کتاب کودکان و قصه های پریان

کتاب کودکان و قصه های پریان نوشتهٔ علیرضا حسن زاده است. نشر چتر فیروزه این کتاب را روانهٔ بازار کرده است؛ برای حوزهٔ ادبیات کودک و نوجوان.

درباره کتاب کودکان و قصه های پریان

کتاب کودکان و قصه های پریان نتیجهٔ مطالعات ميدانی نويسنده در نقاط مختلف ايران است. این کتاب چگونگی فهم و تفسير كودكان ايرانی از قصه‌های پريان را بررسی کرده است. علیرضا حسن زاده ما را با تفسير كودكان از قصه‌های پريان آشنا کرده و نشان داده است كه چگونه می‌توان اين قصه‌ها را برای كودكان تعريف كرد. این اثر از یک مقدمه با عنوان «شنیدن صدای گروه‌های خاموش»، دو فصل با نام‌های «در همسایگی پریان» و «رمان نوجوان و افق چشم‌داشت نوجوانان ایرانی: من طغیان می‌کنم پس هستم!»، سخنی در پایان، معرفی جامعهٔ مورد مطالعه و روش تحقیق، شناسنامهٔ گفت‌وگو دربارهٔ قصه‌ٔ پریان و عامیانه، شناسنامهٔ گفت‌وگو دربارهٔ رمان نوجوان، ضمیمهٔ یک تحت‌عنوان «مسئلهٔ کودکی» و ضمیمهٔ دو تحت‌عنوان «پرسش‌های بازی حفاظت از محیط‌زیست» تشکیل شده است.

خواندن کتاب کودکان و قصه های پریان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به فعالان حوزهٔ ادبیات کودک و نوجوان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کودکان و قصه های پریان

«پژوهش میدانی کودکان و قصه‌های پریان (فصل نخست از این کتاب) و افق انتظار و رمان نوجوان (فصل دوم از این کتاب) در سال ۱۳۹۲ به انجام رسیده است. این پژوهش در شهرهای زاهدان، اهواز، سنندج، گنبد، گرگان و تهران انجام شده است. روش اصلی این پژوهش گفت‌وگو با کودکان و نوجوانان در رده‌های سنی ب و ج (کلاس اول و ششم در موضوع قصه‌های پریان) و گروه‌های سنی د تا ه (کلاس‌های هفتم تا دوازدهم برای موضوع رمان نوجوان) بوده است. در این پژوهش از روش گفت‌وگوی اسمی استفاده شده است و کودکان و نوجوانانی که با آنان مصاحبه شده است، شامل گروه‌هایی می‌شوند که در سال ۱۳۹۲ به نویسنده معرفی شده و امکان گفت‌وگو با آنان در مراکز مختلف در شهرهای مورد اشاره فراهم آمده است. در روش گفت‌وگوی اسمی نوجوانان و کودکانی با رنج سنی نزدیک به هم و با علاقه و افق و سپهر فرهنگی و هویتی نزدیک، متفاوت یا مشترک به بحث درباره موضوع (قصه پریان یا موضوع رمان نوجوان) می‌پردازند. همچنان که پیشتر در کتاب کودکان و جهان افسانه (حسن‌زاده، الف ۱۳۹۵)، شرح داده شد، روش ابداعی گفت‌وگو در این کتاب ترکیب دو روش مبتنی بر شیوه قصه‌گویی پالی و روش گفت‌وگوی اسمی در انسان‌شناسی است. در این روش ابداعی، کودکان در گروه سنی نزدیک یا یکسان به‌عنوان مخاطب قصه انتخاب شده، نخست قصه برای آنان روایت می‌شود. سپس پرسش‌هایی از موضوع مشترک (کلیت قصه) بر پایه بن‌مایه‌ها، کاراکترها، خویشکاری و جهت‌گیری هنجاری یا هیجانی قصه با کودکان مطرح می‌شود. با نوجوانان نیز پرسش‌هایی درباره رمان نوجوان و انتظار نوجوانان از آن مطرح گردید. در این پرسش‌ها هدف اصلی شناخت افق انتظار نوجوانان بوده است. در اینجا به ترتیب کودکان و نوجوانانی که با آنان گفت‌وگو انجام شده است، معرفی می‌شوند. در این بخش باید از کسانی که با مهربانی زمینه برگزاری این گفت‌وگوها را فراهم ساختند تشکر کنم: مصطفی حیدری، مهدی حشمتیان، زهرا پر دل، زهرا عبدالهی و فاطمه طارمی.»