین «جهان‌شمول» بر روی یک چیز کاملاً مشخص ایجاد کرد. مسئله این است که جغرافیای سیاسی روسیه را تنها با مطالعهٔ عمیق جامعهٔ روسیه در هر دو زمان حال و گذشته می‌شود شناخت. قبل از نتیجه‌گیری دربارهٔ این که چطور دولت روسیه با قلمروها همبسته و مرتبط است، ما باید جامعهٔ روسیه را با دقت و به‌طور کامل براساس ثابت‌های ساختاری آن، به‌ویژه شکل‌گیری و تکامل دیدگاه روس‌ها در مورد جهان اطراف مطالعه کنیم؛ ما باید بررسی کنیم که روس‌ها چگونه دنیای اطراف و محیط آن را درک و تفسیر می‌کنند. مشکل فقط یادگیری در مورد ساختار جغرافیایی سرزمین‌های روسیه (معاصر یا تاریخی) نیست. مهم است، اما ناکافی است. ما باید روشن کنیم که جامعهٔ روسیه چگونه ساختار این سرزمین‌ها را در زمان‌های مختلف درک و تفسیر کرده است. چه چیزی را «مال خود» می‌دانست، چه چیزی را «بیگانه» می‌دانست، و چگونه آگاهی از مرزها، هویت فرهنگی و تمدنی و رابطهٔ آن با قوم‌ها و خلق‌های ساکن در سرزمین‌های همسایه تغییر کرد. دیدگاه‌های جامعهٔ روسیه (که جامعهٔ شوروی و در زمان ما فدراسیون روسیه براساس آن شکل گرفت) در مورد فضای سرزمینی به اندازهٔ کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است و درنتیجه این مهم‌ترین عامل شکل‌گیری یک ژئوپلیتیک تمام‌عیار روسی در زمان حاضر تنها به‌صورت تکه‌تکه و اپیزودیک در دسترس ماست.»