کتاب رنگین کمان مال من است

کتاب رنگین کمان مال من است نوشتهٔ مژگان رامین با تصویرگری «معصومه خادمی» توسط انتشارات حسن رسولی در سال ۱۴۰۳ منتشر شده است. این کتاب برای کودکان گروه سنی ج (کودکان پیش‌دبستانی و اوایل دبستان) مناسب است و داستانی دربارهٔ دوستی، طبیعت و شگفتی‌های رنگین‌کمان را روایت می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب رنگین کمان مال من است اثر مژگان رامین

کتاب «رنگین‌کمان مال من است» با نگاهی شاعرانه و علمی به پدیدهٔ رنگین‌کمان می‌پردازد. «مژگان رامین» با زبانی ساده و کودک‌پسند، داستان دو دوست به نام‌های «غزل» و «ترانه» را روایت می‌کند که هرکدام فکر می‌کنند رنگین‌کمان مهمان خانهٔ آن‌ها است. این کتاب در سال ۱۴۰۳ منتشر شده و با تصویرگری‌های شاد و رنگارنگ «معصومه خادمی»، برای کودکان جذابیت بصری  دارد. کتاب حاضر نه‌تنها به زیبایی‌های طبیعت اشاره می‌کند، بلکه به‌شکل غیرمستقیم مفاهیمی مثل اشتراک‌گذاری، درک علمی پدیده‌ها و اهمیت دوستی را به کودکان آموزش می‌دهد. از نظر محتوایی، این اثر در دستهٔ داستان‌های آموزشی و علمی برای کودکان قرار می‌گیرد و باتوجه‌به سادگی بیان و پرداختن به موضوعی ملموس و جذاب، می‌تواند یکی از کتاب‌های شاخص در حوزهٔ آموزش غیرمستقیم علوم طبیعی برای کودکان باشد. شعر پایانی کتاب سرودهٔ «محمود پوروهاب»، با مضامین مهربانی و ستایش طبیعت به غنای ادبی اثر افزوده است. کتاب «رنگین‌کمان مال من است» ساختار ساده‌ای دارد و به‌صورت داستانی پیوسته روایت می‌شود. این اثر با مقدمه‌ای دربارهٔ رنگین‌کمان و نحوهٔ شکل‌گیری آن آغاز می‌شود؛ سپس داستان اصلی با حضور غزل و ترانه و ماجرای دیدن رنگین‌کمان و اختلاف نظر آن‌ها روایت می‌شود. بخش بعدی به توضیح علمی مادر دربارهٔ چگونگی دیدن رنگین‌کمان و تجربهٔ ساختن رنگین‌کمان توسط بچه‌ها اختصاص دارد.

خلاصه داستان رنگین کمان مال من است

این داستان با یک عصر بهاری آغاز می‌شود؛ هنگامی که باران شدیدی می‌بارد و رنگین‌کمان زیبایی در آسمان ظاهر می‌شود. «غزل» و «ترانه»، دو دوست صمیمی هستند که هرکدام فکر می‌کنند رنگین‌کمان فقط متعلق به خانهٔ آن‌ها است. این موضوع باعث می‌شود کمی با هم بحث کنند. مادر غزل وارد ماجرا می‌شود و با توضیحی علمی و ساده به آن‌ها یاد می‌دهد که دیدن رنگین‌کمان به جایگاه هر فرد نسبت به خورشید و قطرات باران بستگی دارد و هرکس از زاویهٔ خودش آن را می‌بیند. در ادامه، مادر به بچه‌ها یاد می‌دهد که چگونه با کمک نور خورشید و آب، خودشان رنگین‌کمان بسازند و از این تجربه لذت ببرند. در پایان، هر دو دوست با شادی و دوستی، شعر رنگین‌کمان را با هم می‌خوانند و یاد می‌گیرند که زیبایی‌های طبیعت برای همه است و می‌توان آن‌ها را با دیگران تقسیم کرد.

چرا باید کتاب رنگین کمان مال من است را بخوانیم؟

این کتاب با داستانی ساده و دلنشین به کودکان نشان می‌دهد که طبیعت و زیبایی‌های آن متعلق به همه است و هرکس می‌تواند از زاویهٔ خودش آن را ببیند و لذت ببرد.

کتاب رنگین کمان مال من است را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای کودکان گروه سنی ج (پیش‌دبستانی و اوایل دبستان) که به پدیده‌های طبیعی علاقه دارند، بسیار مناسب است. والدین و مربیانی که به‌دنبال کتابی برای آموزش غیرمستقیم مفاهیم علمی و اجتماعی به کودکان هستند، می‌توانند از این اثر بهره ببرند.

بخشی از کتاب رنگین کمان مال من است

«درحین بازی غزل رنگین کمان زیبایی را دید که به صورت هلال قشنگی در آسمان دیده می‌شد و محو تماشای آن شده بود. ترانه دید که غزل به آسمان نگاه می‌کند و حرف نمی‌زند. از او سوال کرد: غزل چی شده؟ به چه نگاه می‌کنی؟ غزل با صدای بلند گفت: وای خدای من چقدر زیباست. خیلی قشنگه این همه رنگ از کجا آمده؟ چقدر منظم و با دقت کنار هم کشیده شده‌اند. بیا ببین رنگین کمان روی خونه‌ی ماست! یعنی رنگین کمان از خونه‌ی ما اومده بیرون؟ ترانه بدو بدو رفت پیش غزل و به هر سو که نگاه کرد و اصلاً رنگین کمان در کار نبود. ترانه گفت: اینجا که هیچی نیست و تو داری سر به سر من می‌ذاری. من که چیزی نمی‌بینم. و با هم به آسمان نگاه کردند اما هر دو گیج و متعجب بودند. گویا ترانه ناراحت و دل‌نگران بود که چرا رنگین کمان از خانه‌ی آن‌ها بیرون آمده. آیا غزل حقیقت را می‌گوید؟ وقتی آن‌ها از هم جدا شدند، دوباره غزل صدا زد: چقدر زیباست امروز رنگین کمان مهمان خونه‌ی ماست. چون روی سقف خونه‌ی ماست. ترانه با بغضی که در گلو داشت به طرف خانه‌ی خودشان رفت. وقتی به دم در خانه رسید دید که رنگین کمان روی خانه‌ی آن‌هاست و با قوسی زیبا و رنگی. ترانه با صدای بلند فریاد زد: سلام رنگین کمان! خوش آب و رنگ خوش آمدی به خانه‌ی ما. تو چقدر زیبایی! تمام خانه‌ی ما را پر از رنگ‌های زیبا کرده‌ای. پس معلوم شد تو منو دوست داری و اومدی پیش من. واای امروز مهمان خانه‌ی ما هستی.»