کتاب تا ثریا

کتاب «تا ثریا» سرودۀ ثریا حاجی زاده است و انتشارات حسن رسولی آن را منتشر کرده است. تا ثریا،‌ مجموعۀ شعر ثریا حاجی‌زاده در قالب شعر سپید است.

درباره کتاب تا ثریا

می‌دانیم که شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

شعر سپید یا شعر شاملویی گونه‌ای از شعر نو فارسی است که در دههٔ ۱۳۳۰ شمسی و با مجموعهٔ «هوای تازه» سرودهٔ احمد شاملو ظهور پیدا کرد و شاید بتوان آن را با «شعر آزاد» در ادبیات کشورهای غربی مقایسه کرد. تفاوت عمدهٔ این آثار با نمونه‌های قبلی «شعر نو» در فرم شعر بود. در این سبک عموماً وزن عروضی رعایت نشده، اما آهنگ و موسیقی نمود دارد. در دسته‌بندی شعر نو فارسی، گاهی به هر شعر که در قالب شعر نیمایی نگنجد «شعر سپید» می‌گویند. برخی از صاحب‌نظران مانند «محمد مستقیمی» شعر سپید را پالاییده‌ترین نوع شعر فارسی می‌دانند که خود را از موسیقی و همهٔ چیزهای دیگر آزاد کرده است. او در کتاب «آیینه‌پردازان» خود با این تعریف از شعر که کلامی مخیل است، یکی از دلایل خوانده‌شدن شعر سپید را معنی و خوانش سپیدی‌هایی می‌داند که در تقطیع‌های شعر سپید در فضای خیال خواننده بازآفرینی می‌شود و یا خواننده آن‌ها را در فضای خیال خود پر می‌کند. به نظر او در شعر سپید به‌دنبال موسیقی نباشید؛ چون شعر سپید به‌معنای شعر بی‌قیدوبند است. این شعر از قیود موسیقی که هنر دیگری است خود را رها کرده و صفت سپیدیش به همین معناست. پس نه موسیقی دارد نه نیازی به موسیقی دارد.

کتاب تا ثریا مجموعه شعر ثریا حاجی‌زاده شاعر ایرانی را دربرگرفته است. اشعاری که در کتاب تا ثریا آمده در قالب شعر سپید سروده شده است و تلاشی برای بیان احساسات درونی، امیدها و باورهای انسانی دارد. شعرهای این مجموعه، با نگاهی شخصی و درعین‌حال جهانی، به دغدغه‌هایی چون انتظار، ایمان، عشق و پیوند با معنویت می‌پردازند. تا ثریا مجموعه‌ای‌ است از مکاشفه‌های آرام یک ذهن زنانه، حساس و معنوی که در پی آن است تا با اتکا به عشق، امید و حضور خداوند، جهان خود را معنا بخشد. 

خواندن کتاب تا ثریا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران شعر فارسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تا ثریا

«برای فردا

تمام نفس‌هایم را حبس می‌کنم

تا روزها و ثانیه‌ها

برایم معنا نداشته باشند

آن‌گاه بلندتر از گذشته

قدم بر اشتیاقم می‌گذارم

و تاریخ را ورق می‌زنم

تا دنیایم را

با عشق رقم و میزبان

دستان پرمهر خدا باشم»