کتاب نقش و جایگاه طرحواره درمانی بر راهبردهای مقابله ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر

کتاب نقش و جایگاه طرحواره درمانی بر راهبردهای مقابله ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر، نوشتهٔ «علی رکنیان‌زاده»، را انتشارات یافته منتشر کرده است. این کتاب اثری پژوهشی در حوزهٔ روان‌شناسی و درمان اعتیاد است که به بررسی تأثیر طرحواره‌درمانی بر بهبود راهبردهای مقابله‌ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد پرداخته است. این کتاب با رویکردی علمی و تجربی یافته‌های پژوهشی و نظریات مرتبط با درمان‌های شناختی و رفتاری را مرور کرده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب نقش و جایگاه طرحواره درمانی بر راهبردهای مقابله ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر

کتاب «نقش و جایگاه طرحواره‌درمانی بر راهبردهای مقابله‌ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر» نقش طرحواره‌درمانی را در بهبود افراد وابسته به مواد مخدر بررسی کرده است. «علی رکنیان‌زاده» این کتاب را بر پایهٔ پژوهشی تجربی در شهر یاسوج نگاشته و در سال ۱۴۰۲ منتشر کرده است.

علی رکنیان‌زاده با تکیه بر مبانی نظری روان‌شناسی شناختی و رفتاری به معرفی مفاهیم کلیدی طرحواره، راهبردهای مقابله‌ای و سازگاری اجتماعی پرداخته است و سپس با ارائهٔ نتایج پژوهش میدانی اثربخشی طرحواره‌درمانی را در این حوزه بررسی کرده است. این کتاب علاوه‌بر مرور نظریات و مدل‌های مطرح در زمینهٔ اعتیاد به شیوه‌های درمانی نوین و چالش‌های پیش روی درمانگران نیز اشاره دارد. مخاطب در این کتاب با روند پژوهش، ابزارهای سنجش، روش‌های آماری و تحلیل داده‌ها آشنا می‌شود و تصویری کلی از وضعیت اعتیاد و درمان‌های روان‌شناختی در ایران به دست می‌آورد.

خلاصه کتاب نقش و جایگاه طرحواره درمانی بر راهبردهای مقابله ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر

کتاب «نقش و جایگاه طرحواره‌درمانی بر راهبردهای مقابله‌ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر» با مروری بر مفاهیم بنیادین طرحواره‌درمانی آغاز می‌شود و توضیح می‌دهد که طرحواره‌ها چگونه در کودکی شکل می‌گیرند و در بزرگسالی بر رفتار و انتخاب‌های فرد تأثیر می‌گذارند. علی رکنیان‌زاده به انواع طرحواره‌های ناسازگار اولیه، نیازهای بنیادین هیجانی و سبک‌های مقابله‌ای ناسازگار اشاره می‌کند و نقش آن‌ها را در شکل‌گیری و تداوم اعتیاد بررسی می‌کند؛ سپس به راهبردهای مقابله‌ای افراد وابسته به مواد می‌پردازد و تفاوت مقابله‌های مسئله‌مدار و هیجان‌مدار را شرح می‌دهد.

این کتاب باتکیه‌بر پژوهشی تجربی، گروهی از افراد وابسته به مواد را تحت‌نظر قرار می‌دهد و بررسی می‌کند و با اجرای جلسات طرحواره‌درمانی، تغییرات در راهبردهای مقابله‌ای و میزان سازگاری اجتماعی آن‌ها را ارزیابی می‌کند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که طرحواره‌درمانی می‌تواند به بهبود راهبردهای مقابله‌ای و افزایش سازگاری اجتماعی در این افراد کمک کند. نویسنده با تحلیل داده‌ها و مقایسهٔ گروه آزمایش و کنترل به این نتیجه می‌رسد که مداخلات مبتنی بر طرحواره‌درمانی ظرفیت بالایی برای ارتقای سلامت روان و اجتماعی افراد وابسته به مواد دارند.

چرا باید کتاب نقش و جایگاه طرحواره درمانی بر راهبردهای مقابله ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر را خواند؟

این کتاب با ترکیب نظریه‌های روان‌شناسی و پژوهش میدانی تصویری روشن از چگونگی تأثیر طرحواره‌درمانی بر بهبود راهبردهای مقابله‌ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد ارائه می‌دهد. مطالعهٔ این اثر به درمانگران، پژوهشگران و علاقه‌مندان به حوزهٔ اعتیاد کمک می‌کند تا با رویکردهای نوین درمانی و چالش‌های عملی در این زمینه آشنا شوند و راهکارهایی برای ارتقای سلامت روانی و اجتماعی افراد درگیر اعتیاد بیابند.

خواندن کتاب نقش و جایگاه طرحواره درمانی بر راهبردهای مقابله ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای روان‌شناسان، مشاوران، درمانگران اعتیاد، دانشجویان رشته‌های روان‌شناسی و علوم رفتاری و افرادی که دغدغهٔ درمان و پیشگیری از اعتیاد را دارند، مناسب است؛ همچنین برای کسانی که به‌دنبال شناخت عمیق‌تر از طرحواره‌درمانی و کاربرد آن در درمان اختلالات مزمن هستند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب نقش و جایگاه طرحواره درمانی بر راهبردهای مقابله ای و سازگاری اجتماعی افراد وابسته به مواد مخدر

«طرحواره درمانی به درمانگر کمک می‌کند تا مشکلات مزمن و عمیق بیماران را دقیق‌تر تعریف کرده و آن‌ها را به گونه‌ای قابل درک سازمان‌دهی کند. در این مدل، ردپای طرحواره‌ها با تأکید بر روابط بین‌فردی بیمار از زمان کودکی تا زمان حال دنبال می‌شود. با به‌کارگیری این مدل، بیماران می‌توانند مشکلات شخصیتی خود را به صورت ناهمخوان دیده و در نتیجه برای رها شدن از شر مشکلات انگیزه بیشتری پیدا کنند. درمانگران با استفاده از راهبردهای شناختی، عاطفی، رفتاری و بین‌فردی در مبارزه با طرحواره‌ها با بیماران هم‌پیمان می‌شوند و بیماران را به شیوه‌ای همدلانه با دلایل و ضرورت تغییر روبه‌رو می‌کنند. یانگ و همکاران (۲۰۰۳) مقابلهٔ متمرکز بر هیجان را مهارتی می‌دانند که بر پرداختن به خود مسئله یا موقعیت تمرکز می‌کند، مثل ارزیابی مجدد مثبت و مقابلهٔ هیجان‌مدار معطوف به مهار ناراحتی هیجانی بوده و به عواطفی که با آن موقعیت مرتبط است می‌پردازد، نه کنترل خود موقعیت، مثل اجتناب از مشکل. عوامل شخصیتی و راهبردهای مقابله‌ای به صورت مستقیم و غیرمستقیم در ایجاد و تداوم انواع گوناگون ناسازگاری‌ها دخالت دارند. بدین منظور، گروه کثیری از مطالعات در صدد روشن کردن مؤلفه‌های شخصیتی و راهبردهای مقابله‌ای در تعامل با هم در جمعیت بالینی و سالم بوده‌اند.»