کتاب میریام

کتاب میریام نوشتهٔ حمید قزوینی را انتشارات امام موسی صدر منتشر کرده است. این کتاب مجموعه مصاحبه‌هایی با ربابه صدر، خواهر امام موسی‌صدر در باب سال‌های فعالیت و همکاری با برادرش در لبنان در امور فرهنگی و سیاسی مسلمانان.

درباره کتاب میریام

تاریخ شفاهی و نشستن پای صحبت مطلعان و افراد باتجربه از یک موضوع و واقعه بخشی از مطالعات و پژوهش‌های تاریخی است که می‌تواند مسیر تحقیقات را روشنی بخشد و زوایای تازه‌ای از یک موضوع یا زندگی یک شخص را با وضوح بیشتری پیش چشم خواننده بگذارد و تجربه‌ها و خاطرات از خطر زوال و فراموشی برهاند. کتاب میریام مجموعه‌ای است از مصاحبه‌هایی با ربابه صدر، خواهر امام موسی صدر که سال‌های زیادی در کنار برادرش و سال‌های خیلی طولانی‌تری پس از غیاب او به فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی در لبنان پرداخته و شنیدن صحبت‌هایش می‌تواند جنبه‌های تازه‌ای از زندگی و مبارزات امام موسی‌صدر و نیز خود او به‌عنوان یک زن کنش‌گر و دغدغه‌مند را بنمایاند.

خواندن کتاب میریام را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به زندگی‌نامه‌ها و خاطرات از خواندن این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب میریام

«ممنونم که با درخواست مصاحبه دربارهٔ زندگی خودتان و فعالیت‌های امام موسی صدر موافقت کردید. قطعاً مطالب مهمی دربارهٔ امام موسی صدر هست که باید از شما شنید.

امیدوارم همین‌طور باشد. واقعیت این است که مهم‌ترین عاملی که من را قانع کرد احساس وظیفه‌ای است که در قبال اخوی دارم حتماً می‌دانید که خیلی‌ها می‌خواستند سیره‌و‌اندیشهٔ اخوی با ربودن ایشان کنار برود. درحقیقت کسانی که این توطئه را طراحی و اجرا کردند می‌دانستند جامعه را از چه نعمتی محروم می‌کنند و چه مشکلاتی برای لبنان و منطقه ایجاد می‌شود مسئلهٔ آن‌ها شخص نبود، نگاه و روش ایشان بود که نمی‌پسندیدند. پس چارهٔ را در این دیدند که اخوی از محیط لبنان دور باشند. امام موسی صدر قدرت تأثیر‌گذاری بر ملت‌ها و دولت‌ها را داشتند. بنابراین وجود او برای بعضی دولت‌ها مزاحم بود. اگر او را ترور می‌کردند لبنان و منطقه آتش می‌گرفت و می‌دانستند که امکان چنین کاری نیست پس بهتر است او را از صحنه دور کنند. 

اگر موافق باشید از همین سفر امام موسی صدر به لیبی شروع کنیم. علت سفر چه بود؟ 

علت اصلی تلاش برای خاتمه دادن به جنگ‌های داخلی لبنان بود که با دخالت و حمایت دیگر کشورها و مشارکت بعضی گروه‌های فلسطینی و لبنانی راه افتاد و اخوی سعی داشتند از طریق گفت‌وگو با سران کشورها راهی برای حل‌وفصل این ماجرا پیدا کنند. بعد از ملاقاتی که با هواری بومدین، رئیس‌جمهور الجزایر داشتند و دربارهٔ وضع لبنان و تبعات جنگ داخلی مطالبی را مطرح کردند، بومدین پیشنهاد می‌دهد همین مطالب را به قذافی هم بگویید. چون او نقش مهمی در تجهیز و حمایت از بعضی گروه‌های فلسطینی و لبنانی داشت. ضمن اینکه دائم اسرائیل به جنوب لبنان حمله می‌کرد و مردم جنوب بیشترین هزینه را پرداخت می‌کردند و وضع نابه‌سامانی داشتند کسی به فکر مردم نبود. اخوی می‌خواستند برای این مسائل راه حلی پیدا کنند.»