کتاب به یاد او

کتاب الکترونیکی به یاد او نوشتهٔ کالین هوور، نویسندهٔ برجستهٔ آمریکایی، با ترجمهٔ بهاره رستمی توسط انتشارات چتر فیروزه منتشر شده است. این رمان که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد، یکی از آثار تأثیرگذار در ژانر ادبیات معاصر آمریکاست و به بررسی پیچیدگی‌های روابط انسانی، پشیمانی، امید و عشق می‌پردازد.

درباره کتاب به یاد او

داستان کتاب حول محور شخصیت کننا روانی می‌گردد، زنی که پس از سپری‌کردن ۵ سال در زندان، به شهر خود بازمی‌گردد تا رابطه‌اش را با دختر خردسالش دوباره برقرار کند. اما بازگشت او با موانع بسیاری همراه است، زیرا گذشته‌اش او را در نگاه اطرافیان طردشده نشان می‌دهد. او در این مسیر با لیتدج، صاحب یک بار محلی، آشنا می‌شود که خود نیز به‌نوعی به گذشته و خانواده کننا مرتبط است. رابطه میان این دو، با وجود دردها و موانع، نقطهٔ امیدی در داستان است. هوور در رمان به یاد او به شیوه‌ای احساسی و عمیق، پیچیدگی‌های انسانی و پیامدهای تصمیمات گذشته را واکاوی می‌کند. در این میان، مفاهیمی مانند جبران، تلاش برای بخشش، و یافتن راهی برای پیوند دوباره با عزیزان برجسته می‌شوند. از ویژگی‌های این کتاب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. سبک روایت احساسی و عمیق: کالین هوور با مهارت داستانی خود، خواننده را به دنیای شخصیت‌هایش می‌برد و حس همدلی و درک را به او منتقل می‌کند.

۲. بررسی مفاهیم انسانی: کتاب به مفاهیمی مانند پشیمانی، امید، بخشش و تلاش برای بازسازی روابط می‌پردازد و احساسات عمیقی را در مخاطب برمی‌انگیزد.

۳. نقش عشق و امید: عشق به‌عنوان نیرویی که می‌تواند دردهای گذشته را کاهش داده و آینده‌ای جدید بسازد، در کتاب به‌خوبی ترسیم شده است.

کالین هوور، نویسنده پرفروش نیویورک تایمز، به‌خاطر رمان‌های پراحساس و تاثیرگذارش شناخته می‌شود. آثار او اغلب به بررسی روابط انسانی، عشق و مسائل اجتماعی می‌پردازند. کتاب‌های او از جمله It Ends with Us و Verity جوایز بسیاری دریافت کرده و در میان خوانندگان محبوب‌اند.

کتاب به یاد او را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به رمان‌های احساسی و معاصر، کسانی که از مطالعه داستان‌هایی دربارهٔ پیچیدگی‌های روابط انسانی و جبران اشتباهات گذشته لذت می‌برند، و دوستداران آثار کالین هوور توصیه می‌شود.

درباره کالین هوور

کالین هوور، نویسنده برجسته آمریکایی، متولد ۱۱ دسامبر ۱۹۷۹ در تگزاس است. او با خلق ۲۴ رمان و داستان کوتاه به یکی از نویسندگان پرفروش نیویورک تایمز تبدیل شده و بیشتر آثارش در سبک عاشقانه معاصر برای نوجوانان و بزرگسالان، و همچنین ژانر تریلر روان‌شناختی هستند.

هوور با تحصیلات در رشته خدمات اجتماعی و تجربه کاری در این زمینه، نوشتن را در سال ۲۰۱۱ با رمان بسته‌شده آغاز کرد. انتشار این اثر، موفقیت او را در دنیای ادبیات رقم زد. آثار او مانند ما تمامش می‌کنیم، اعتراف، و نهم نوامبر، موضوعات احساسی و اجتماعی را با جذابیت ادبی درهم‌آمیخته و در فهرست پرفروش‌ها جای گرفته‌اند.

او علاوه بر نویسندگی، در فعالیت‌های خیریه نیز مشارکت دارد. او کتاب‌فروشی خیریه The Bookworm Box را تأسیس کرد که درآمد حاصل از آن به نیازمندان اهدا می‌شود. کالین با ارائه رایگان برخی آثارش در دوران کرونا، محبوبیت بیشتری یافت. کتاب‌های صوتی و ترجمه‌های فارسی آثار او مانند اسیر سرنوشت، ما تمامش می‌کنیم و نهم نوامبر نیز توجه مخاطبان ایرانی را جلب کرده‌اند.

از افتخارات او می‌توان به چندین جایزه گودریدز و موفقیت آثارش در لیست پرفروش‌های نیویورک تایمز اشاره کرد. کالین هوور با موضوعاتی همچون عشق، خشونت خانگی، امید، و بازسازی روابط، یکی از نویسندگان پرمخاطب محسوب می‌شود.

درباره سبک نگارش و کتاب های کالین هوور بیشتر بخوانید.

بخشی از کتاب به یاد او

«شاید دزدیدن یادبود اسکاتی عواقب بدی داشته باشد، اما می‌شود این‌طور استدلال کرد که گذاشتن یادبود برای مردی که شفاهاً نفرت خود را از یادبودهای کنار جاده ابراز می‌کرد نیز می‌تواند عواقب بدی داشته باشد. به‌خاطر همین بود که راننده را مجبور کردم تا کنار جاده توقف کند. می‌دانستم که گریس به احتمال زیاد چیزی را در محل حادثه گذاشته و احساس می‌کردم که مدیون اسکاتی هستم و باید آن را بردارم.

راننده پرسید: «نقدی پرداخت می‌کنی یا با کارت؟»

به کیلومترانداز تاکسی نگاه کردم و بعد از اینکه رانندهٔ تاکسی جلوی ساختمان توقف کرد، پول نقد و انعام را از کیف پولم بیرون آوردم و به او دادم. بعد چمدانم و صلیب چوبی را که تازه دزدیده بودم برداشتم. از تاکسی بیرون آمدم و به‌سمت ساختمان رفتم.

خانهٔ جدیدم یکی از واحدهای یک مجتمع مسکونی بزرگ نبود؛ در ساختمانی تک‌واحده بود. یک طرف ساختمان پارکینگ ماشین و طرف دیگر آن خواربارفروشی کوچکی قرار داشت. پنجره‌های پایین ساختمان را با تختهٔ سه‌لا پوشانده بودند. اطراف خانه پر از قوطی‌های پوسیدهٔ نوشابه بود؛ یکی از آن‌ها سر راهم بود و با پا کنارش زدم تا به چرخ‌های چمدانم گیر نکند.

خانه را آنلاین اجاره کرده بودم و خیلی بدتر از عکس‌هایش بود. در هر صورت توقع نداشتم بهتر از این باشد. وقتی با صاحب‌خانه تماس گرفتم تا ببینم هنوز جای خالی دارد یا نه، حتی اسمم را نپرسید. گفت: «ما همیشه جای خالی داریم. با خودت پول نقد بیار. خونهٔ من واحد شمارهٔ یکه.» بعد هم تلفن را قطع کرد. درِ واحد شمارهٔ یک را زدم. گربه‌ای پشت پنجره نشسته و به من خیره شده بود. آن‌قدر بی‌حرکت بود که شک کردم نکند مجسمه است تا اینکه پلک زد و رفت.»