کتاب قدرت اراده

کتاب قدرت اراده نوشتهٔ پل ژاگو و ترجمهٔ ایرج مهربان است. گروه انتشاراتی ققنوس این کتاب را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر از روش عملی تاثیر بر خویشتن، بر دیگران و بر سرنوشت خویش سخن گفته است.

درباره کتاب قدرت اراده

پل ژاگو در کتاب قدرت اراده روش پرورش اراده را تشریح کرده است تا اولاً بتوان بر خود مسلط شد، ثانیاً چگونگی تأثیر از فاصله یا راه دور بر یک یا چند شخص فرا گرفته شود، و بالاخره (برای کسانی که مایل به آزمایش هستند) چگونگی و نحوهٔ اجرای روش‌های تنظیم ارادی سرنوشت روشن شود. نخستین تأثیرات حس‌شده در آغاز با تحریک قوهٔ ابتکار ذهنی آشکار می‌شوند، سپس با حس اعتماد و حس قدرت، انسان آگاه می‌شود که دارای قدرت تلاش‌های ارادی‌شده است. کم‌کم و با همان سرعتی که روش را به اجرا درمی‌آورید، اعتمادبه‌نفس شما استمرارش بیشتر می‌شود، اندیشه‌های انگل و مزاحم، حالات عاطفی و احساسی فلج‌کننده و خواسته‌های حسی تحت نفوذ شما قرار خواهند گرفت. تسلط بر خود کامل می‌شود و در زمان بسیار کم با رضایت خاطر فراوانی هدایت حواس، حساسیت و هوش خود را در اختیار می‌گیرید. در این زمان است که هر کس توانایی تمرکز انرژی روانی خود را بر روی یک تصویر دقیق به دست می‌آورد و می‌تواند به نحوی منظم، درمان‌کننده یا آرام‌بخش بر کالبد جسمانی خود تأثیر بگذارد. به عقیدهٔ نویسنده کسی که بیاموزد چگونه بر خود مسلط شود، چگونه احساساتش را زیر سلطه عقل درآورد و در حضور هر کسی دارای اعتمادبه‌نفس کامل باشد، می‌تواند بر تمام کسانی که با آنها سروکار دارد تأثیر بگذارد. یک نگاه مصمم، یک سخن ناب و رفتار خوش‌قریحه و یک نگرش پر انرژی توأم با آرامش، به نحوی شایان توجه بر دیگران تأثیر خواهد گذاشت.

خواندن کتاب قدرت اراده را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران آثار موفقیت و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب قدرت اراده

«درست در همین لحظه که دیگر چیزی به سقوط پرده نمانده بود مادر ناگهان برگشت و متوجه خطری شد که فرزندش را تهدید می‌کرد. مادر، که زنی بسیار حساس و عصبی بود، بی‌اختیار به سوی کودک دوید تا او را نجات دهد و پرده فلزی، البته با ضربه کمتری، بر گردن او افتاد که خم شده بود تا فرزندش را بردارد. تا وقتی که چند ساعت بعد پزشک همسایه تصادفا به خانه آنها مراجعه کرد، زن متوجه زخم عمیق گردن خود نشده بود.»

ما در سال ۱۹۱۵ در مدرسه مانیه‌تیسم موردی را مشاهده کردیم که تأثیر اندیشه بر بدن را به صورت سریع و بارز نشان می‌دهد. دانشجویی به نام م.ک. در دوره آسیب‌شناسی آن مدرسه تحصیل می‌کرد. وی در هر ناحیه‌ای از بدن که استاد توضیح می‌داد، در همان ناحیه بدن خویش احساس ناراحتی می‌کرد. در کلاس آسیب‌شناسی، شنیدن علائم فلان بیماری باعث بروز همان علائم در آن دانشجو می‌شد. یا مشاهده عمل جراحی باعث دردهای شدیدی در همان ناحیه‌ای از بدن او می‌شد که نظیر آن در فرد بیمار مورد عمل قرار گرفته بود.

لابد به ما خواهند گفت که این یک مورد نابهنجار است و یک فرد سالم چنین پدیده‌هایی را بروز نمی‌دهد. اما دقیقا همین موارد استثنایی هستند که قانون واکنش «من اندیشمند» بر بدن را به اثبات می‌رسانند، قانونی که درباره همگان صادق است، با این تفاوت که برخی افراد مجموعه فعالیتهای روانی شدیدتری نسبت به دیگران از نظر واکنش جسمانی مشخص دارند. در واقع قدرت نهفته‌ای در هر یک از ما وجود دارد که اگر انسان می‌خواهد به اعمال ارادی و قدرتمند بپردازد باید آنها را در خود پرورش دهد.

برخی مؤمنان شرقی (با نامهای درویش و عارف و فقیر و جوکی و...) توان اِعمال قدرت بر خویش را تا حد فوق‌العاده پرورش و گسترش داده‌اند. این گونه افراد بدون آنکه بسوزند در آتش می‌روند، گوشت بدن خود را بدون احساس کمترین درد سوراخ می‌کنند، زخمهایی در بدن خود ایجاد می‌کنند و بلافاصله سر آنها را می‌گشایند، تمام اعمال درونی بدن خود را متوقف می‌سازند، یا هفته‌ها خود را زیر خاک دفن می‌کنند و سپس سالم بیرون می‌آیند. نوشته‌های نویسندگان نامدار انگلیسی در مورد مشاهداتشان در هندوستان از این قبیل صحنه‌ها فراوان دارد، و نمونه‌های فراوانی نیز از این قبیل امروزه حتی در مغرب زمین به چشم می‌خورد.»